Πιστοποίηση για μουσεία του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς: Σε Δημητσάνα και Λέσβο

Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα

Δύο ακόμη μουσεία του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς και συγκεκριμένα το μοναδικό Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα, καθώς και το εξαιρετικό επίσης, Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας Λέσβου έλαβαν «πιστοποίηση» από το υπουργείο Πολιτισμού.

Την απόφαση πήρε ομόφωνα το Συμβούλιο Μουσείων του ΥΠΠΟΑ, στο πλαίσιο του προγράμματος πιστοποίησης και αξιολόγησης μουσείων, τα οποία διαθέτουν όλες τις προϋποθέσεις, σύμφωνα με τις διεθνείς καλές πρακτικές. Πρόκειται, δηλαδή, για ένα πρόγραμμα που συντελεί στην «βελτίωση των υποδομών και των υπηρεσιών τους και παρέχει σημαντικά οφέλη τόσο για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και του νεότερου πολιτισμού, όσο και για την παροχή αναβαθμισμένης εμπειρίας επίσκεψης για το κοινό», όπως δηλώνει η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη.

Η αντίστοιχη διαδικασία άλλωστε προχωρεί και για τα δημόσια μουσεία. Να σημειωθεί εξάλλου, ότι δύο ακόμη μουσεία του ΠΙΟΠ έχουν αναγνωριστεί σε προηγούμενη γνωμοδότηση του Συμβουλίου Μουσείων, το Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας και το Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας Ν. & Σ. Τσαλαπάτα.

Το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα προβάλλει μέσα στο φυσικό περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται τη σημασία της υδροκίνησης στην παραδοσιακή προβιομηχανική κοινωνία. Εστιάζοντας στις βασικές τεχνικές, που αξιοποιούν το νερό για την παραγωγή ποικίλων προϊόντων, τις συνδέει με την ιστορία και την καθημερινότητα της τοπικής κοινωνίας, στο πέρασμα του χρόνου.

Ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί στα παραδοσιακά εργαστήρια, τα οποία περιβάλλονται από πυκνή βλάστηση και άφθονα τρεχούμενα νερά. Το πρώτο κτήριο στεγάζει νεροτριβή και αλευρόμυλο, ενώ έξω από τον μύλο υπάρχει ρακοκάζανο και ακριβώς απέναντι το βυρσοδεψείο, όπου ο επισκέπτης μπορεί να γνωρίσει τα διαδοχικά στάδια επεξεργασίας των δερμάτων. Το λιθόστρωτο εξάλλου καταλήγει σε μπαρουτόμυλο, που υπενθυμίζει τον ρόλο της Δημητσάνας στην Επανάσταση του 1821.

Στο χωριό Αγία Παρασκευή βρίσκεται το Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας Λέσβου. Παρουσιάζει τη βιομηχανική περίοδο της ελαιουργίας στην Ελλάδα, εστιάζοντας στις αλλαγές που προκάλεσε η εισαγωγή της ατμοκίνησης στη διαδικασία παραγωγής ελαιολάδου.

μουσείο Λέσβος — Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας Λέσβου

Παράλληλα, προσεγγίζει την πρωτοβουλία των κατοίκων της Αγίας Παρασκευής που οδήγησε στην ίδρυση και λειτουργία εντός πρωτοποριακού κοινοτικού ελαιοτριβείου. Στόχος του μουσείου είναι η προβολή της βιομηχανικής κληρονομιάς στο πεδίο της ελαιουργίας, εντάσσοντάς την στα ευρύτερα αρχιτεκτονικά, κοινωνικά και πολιτισμικά συμφραζόμενα της εποχής.

Τα κτήρια και ο μηχανολογικός εξοπλισμός του ατμοκίνητου ελαιοτριβείου έχουν αποκατασταθεί, με υποδειγματικό τρόπο. Στον κεντρικό χώρο του εργοστασίου, οι κινούμενοι μηχανισμοί και το πλούσιο εποπτικό και ψηφιακό υλικό αναβιώνουν τα βασικά στάδια της ελαιοπαραγωγής: Σύνθλιψη του καρπού, συμπίεση του ελαιοπολτού, διαχωρισμός του λαδιού από το νερό. Επίσης, στις παλαιές αποθήκες ελαιοκάρπου «ξεδιπλώνεται» το σύνολο των εργασιών που συνδέονται με την ελαιοπαραγωγή, με φόντο τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της εποχής.