Πόσο χρήσιμο είναι ένα τοπικό lockdown στην Αθήνα;

Κλείστε την Αθήνα σήμερα, πάμε σε ένα τοπικό lockdown για την πρωτεύουσα, τώρα που υπάρχει ακόμα καιρός να κερδηθεί το «παιχνίδι».

Τα περιθώρια έχουν στενέψει και οι λοιμωξιολόγοι με κάθε τρόπο προειδοποιούν ότι το σύστημα Υγείας οδεύει ολοταχώς προς ασφυξία, αφού ο αριθμός των κρουσμάτων Covid στις εντατικές αυξάνεται καθημερινά.

Η Αθήνα -και τα προάστια της- είναι σήμερα στο «κόκκινο» από πλευράς κρουσμάτων. Το να παρακολουθούμε το γεγονός δεν βοηθά. Οι συστάσεις καλές είναι, όμως τώρα απαιτούνται μέτρα. Και μάλιστα αυστηρά, καθώς μόνο έτσι θα ανακοπεί η εξάπλωση της Covid-19 στην πρωτεύουσα, χωρίς να μπει στον «πάγο» η οικονομική δραστηριότητα.

Η οικονομία επιβάλλεται να λειτουργεί. Και θα είναι οδυνηρό, αν συνεχιστεί με τους ίδιους ρυθμούς η εξάπλωση του ιού και χρειαστεί η Κυβέρνηση να πάει σε ένα δεύτερο εθνικό lockdown.

Και αυτό το ενδεχόμενο απασχολεί και άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Διότι η αύξηση των κρουσμάτων Covid-19 είναι γεγονός παγκόσμιο.

Το 2020 είναι μία χαμένη χρονιά. Το στοίχημά μας είναι το 2021. Και θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι και θωρακισμένοι σε υγειονομικό επίπεδο.

Όποιος αντιδράσει έγκαιρα θα κερδίσει το μεγάλο στοίχημα της ανάκαμψης. Οποιος εξακολουθήσει να αναλίσκεται σε συστάσεις και ημίμετρα θα χρειαστεί να πληρώσει πολύ μεγαλύτερο τίμημα.

Η Ελλάδα μέχρι στιγμής τα έχει πάει σε γενικές γραμμές καλά.

Και τώρα είναι η ώρα να δείξει η Κυβέρνηση, για άλλη μια φορά, ότι είναι έτοιμη για κρίσιμες αποφάσεις, χωρίς να περιοριστεί σημαντικά η οικονομική δραστηριότητα και βάζοντας πάνω από όλα την υγεία των πολιτών.

Σίγουρα σήμερα γίνονται πολύ περισσότερα  τεστ και είναι φυσικό να είναι αυξημένος και ο αριθμός εκείνων που βρίσκονται θετικοί στον ιό. Ουδείς το αμφισβητεί αυτό. Το πρόβλημα είναι ότι πλέον υπάρχει σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού που αρνείται να συμμορφωθεί με τις συστάσεις. Που γράφει στα παλιά του τα παπούτσια την τήρηση αποστάσεων, που κρεμάει τη μάσκα σαν σκουλαρίκι στο αυτί ή την έχει κατεβασμένη στο πηγούνι ή την φοράει σαν περιβραχιόνιο ή περικάρπιο…

Δυστυχώς πολλοί δεν λαμβάνουν ούτε τα στοιχειώδη μέτρα προφύλαξης.

Η ατομική ευθύνη είναι σημαντική και καθοριστική για να περιοριστεί η εξάπλωση του ιού. Όμως δεν αρκεί. Διότι η πειθαρχία της κοινότητας στις συστάσεις «μπάζει νερά».

Και η διαχείριση της κρίσης είναι ευθύνη της Πολιτείας. Αυτή είναι ο μαέστρος που θα δώσει τον τόνο.

Δυστυχώς, οι επιστήμονες έχουν κτυπήσει όχι καμπανάκι, αλλά καμπαναριά ολόκληρα για τις ελλείψεις στο υγειονομικό κομμάτι. Αν «κρασάρουν» οι εντατικές τι θα γίνει;

Οι αποφάσεις, όπως και τα μέτρα -αυστηρά μέτρα- θα έπρεπε να είχαν ανακοινωθεί χθες. Για τις συγκοινωνίες, για τις συναθροίσεις, για την εργασία.

Το mononews.gr από τον Ιούλιο, σε άρθρο με τίτλο «Δεν μας τα λέτε καλά κύριε Χαρδαλιά…», είχε ζητήσει να ληφθούν μέτρα στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, είτε πρόκειται για αστικά λεωφορεία είτε για το Μετρό. Διότι είναι αστείο να σου ζητά κάποιος να κρατήσεις αποστάσεις όταν είσαι σαν σαρδέλα σε κονσέρβα μέσα σε ένα λεωφορείο…

Το ίδιο συνέβη το καλοκαίρι και με τα δρομολόγια των πλοίων… και όλοι ξέρουμε τις πληρότητες των αεροπορικών πτήσεων.

Ο προϋπολογισμός του κράτους θα υποστεί ένα ισχυρό σοκ από την κατάρρευση του  τουρισμού. Δεν υπάρχουν λοιπόν περιθώρια να «κλειδώσει» σύμπασα η χώρα αν η εξάπλωση του ιού συνεχιστεί με την ίδια δυναμική και αρχίσουμε να βλέπουμε 1.000 κρούσματα τη μέρα.

Δεν αντέχουν τα νοσοκομεία.

Για αυτό, όσο είναι καιρός, ας ληφθούν κάποια μέτρα:

– Όλες μα όλες οι συναλλαγές με το Δημόσιο να γίνονται ηλεκτρονικά. Και οι υπηρεσίες να απαντούν βέβαια στα αιτήματα των πολιτών.

– Δημόσιες υπηρεσίες ας δουλέψουν με σπαστά ωράρια για 1 ή 2 μήνες. Ολοι σήμερα κάνουμε υπέρβαση σε πολλά θέματα για να υπάρχουμε και  αύριο. Να έχουμε επιχειρήσεις βιώσιμες, νοικοκυριά που θα εξυπηρετούν τις υποχρεώσεις τους.

Σίγουρα η κατάσταση δεν είναι εύκολη.

Όμως είναι στο χέρι μας να κερδίσουμε και αυτή τη μάχη… Και η Κυβερνηση να δείξει ότι ξέρει να τολμά…