Έχω επισκεφτεί τη Νάπολη αρκετές φορές σε εύρος 3 δεκαετιών. Πραγματικά η μεταμόρφωσή της είναι εντυπωσιακή. Η παραβατικότητα έχει ελαχιστοποιηθεί, ο τρόπος οδήγησης έχει βελτιωθεί (ήταν ότι χειρότερο στη λεκάνη της Μεσογείου) και ο τουρισμός πλέον ανθεί. Μπορείς να κινηθείς με ασφάλεια, να λάβεις υπηρεσίες σε χαμηλές τιμές και να νιώσεις το παλμό της πόλης στο ιστορικό κέντρο χωρίς να κινδυνέψεις.

Ακόμη στοιχειώνει το μυαλό μου η εικόνα του πατέρα με την κόρη του (5 ετών) που έψαχναν στα σκουπίδια για να φάνε. Την είχα βιώσει το 2011 στο πλαίσιο επίσκεψής μου για το εκ νέου άνοιγμα του εργοστασίου της Fiat, στο Πομιλιάνο. Έως σήμερα κατασκευάζεται εκεί το Fiat Panda καθώς ο αείμνηστος Σέρτζιο Μαρκιόνε βρήκε το momentum με τα συνδικάτα. Αυτή η εικόνα εξαθλίωσης δεν υπάρχει πια, η οικονομία της περιοχής έχει βελτιωθεί με άξονες το λιμάνι και τον τουρισμό.

1

Το λιμάνι της Νάπολης με φόντο το Βεζούβιο.
Το λιμάνι της Νάπολης με φόντο το Βεζούβιο.

Η Νάπολη, μια πόλη που ξεχειλίζει από αντιθέσεις, είναι η πρωτεύουσα της περιφέρειας της Καμπανίας και βρίσκεται στη νότια Ιταλία. Είναι μια από τις αρχαιότερες συνεχώς κατοικούμενες πόλεις στον κόσμο και κρύβει πίσω της μια πλούσια και ταραχώδη ιστορία, που έχει αφήσει το στίγμα της σε κάθε γωνιά της. Η πόλη είναι γνωστή για την τεράστια πολιτιστική της κληρονομιά, την υπέροχη κουζίνα της, τη ζωντανή της ατμόσφαιρα, αλλά και για τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Η ίδρυση της Νάπολης ανάγεται στην αρχαιότητα και στους Έλληνες. Αρχικά, υπήρχε μια ελληνική αποικία, η Παρθενόπη, που ιδρύθηκε από κατοίκους της Ρόδου, και αργότερα, τον 6ο αιώνα π.Χ., μια νέα πόλη, η Νεάπολις, που σημαίνει “Νέα Πόλη”, χτίστηκε ακριβώς δίπλα. Η Νεάπολη (Νάπολη σήμερα) έγινε ένα σημαντικό κέντρο της Μεγάλης Ελλάδας και αργότερα, κατά τη ρωμαϊκή περίοδο, ήταν ένας δημοφιλής προορισμός για τους αυτοκράτορες και τις αριστοκρατικές οικογένειες.

Στενό της υπόγειας πόλης

Μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η πόλη πέρασε από τα χέρια Βυζαντινών, Νορμανδών, Ισπανών, Γάλλων και Αυστριακών, μέχρι την ενοποίηση της Ιταλίας το 1861. Κάθε πολιτισμός άφησε το αποτύπωμά του στην αρχιτεκτονική, την τέχνη και τις παραδόσεις της πόλης. Η Νάπολη υπήρξε πρωτεύουσα του Βασιλείου της Νάπολης και, αργότερα, του Βασιλείου των Δύο Σικελιών, αποκτώντας τεράστια πολιτική και οικονομική σημασία.

Τα μυθικά στενά της πόλης

Η Νάπολη είναι ένα από τα πιο σημαντικά οικονομικά κέντρα της νότιας Ιταλίας. Παραβατικότητα, ναρκωτικά και υψηλή ανεργία, ειδικά στους νέους, οδηγούν στην εγκληματικότητα. Ωστόσο, η πόλη έχει τομείς που συνεισφέρουν σημαντικά στο εισόδημά της. Ο τουρισμός είναι ο κύριος πυλώνας της οικονομίας της. Η πόλη προσελκύει εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο χάρη στα ιστορικά της μνημεία, την τέχνη, τα μουσεία και τη μοναδική της ατμόσφαιρα. Η γαστρονομία, με την πίτσα να κυριαρχεί, αποτελεί έναν ακόμα πόλο έλξης.

Όταν λέμε κυριαρχεί η πίστα δεν ξέρω τι έχετε στο μυαλό σας, αλλά είναι δύσκολο να μη φας πίτσα μια μέρα καθώς σερβίρετε παντού ακόμη και ως πρωϊνό! Όσον αφορά στην ποιότητα ποικίλει. Οι Ιταλοί επιμένουν στη λεπτή ζύμη, στις πλείστες των περιπτώσεων ο Έλληνας δεν εντυπωσιάζεται, υπάρχουν όμως και εντυπωσιακές εξαιρέσεις. Ο καφές δεν εντυπωσιάζει τον επισκέπτη από την Ελλάδα – εδώ το έχουμε ανάγει σε τέχνη – αλλά εντυπωσιάζει όλους τους άλλους επισκέπτες.

