Μία γυναίκα στο ύπατο αξίωμα της Ελληνικής Δημοκρατίας

Η κίνηση του Πρωθυπουργού να προτείνει την κα Αικατερίνη Σακελλαροπούλου για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δείχνει ότι τα πράγματα αλλάζουν και στην Ελλάδα.

Η πρόταση του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μία έξυπνη κίνηση. Οι πολιτικοί αντίπαλοι «μπλοκάρονται». Οι γυναίκες ψηφοφόροι νιώθουν δικαιωμένες. Η έννοια της ισότητας φαίνεται πως εμπεδώνεται.

Μην ξεχνάμε την κριτική που ασκήθηκε, όταν ο Πρωθυπουργός επέλεξε να πλαισιώνεται από ένα ανδροκρατούμενο κυβερνητικό επιτελείο, με τις γυναίκες που συμμετέχουν στην κυβέρνηση να μετρώνται στα δάκτυλα του ενός χεριού.

Όμως, οι εποχές αλλάζουν και όσοι θέλουν να έχουν λόγο και παρουσία στο αύριο θα πρέπει να προσαρμόζονται στις αλλαγές. Να έχουν ευελιξία και γκελ στις μεγάλες μάζες των ψηφοφόρων.

Γυναίκα, λοιπόν, για Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Η κα Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, πρόεδρος του ΣτΕ μέχρι χθες. «Πιστεύω ότι με την πρόταση αυτή τιμάται, στο πρόσωπό μου, τόσο η Δικαιοσύνη, όσο και η σύγχρονη Ελληνίδα», δήλωσε η ίδια.

Μία δικαστής που ξεχωρίζει για την κατάρτισή της, τη συγκρότησή της και για την ισχυρή προσωπικότητά της. Μία επιστήμονας, που προέρχεται από τον ευρύτερο δημοκρατικό χώρο, με έντονη οικολογική συνείδηση, με συνδικαλιστική δράση.

Με απλά λόγια, η κα Σακελλαροπούλου διαθέτει «όλο το πακέτο» να υπερψηφιστεί η υποψηφιότητά της, τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ –που ομόφωνα το υπουργικό του συμβούλιο το 2018 την τοποθέτησε πρόεδρο του ΣτΕ-, όσο και από το ΚΙΝΑΛ.

Μία κίνηση έξυπνη….

Απόλυτα εναρμονισμένη με ανάλογες τοποθετήσεις γυναικών στην Ευρωζώνη.

Μην ξεχνάμε πως, από το Νοέμβριο του 2019, το τιμόνι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κρατά η κα Κριστίν Λαγκάρντ, ενώ πρόεδρος της Κομισιόν είναι η κα Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι δικαστές έχουν δικό τους DNA.

Κρίνουν τα πάντα, με στόχο να εμπεδωθεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Στο συλλογικό ασυνείδητο του μέσου πολίτη, η Δικαιοσύνη είναι ο προστάτης του. Το ΣτΕ είναι το ανώτατο δικαστήριο, που ελέγχει τις πράξεις της Διοίκησης. Οι αποφάσεις του είναι αυτές με τη μεγαλύτερη επιδραστικότητα στην κοινωνία.

Από την άλλη, το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι «διακοσμητικό», με ελάχιστες αρμοδιότητες.

Και, παρότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν χαράζει πολιτική, σε εποχές όπως αυτή που διανύουμε, με τις διεθνείς κρίσεις να διαδέχονται η μία την άλλη, ο ρόλος του μπορεί να είναι ουσιαστικός σε θέματα διεθνών σχέσεων.

Γυναίκα, λοιπόν, για Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Ένα βήμα που, ενδεχομένως, μας φέρνει πιο κοντά στην εμπέδωση της ισότητας με πραγματικούς όρους. Στην εργασία, στην ανάληψη θέσεων ευθύνης. Στις αμοιβές…..

Σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν πέρυσι στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, θα απαιτηθούν 257 χρόνια για να εξισωθούν γυναίκες και άνδρες σε ό,τι αφορά στις επαγγελματικές ευκαιρίες και τις αποδοχές τους.

Στην ανάληψη θέσεων ευθύνης, το «χάσμα» είναι τεράστιο. Ναι, υπάρχουν γυναίκες CEO, όμως το ποσοστό τους είναι πολύ μικρό σε σχέση με τους άντρες. Μεγάλο είναι και το χάσμα σε επίπεδο αμοιβών. Στις ΗΠΑ, για κάθε 1 δολάριο που κερδίζει ένας άντρας, ανεξαρτήτως ιεραρχίας και επιχειρηματικού κλάδου, μια γυναίκα στην ίδια θέση κερδίζει 79 σεντς.

Στην ΕΕ, το gap σε επίπεδο μισθολογικών απολαβών «παίζει» από το 8%- 20%, με τις γυναίκες στην Ελλάδα να αμείβονται κατά 12,5% χαμηλότερα σε σχέση με τους άντρες…

Διότι, μπορεί 3.500 χρόνια πριν οι Μινωίτισσες να είχαν τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες, όμως η ιστορία άλλαξε γρήγορα. Στην εποχή της Αθηναϊκής Δημοκρατίας του Περικλή, οι γυναίκες κλειδώθηκαν στο γυναικωνίτη και αργότερα, όσο πιο ισχυρά γίνονταν τα θρησκευτικά δόγματα, τόσο οι γυναίκες εξαφανίζονταν από τον χάρτη των δικαιωμάτων. Κάτι που, δυστυχώς, αποτελεί καθεστώς ακόμα και σήμερα σε πολλά κράτη του πλανήτη.

Γυναίκα, λοιπόν, για Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με την ελπίδα ότι κάτι αλλάζει ουσιαστικά στην Ελλάδα….