array(0) {
}
        
    
Menu
-0.28%
Τζίρος: 41.11 εκατ.

Τραμπ: Βάζει φρένο στην Ταϊκάτσι για την Ταϊβάν για να διατηρήσει την εύθραυστη εμπορική εκεχειρία με την Κίνα

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ πηγή: EPA/AL DRAGO / POOL
Comments

Έχετε διαβάσει μικρές αγγελίες που γράφουν «ζητείται νέα για ταμίας». Έχετε προσέξει ότι στο Κοινοβούλιο και στα υπουργικά συμβούλια δεν υπάρχουν εβραίοι. Ξέρετε ότι άτομα αλβανικής καταγωγής σε προωθούνται σε διευθυντικές θέσεις. Ε, αυτό ακριβώς προσπάθησαν να περιορίσουν τα προγράμματα DEI στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Διαφορετικότητα, Ισότητα, Συμπερίληψη. Να μπορεί κάποια να βρει δουλειά μια γυναίκα στα 55, κι ας μην άσπρη σαν τη Χιονάτη, κι ας είναι γυναίκα που αγαπά γυναίκες.

1

Τα προγράμματα συμπερίληψης ξεκίνησαν στις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’80 και τώρα η διοίκηση Τραμπ επιχειρεί να βάλει ένα τέλος. Δεν αρκούνται στα δικά τους γεωγραφικά όρια αλλά προσπαθούν να επιβληθούν σε ευρωπαϊκές εταιρείες που είναι προμηθευτές ή παρέχουν υπηρεσίες στην αμερικανική κυβέρνηση. Να δούμε όμως περί τίνος πρόκειται, ποιοι είναι οι όροι που άλλαξαν το εργασιακό τοπίο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Έχουμε και λέμε. Διαφορετικότητα: Να υπάρχουν στους χώρους εργασίας άτομα από όλες τις φυλές, κάθε φύλο, εθνικότητα, σεξουαλικό προσανατολισμό, άτομα με αναπηρία, όλες οι ηλικίες. Ισότητα: Όχι μόνο να προσλαμβάνονται άτομα με διαφορετικά χαρακτηριστικά αλλά να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες ανέλιξης. Συμπερίληψη: Κάθε άτομο να αισθάνεται ευπρόσδεκτο, να ξέρει ότι χαίρει σεβασμού και θα έχει στήριξη.

Η καλή πρόθεση χάθηκε στην εφαρμογή και σε πρακτικές «φέρτε και κανέναν Ασιάτη, φέρτε μαύρους στο διοικητικό συμβούλιο αλλιώς δεν βγαίνουν τα νούμερα». Ονομάζονται «ορατές μειονότητες» οπότε ο πελάτης βλέπει μια γυναίκα με μαντήλα, έναν άντρα με κιπά, έναν σε αμαξίδιο, εργαζόμενους άσπρους, μαύρους, καφέ. Η γκρίνια ξεκίνησε επειδή άτομα με χαρακτηριστικά λευκός-νέος-στρέιτ έχασαν προσλήψεις, προαγωγές, υποτροφίες, εισαγωγή στο πανεπιστήμιο. Έχασαν ευκαιρίες επειδή τους έλειπαν χαρακτηριστικά Διαφορετικότητας. Πολλοί λοιπόν εναντιώθηκαν μιλώντας για «αντίστροφη διάκριση».

Είναι μεγάλη η συζήτηση για τα προγράμματα συμπερίληψης αλλά αυτό που εκπλήσσει σήμερα είναι ότι η διοίκηση Τραμπ απαιτεί από εταιρείες άλλων χωρών να συμμορφωθούν με τους δικούς της κανόνες. Αμερικανικές πρεσβείες σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έστειλαν επιστολές καλώντας προμηθευτές της αμερικανικής κυβέρνησης να βεβαιώσουν τη συμμόρφωσή τους. Το έγγραφο αναφέρει: «Οι εργολάβοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ πρέπει να πιστοποιούν ότι δεν λειτουργούν προγράμματα DEI που παραβιάζουν οποιονδήποτε σχετικό νόμο και συμφωνούν ότι η βεβαίωση αυτή είναι απαραίτητη για την πληρωμή τους από την κυβέρνηση και υπόκειται στον Νόμο περί Ψευδών Δηλώσεων».

Θα επεκτείνει άραγε η πολιτισμική ηγεμονία σε χώρες όπου οι γυναίκες είναι κλειδωμένες στο σπίτι και κυκλοφορούν κουκουλωμένες από την κορυφή ως τα νύχια; Μάλλον όχι. Επειδή για μια ακόμη φορά φέρεται ως τσάμπα μάγκας, ως τραμπούκος που πασχίζει να αποδείξει ότι θα συμμορφώσει τον πλανήτη. Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν κρίνεται από το DEI και τη συζήτηση για το αν πρέπει να καταργηθεί η εύνοια σε μειονότητες. Κρίνεται από την τεράστια όρεξη επιβολής που δεν θα του βγει σε καλό. 

Comments
Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News και ενημερωθείτε πρώτοι.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ρωσία: Η Ευρώπη προσπαθεί να υπονομεύσει τις ειρηνευτικές προσπάθειες των ΗΠΑ για την Ουκρανία
Ο Νόμος για τα Ψηφιακά Δίκτυα – Εξασφαλίζοντας το ψηφιακό μέλλον της Ευρώπης
Σταύρος Παπασταύρου: Επιταχυντής εξελίξεων στην Ευρώπη για το αμερικανικό LNG

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πουλώντας τρελίτσα στην Εξεταστική
Κινδυνεύει η Ευρώπη να γίνει ο Τσέϊμπερλεϊν του 21ου αιώνα;
Η «Ιθάκη» ως πράξη αποκήρυξης μίας δεκαετίας και των κομπάρσων της
Μητσοτάκης και σιωπηλή βία
Η «Ιθάκη» που βούλιαξε τον Τσίπρα – Το βιβλίο που τον εκθέτει ανεπανόρθωτα
Τσίπρας σαν Ντοστογιέφσκι – Η «Ιθάκη» ως καταφύγιο και ως μονόλογος χωρίς ανταπόκριση
Η δεσπόζουσα θέση της booking.com
Ευρώπη: Το κόστος μισού αιώνα αυταπάτης
Αν ήμασταν στη θέση των Ουκρανών
Οι προοπτικές της κρουαζιέρας στην Ελλάδα την επόμενη δεκαετία: Τι ζητούν οι εταιρείες και τι πρέπει να γίνει τώρα