Οι τιμές είναι στο μισό από την Ελλάδα σε καφέ και εστίαση

Μας έκανε τεράστια εντύπωση ότι βρήκαμε τραπέζι στο “O Marenaro” ένα ξακουστό εστιατόριο θαλασσινών Σάββατο βράδυ. Η τύχη μας οφείλονταν στο παιχνίδι της τοπικής ομάδας με τη Φιορεντίνα για τη Serie A, για την ιστορία η Νάπολη κέρδισε 3-1. Κολυμπήσαμε στην αρχαία πόλη της Gaiola. Έπρεπε να βγάλεις είσοδο – επιτρέπονται 200 άτομα τη μέρα – και είδαμε το διαβόητο σπίτι του Ανιέλι πάνω στους βράχους. Η φύση έχει κάνει το θαύμα της εκεί καθώς απαγορεύεται το ψάρεμα, τα νερά είναι γεμάτα τσιπούρες, σφυρίδες, σαργούς, σκαθάρια.

Το σπίτι του Ανιέλι στη Γαϊόλα

Το λιμάνι της Νάπολης είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο σημαντικά της Μεσογείου, αποτελώντας ζωτικό κόμβο για το εμπόριο και τις θαλάσσιες μεταφορές. Διαχειρίζεται εμπορευματοκιβώτια, επιβάτες, και αποτελεί σημαντική βάση για κρουαζιέρες. Από κει φεύγουν καθημερινά δρομολόγια για Κάπρι, Αμάλφι, Ποσιτάνο, Ίσκια.

Ανοιχτό ασανσέρ, με τις πόρτες βαμμένες κίτρινο και πορτοκαλί

Η πόλη έχει βιομηχανικές ζώνες που φιλοξενούν επιχειρήσεις στους τομείς της αυτοκινητοβιομηχανίας (εργοστάσιο Fiat), της τεχνολογίας, της ναυπηγικής και της επεξεργασίας τροφίμων. Οι υπηρεσίες, όπως οι χρηματοπιστωτικές και οι τηλεπικοινωνιακές, παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο. Ο πληθυσμός της Νάπολης είναι περίπου 950.000 κάτοικοι, πρόκειται για την τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ιταλίας μετά τη Ρώμη και το Μιλάνο.

Χωράει, δε χωράει…

Η Νάπολη είναι ένα ανοιχτό μουσείο, γεμάτο αξιοθέατα που μαρτυρούν την ένδοξη ιστορία της. Στάση πρώτη το ιστορικό κέντρο όπου σας εφιστώ την προσοχή να μην εμπιστεύεστε τους χάρτες πλοήγησης γιατί εύκολα θα βρεθείτε σε στενό που δεν χωράει ούτε το 208. Το ιστορικό κέντρο είναι ένας λαβύρινθος από στενά δρομάκια, παλάτια και εκκλησίες. Εδώ βρίσκεται και η περίφημη Via San Gregorio Armeno, γνωστή για τα εργαστήρια που κατασκευάζουν χειροποίητες φιγούρες για φάτνες.

Sotterranea η υπόγεια πόλη.

Μπήκαμε και στην υπόγεια πόλη, οι στοές έμειναν από τα ορυχεία των Ελλήνων, έβγαζαν πέτρες για να χτίσουν την πόλη. Τα στενά υπόγεια περάσματα είναι εντυπωσιακά στενάχωρα. Μας εντυπωσίασε ο υπόγειος κήπος με τεχνητό φως. Όταν υπάρχει βούληση, υπάρχει τρόπος.

Κήπος στο υπόγειο

Η πόλη έχει πολλά εντυπωσιακά κάστρα, όπως το Castel dell’Ovo (το Κάστρο του Αυγού), χτισμένο πάνω σε ένα μικρό νησί, και το Castel Nuovo (γνωστό και ως Maschio Angioino). Η Νάπολη είναι μια πόλη αντιθέσεων, όπου η ομορφιά συνυπάρχει με την παρακμή, η ιστορία με τη σύγχρονη πραγματικότητα και η παράδοση με τη ζωντάνια. Είναι μια πόλη που είτε θα την αγαπήσεις είτε θα την μισήσεις, αλλά σίγουρα δε θα σε αφήσει αδιάφορο. Μια βόλτα στην παραλία μπροστά από το κάστρο του Αυγού σε βοηθά να ξεκαθαρίσεις τις σκέψεις σου. Ξαναπάμε;

Το κάστρο του Αυγού

Η μεταγραφή του Μαραντόνα το 1984 στη Νάπολη – χορηγία των καρτέλ – υπήρξε καταστροφική για τον ίδιο – εκεί εθίστηκε – αλλά ευεργετική για την πόλη. Τότε τον λάτρευαν σα θεό σήμερα τον πουλάνε με το κιλό.

Δείτε επίσης:

Μια βόλτα στην Καμπανία (μέρος 1): Αμάλφι

Μια βόλτα στην Καμπανία (μέρος 2): Ποζιτάνο