ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Με ένταση επιτίθεται η κυβέρνηση στο ΔΝΤ, κατηγορώντας για οικονομική ανεπάρκεια και κοινωνική αναλγησία. Η επίθεση είναι στη λάθος κατεύθυνση. Και το λάθος είναι συνέπεια, μεταξύ άλλων, της προσπάθειας να συνδέσει το οικονομικό μας πρόβλημα με το προσφυγικό. Καταρχάς το θέμα της συμμετοχής του ΔΝΤ. Το Ταμείο συμμετέχει ως τεχνικός σύμβουλος των δανειστών ότι και να γίνει. Το ερώτημα είναι αν θα μας δώσει ξανά δάνειο. Λόγω των αντιδράσεων πολλών άλλων χωρών που συμμετέχουν στο ΔΝΤ, δάνειο θα μας δώσει μόνο αν το χρέος χαρακτηριστεί ως βιώσιμο. Και επειδή οι αναλύσεις του παρελθόντος για τη βιωσιμότητα ήταν άθλιες, τούτη τη φορά το ΔΝΤ είναι εξαιρετικά προσεκτικό. Σχολαστικό θα έλεγε κανείς.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό, το ΔΝΤ έχει δηλώσει ξεκάθαρα ότι για τη βιωσιμότητα απαιτούνται πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ. Σ’ αυτό συμφωνούν η Ε.Ε., η ΕΚΤ και ο ΕSM. Το Ταμείο, όμως, θα προτιμούσε χαμηλότερα πλεονάσματα και, συνεπακόλουθα, σημαντική ελάφρυνση του χρέους.
Μία ικανή κυβέρνηση, με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό για τη χώρα, θα είχε ασπαστεί τη θέση του ΔΝΤ χωρίς ενδοιασμούς. Θα το στήριζε με όλες τις δυνάμεις της. Η Λάγκάρντ και ο Τόμσεν θα όφειλαν να είναι οι καλύτεροι φίλοι και σύμμαχοι μας.
Δυστυχώς, επειδή, άλογα η κυβέρνηση ελπίζει ότι η Γερμανία θα μας στηρίξει κόντρα στην Τουρκία στο προσφυγικό, συμπλέει ουσιαστικά με τον Σόϊμπλε.
Κούνια που την κούναγε.
Παράλληλα, πληρώνει τη δική της ανεπάρκεια οικονομικών γνώσεων. Αν ήξερε οικονομικά, τον Ιούλιο του 1015 δεν θα είχε ποτέ υπογράψει κείμενο πρώτα αποδεχόμενη υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και μετά την ελάφρυνση του χρέους. Η γραμμή της όφειλε να είναι: ας δούμε τη ελάφρυνση μα γίνει κι αυτό θα προσδιορίσει αυτόματα το ύψος των απαιτούμενων πρωτογενών πλεονασμάτων. Αλλά, δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση βάζει το παροιμιώδες κάρο πριν το συμπαθές τετράποδο.
Με την υπογραφή της αυτή η κυβέρνηση έχει ουσιαστικά αποκλείσει την όποια ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους και πάντως πριν το 2022.
Μπροστά στο αδιέξοδο αυτό η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει μία κουτοπόνηρη στρατηγική. Λέγει ουσιαστικά: ας κλείσουμε τώρα την αξιολόγηση ώστε με τα νέα δανεικά να αποφύγουμε την επίσημη χρεοκοπία. Ας δεχτούμε νέους φόρους και επιβαρύνσεις. Σε έξι μήνες θα ξαναρχίσουμε διαπραγματεύσεις καθώς το πρόγραμμα δεν θα «βγαίνει». Ας επιβιώσουμε μέχρι τότε και μετά βλέπουμε. Εδώ η Ευρώπη κοντεύει να διαλυθεί.
Στη λογική αυτή δεν λαμβάνεται υπόψη ένας παράγοντας: με τους άστοχους χειρισμούς στο προσφυγικό και τους ερασιτεχνισμούς στην οικονομία, πριν διαλυθεί η Ευρώπη, θα έχει διαλυθεί η Ελλάς.