• Άρθρα

    Πέντε προβλήματα αναζητούν εδώ και δεκαετίες λύση

    Αντώνης Κεφαλάς

    Αντώνης Κεφαλάς


    Η αλλαγή στο επιχειρηματικό περιβάλλον της χώρας μας στην τετραετία Μητσοτάκη έχει παίξει κρίσιμο ρόλο στην διεθνή εικόνα της και καθοριστικό στον ρυθμό ανάπτυξης. Μολονότι το μεγαλύτερο μέρος δεν αντιπροσωπεύει άμεσες νέες επενδύσεις, η εισροή σημαντικού μεγέθους ξένων κεφαλαίων συνεισέφερε στην κάλυψη του επενδυτικού ελλείμματος και βοήθησε στην χρηματοδότηση του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών, του ισοζυγίου πληρωμών.

    Στο πλαίσιο αυτό, τα συμπεράσματα μελέτης της πάντα αξιόπιστης και ποιοτικής MRB Hellas δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα. Είναι γνωστή, εξάλλου, η ελληνική συνήθεια να ανατίθενται μελέτες για βασικά θέματα της οικονομίας, να καταβάλλονται τα ανάλογα μεγάλα ποσά, κι αυτές να καταλήγουν άχρηστες και ανεκμετάλλευτες σε συρτάρια και ντουλάπια.

    Δεν είναι, δε, μόνο ο δημόσιος τομέας που υποφέρει από αυτήν την αρρώστια. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου η καλή θέληση του ιδιωτικού τομέα εξαντλείται στην παρουσίαση της μελέτης και στην έκθεση των προθέσεων αλλά σκοντάφτει στην αδράνεια –αν όχι στην άμεση αντίδραση—στελεχών, που μάλλον ζουν στον 19ο αιώνα.

    Από την δική μου οπτική γωνία, το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από την μελέτη της MRB αφορά τα προβλήματα που οι ίδιες οι επιχειρήσεις ισχυρίζονται ότι αντιμετωπίζουν.  Η ποιότητα των ερευνών της MRB δεν αφήνει πολλά περιθώρια για αμφισβητήσεις ως προς την ορθότητα των συμπερασμάτων.

    Αφήνω κατά μέρος την ανάδειξη του υψηλού κόστους της ενέργειας ως το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα. Αργά ή γρήγορα, η επήρεια του συγκεκριμένου θέματος θα υποβαθμιστεί, καθώς οι οικονομίες προσαρμόζονται – μάλιστα με ταχύτερους από τους αναμενόμενους ρυθμούς—στο νέο γεωπολιτικό περιβάλλον.

    Το αυτό θα πω για την πρόσβαση σε ακριβά κεφάλαια- θέμα που σε τελευταία ανάλυση συνδέεται με την επενδυτική βαθμίδα, την κατάσταση του τραπεζικού συστήματος και στους επιχειρηματικούς υπολογισμούς για το προβλεπόμενο κέρδος.

    Πέντε διαρθρωτικά προβλήματα αναζητούν την λύση τους εδώ και κάποιες δεκαετίες με τον ελληνικό πολιτικό κόσμο στην καλύτερη περίπτωση να τα υποβαθμίζει και στην χειρότερη να τα αγνοεί.

    Η καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης, η πολυνομία σε συνδυασμό με την ασάφεια του θεσμικού πλαισίου,  η φτώχεια σε χρηματοδοτικά εργαλεία, το ασταθές και ασαφές φορολογικό πλαίσιο και το έλλειμμα στον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό ταλαιπωρούν όχι μόνο τον επιχειρηματικό κόσμο αλλά και τους ιδιώτες, σαφέστατα δε αποτελούν αντικίνητρα στην εισροή πρόσθετων ξένων κεφαλαίων.

    Παλαιότερες αναλύσεις και μελέτες μάλιστα, μερικές χρονολογούνται από την δεκαετία του 1980 (!) επισημαίνουν ότι για το ξένο κεφάλαιο η καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης (που συμπεριλαμβάνει την επίλυση επιχειρηματικών διαφορών) αποτελεί το υπ’ αριθμόν ένα εμπόδιο στην έλευση κεφαλαίων από το εξωτερικό και ειδικά για νέες επενδύσεις – τα αποκαλούμενα greenfield investments.

    Η προεκλογική περίοδος δεν προσφέρεται για ριζικές τομές, αν και με ευχάριστη έκπληξη είδα ότι το υπουργείο ψηφιακής διακυβέρνησης του Κυριάκου Πιερακκάκη δεν…μασάει και ήδη προχώρησε στην ανάθεση μίας σειράς έργων που αποβλέπουν στην αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος.

    Το θέμα δεν λύνεται πάντως μόνο ψηφιακά. Υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα ποιότητας και γνώσεων που θα απαιτήσει ριζικές τομές και χρόνο για να ξεπεραστεί. Μελέτη της «διαΝέοσις» έχει ορθά επισημάνει πολλά από αυτά και έχει προτείνει λύσεις.

    Η νέα κυβέρνηση έχει μέρος του προγράμματος της ήδη …κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της. Κι αυτό αν θέλουμε να πούμε τελικά ότι ανήκουμε στην Ευρώπη του 21ου αιώνα.

    Διαβάστε επίσης

    Άρθρο Παρέμβαση: Επικίνδυνος για τη Δημοκρατία



    ΣΧΟΛΙΑ