Μπορούμε να το περιγράψουμε ως ξύπνημα της Ωραίας Κοιμωμένης. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κριστίν Λαγκάρντ, προτείνει «μια επανάσταση στις πληρωμές», που θα καταργήσει την εξάρτηση της Ευρώπης από αμερικανικές και κινεζικές πλατφόρμες όπως η Visa, η Mastercard, η PayPal και η Alipay.

Μιλώντας στην εκπομπή του Πάτ Κένι, στη ραδιοφωνία της Ιρλανδίας, περιέγραψε την απεξάρτηση ως «πορεία προς την ανεξαρτησία». Η Ωραία Κοιμωμένη εν προκειμένω δεν είναι η Λαγκάρντ αλλά η Ευρώπη. Όπως και στο παραμύθι των αδελφών Γκριμ, όλοι ήταν σε ύπνο βαθύ, μέχρι που ήρθε ο πρίγκηπας Ντόναλντ, να δώσει το σωτήριο φιλί. Το βασίλειο κοιμάται από το 1958, όταν στο Φρέσνο της Καλιφόρνια δημιουργήθηκε η Visa. Ακολούθησε η Mastercard το 1966 στη Νέα Υόρκη.

Η Λαγκάρντ είπε το προφανές, ότι η Ευρώπη πρέπει να δημιουργήσει τη δική της εναλλακτική για να εξασφαλίσει χρηματοοικονομική κυριαρχία. «Μια πλήρως ενοποιημένη κεφαλαιαγορά θα ανοίξει το δρόμο για βαθύτερη δημοσιονομική ολοκλήρωση».

Η δημιουργία μιας ευρωπαϊκής εναλλακτικής στις Visa και Mastercard είναι εγχείρημα που απαιτεί 7 έως 10 χρόνια για να ωριμάσει πλήρως. Το χρονικό αυτό διάστημα υπολογίζεται λόγω της τεχνικής πολυπλοκότητας, του ρυθμιστικού πλαισίου, της χρηματοδότησης και φυσικά της υιοθέτησης από χρήστες και επαγγελματίες.

Μία από τις μεγαλύτερες δυσκολίες είναι η υποδομή. Η δημιουργία ενός ασφαλούς δικτύου πληρωμών που υποστηρίζει συναλλαγές σε πραγματικό χρόνο και μηχανισμούς κατά της απάτης σε διεθνές επίπεδο, απαιτεί τεράστιες επενδύσεις και εξειδίκευση. Ακόμη κι αν το εγχείρημα χρηματοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή μεγάλες τράπεζες, ο συντονισμός δεκάδων εθνικών συστημάτων αποτελεί μεγάλη πρόκληση.

Υπάρχουν επίσης σημαντικά ρυθμιστικά εμπόδια. Ένα νέο δίκτυο πληρωμών πρέπει να συμμορφώνεται με την Οδηγία για τις Υπηρεσίες Πληρωμών (PSD2). Πρόκειται για την οδηγία που υποχρεώνει τις εταιρείες να εφαρμόζουν ισχυρή ταυτοποίηση χρήστη, όπως συνδυασμό κωδικού και βιομετρικών στοιχείων. Επίσης, προωθεί το open banking, δηλαδή δίνει τη δυνατότητα σε τρίτες εφαρμογές να έχουν πρόσβαση στους τραπεζικούς λογαριασμούς των χρηστών, μόνο με τη ρητή τους συγκατάθεση.

Κάτι που επίσης καθιστά την κατάσταση περίπλοκη είναι ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων (GDPR), καθώς κάθε χώρα διαθέτει διαφορετικό νομικό πλαίσιο για την προστασία του καταναλωτή. Αυτός ο Κανονισμός εξασφαλίζει ότι τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών -όπως ονοματεπώνυμο, αριθμοί καρτών, τοποθεσία- προστατεύονται αυστηρά.

Πέρα από την κατασκευή της εναλλακτικής ευρωπαϊκής πλατφόρμας, υπάρχει το ζήτημα της χρήσης της από εμπόρους και καταναλωτές. Η Visa και η Mastercard περνάνε παντού, στο πιο απομακρυσμένο νησί, στο πιο μικρό e-shop. Ένα νέο σύστημα θα πρέπει να πείσει εκατομμύρια επιχειρηματίες να προτιμήσουν το νέο λογισμικό. Πέρα από τις μεγάλες κάρτες, προκύπτει ανταγωνισμός και από τις Big Tech (Apple Pay, Google Pay, PayPal), που έχουν μπει για τα καλά στη ζωή των ευρωπαίων.

Καλά τα λέει λοιπόν η Κριστίν Λαγκάρντ αλλά η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού συστήματος πληρωμών είναι κάτι που θα το ζήσει η επόμενη γενιά. Η Ωραία Κοιμωμένη ήταν σε λήθαργο εκατό χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση κοιμάται από τότε που ήταν μωρό και την έλεγαν Μπενελούξ.

Διαβάστε επίσης:

Ντόναλντ Τραμπ: Πώς ο ναρκισσισμός γίνεται πολιτική στρατηγική

Μάχη Κικίλια στην… Άλφα Αθήνας

Γιώργος Φλωρίδης και ενοικιαζόμενες μήτρες