Φανταστείτε να μην σχηματίζεται κυβέρνηση στην Ελλάδα, να έχει έρθει η σειρά στο τέταρτο και το πέμπτο κόμμα να τα βρουν μεταξύ τους, να πρέπει να μοιραστούν τα υπουργεία και αυτά τα δύο κόμματα να είναι η Δράση του Στέφανου Μάνου και το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη. Φανταστείτε στον πρώτο γύρο να ήταν στο τσακ να βγει πρώτος ο σχηματισμός του Ηλία Κασιδιάρη, αλλά να έχει χάσει το δικαίωμα του εκλέγεσθαι λόγω καταδικαστικής απόφασης.

Κάπως έτσι είναι τα πράγματα στη Γαλλία, που έχει βυθιστεί σε θεσμικό αδιέξοδο. Βεβαίως, όταν οι τσέπες είναι γεμάτες, τα θεσμικά ζητήματα λύνονται πιο εύκολα. Έτσι όμως όπως είναι τα πράγματα, η δυσαρέσκεια μεγαλώνει και ουδείς μπορεί να διαβεβαιώσει ότι η επόμενη μέρα θα είναι αντάξια της Ιστορίας της χώρας.

Η παραίτηση του πρωθυπουργού Σεμπαστιάν Λεκορνού επιβεβαίωσε την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της συγκυρίας. Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, αποδυναμωμένος και απομονωμένος, δεν μπορεί να παρακινήσει ούτε να εμπνεύσει ούτε να οδηγήσει σε σύνθεση. Η Εθνοσυνέλευση παραμένει κατακερματισμένη, χωρίς καμία παράταξη να διαθέτει πλειοψηφία. Πάνω στην αναμπουμπούλα χαίρεται η ακροδεξιά, που μεγαλώνει και διευρύνεται μέρα με τη μέρα.

Η Εθνική Συσπείρωση (RN), παρά την καταδίκη της Μαρίν Λεπέν για υπεξαίρεση ευρωπαϊκών κονδυλίων και τον αποκλεισμό της από τις προεδρικές εκλογές του 2027, διευρύνει το κοινό της, και ο διάδοχος Ζορντάν Μπαρντελά έχει ήδη ράψει το κοστούμι για υψηλό αξίωμα. Στον αντίποδα, η αριστερή συμμαχία NFP (Νέα Λαϊκή Συσπείρωση) διατηρεί σημαντική κοινοβουλευτική δύναμη αλλά δυσκολεύεται να βρει κοινό έδαφος με άλλες παρατάξεις. Η κεντρώα φιλελεύθερη παράταξη του Μακρόν (Ensemble) έχει υποστεί σοβαρή φθορά, τόσο σε επίπεδο λαϊκής αποδοχής όσο και κοινοβουλευτικής επιρροής.

Είναι δύσκολο να πούμε αν η πολιτική αστάθεια φταίει για τα οικονομικά προβλήματα ή το αντίστροφο ή και τα δύο. Το δημόσιο χρέος της Γαλλίας έχει εκτοξευθεί στα 3,4 τρισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή στο 114% του ΑΕΠ. Η έγκριση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2026 είναι αμφίβολη, γεγονός που εντείνει την ανησυχία στις αγορές και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η Γαλλία θεωρείται «πολύ μεγάλη για να αποτύχει». Ωστόσο, η παρατεταμένη αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, σε συνδυασμό με την άνοδο των άκρων και την αποδυνάμωση του κέντρου, δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα που απειλεί τη συνοχή της Ευρωζώνης. Λένε ότι η πολιτική αβεβαιότητα στη Γαλλία θα επηρεάσει κρίσιμες ευρωπαϊκές αποφάσεις για την ενέργεια, τη μετανάστευση και την άμυνα. Πώς θα τις επηρεάσει; Ενδεχομένως βάζοντας λίγο παραπάνω ακροδεξιά άποψη σε κάθε διαπραγμάτευση.

Για να δούμε. Οι εβδομάδες που έρχονται θα κρίνουν αν η χώρα θα καταφέρει να ανασυνταχθεί θεσμικά και πολιτικά, αν θα παραμείνει εγκλωβισμένη σε έναν φαύλο κύκλο αστάθειας ή αν θα περάσει σε επόμενο στάδιο, με μαύρη μαυρίλα να εξαπλώνεται στη χώρα που κάποτε έδινε τα Φώτα της.

Διαβάστε επίσης

Αλέξης Μητσοτάκης, Κυριάκος Τσίπρας