Οι αρχαίες άμαξες και τα άλογα της Δοξιπάρας στη Θράκη αποκτούν επιτέλους μουσειακό κέλυφος

Μουσειακό κέλυφος και όχι απλώς ένα στέγαστρο θα προστατεύσει, αλλά και θα αναδείξει τον τύμβο της Δοξιπάρας στον Έβρο, όπου έχουν ανακαλυφθεί ταφές αλόγων με τις άμαξές τους, αλλά και οι κάτοχοί της, μία πλούσια οικογένεια θρακών γαιοκτημόνων της Ρωμαϊκής εποχής.

Το σπουδαίο εύρημα, μοναδικό στον ελληνικό χώρο, είχε εντοπισθεί το 2002 και, σιγά σιγά στα επόμενα χρόνια, ήρθε πλήρως στο φως, όμως ένα αξιοπρεπές «στέγαστρο» δεν απέκτησε ποτέ.

Έτσι και σήμερα ακόμη, 18 χρόνια μετά, βρίσκεται κάτω από πρόχειρες κατασκευές, που το προστατεύουν μεν, δεν το αναδεικνύουν όμως κατάλληλα, προκειμένου να γίνει χώρος επίσκεψης, πολύτιμος πέραν των άλλων και για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής.

«Η αποκατάσταση του αρχαιολογικού χώρου και η κατασκευή του μουσειακού κελύφους προστασίας του Τύμβου της Δοξιπάρας θα προσχωρήσει με την ταχύτερη δυνατή διαδικασία», υπόσχεται όμως πλέον η υπουργός Πολιτισμού, που είχε επισκεφθεί το χώρο τον περασμένο Φεβρουάριο.

«Πολλώ μάλλον όταν το έργο έμεινε πάρα πολλά χρόνια πίσω. Είναι κρίμα. Το τελευταίο έγγραφο που αφορά στη Δοξιπάρα ήταν του Μαρτίου του 2014, όταν το ΚΑΣ ενέκρινε την προμελέτη. Από τότε μέχρι πριν από δύο μήνες, στην ουσία δεν έγινε απολύτως τίποτα», προσθέτει.

Το έργο θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με την Περιφέρεια, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί από το τρέχον και το επόμενο ΕΣΠΑ ενώ από τη μεριά του το ΥΠΠΟ θα συμβάλλει, όπως λέει η κυρία Μενδώνη με εθνικούς πόρους, όπου χρειάζεται.

Όπως οι συμπληρωματικές απαλλοτριώσεις που απαιτούνται και οι οποίες θα αντιμετωπιστούν από το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων, που θα δώσει το ανάλογο τίμημα, είτε ως απαλλοτρίωση, είτε ως απευθείας αγορά.

Ο τύμβος, ύψους 7,50 μέτρων και διαμέτρου 60 δημιουργήθηκε τον 2ο π.Χ. και ήταν οικογενειακός.

Όταν τα μέλη της οικογένειας πέθαναν, αποτεφρώθηκαν μέσα σε λάκκους του τύμβου και ενταφιάστηκαν μαζί με τα άλογα και τις άμαξες, με τις οποίες οι συγγενείς τους είχαν μεταφέρει στον χώρο της ταφής.

Έτσι, το πλέον εντυπωσιακό εύρημα αποτελούν οι πέντε άμαξες με τα άλογα, θαμμένες σε ρηχούς λάκκους, που είχαν ανοιχθεί στο φυσικό έδαφος. Μαζί και τρεις άνδρες και μία νεαρή γυναίκα που είχαν πεθάνει διαδοχικά.

Το σύνολο, εξάλλου, δείχνει την ευμάρεια και την κοινωνική θέση αυτής της οικογένειας, για την οποία, ωστόσο, άλλα στοιχεία, κυρίως η κατοικία τους, δεν έχει εντοπισθεί.