Αν κάποιος τον αγαπά, ας του πάρει το τηλέφωνο από το χέρι. Ο λόγος για τον Άδωνι Γεωργιάδη που είναι σε μόνιμη διένεξη με πολίτες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Προσοχή, δεν αναφερόμαστε στο έργο του στην Υγεία ή την παρουσία του στη Βουλή. Αυτό που προβληματίζει είναι ο ψηφιακός Άδωνις, η περσόνα που διαρκώς αντιπαρατίθεται στις πλατφόρμες, με ειρωνεία, με περισπούδαστο ύφος, με προσβλητικό τρόπο. Κατέστησε εαυτόν το επίσημο τρολ της κυβέρνησης. 

Να περιγράψουμε δυο πρόσφατα περιστατικά.

Πολίτης στην Πάτρα επέκρινε στο «Χ» το δημόσιο σύστημα υγείας. Αφορμή: η νοσηλεία της μητέρας του, ο οποία εισήχθη στα επείγοντα και βρήκε κλίνη σε διάδρομο. Ακολούθησε απάντηση από τον ίδιο τον υπουργό, δημόσια, και όχι με προσωπικό μήνυμα: «Σε ποιο νοσοκομείο συνέβη αυτό; Θα διατάξω ΕΔΕ αμέσως είναι απαράδεκτο εάν έχει συμβεί. Δεν πιστεύω να το βγάζετε από το μυαλό σας οπότε αναμένω τις λεπτομέρειες». Συνέχισαν το διάλογο μεταξύ τους, με ακροατήριο το πανελλήνιο.

Εν ολίγοις το διοικητικό προσωπικό, οι γιατροί και οι νοσηλευτές στο νοσοκομείο της Πάτρας έμαθαν από το «Χ» ότι θα διαταχθεί ένορκη διοικητική εξέταση. Όχι από τον διευθυντή, όχι από τον προϊστάμενο. Έμαθαν για τη Διοικητική Εξέταση από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και από τα μέσα ενημέρωσης τα οποία έσπευσαν να αναπαράξουν τα λεγόμενα του υπουργού σαν να επρόκειτο για εντολές χαραγμένες σε πέτρα.

Προ διμήνου ο υπουργός διέπραξε ένα ακόμη ολίσθημα παρόμοιας φύσης. Όταν μέσω του φορέα «Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης» βρέθηκαν γιατροί να έχουν παραβιάσει τη δεοντολογία με παράτυπες συνταγογραφήσεις, σήκωσε το τηλέφωνο και πήρε ο ίδιος μια γιατρό στη Μυτιλήνη. Πράγματι, είχε γράψει σχεδόν δυο χιλιάδες συνταγές φαρμάκων στα άμεσα μέλη της οικογένειάς της. Εντούτοις ο υπουργός δεν είχε καμία δουλειά να επικοινωνήσει μαζί της. «Την πήρα τηλέφωνο ο ίδιος και κόντεψε να λιποθυμήσει» ανέφερε σε συνέντευξη Τύπου καμαρώνοντας.

Αυτές οι παρεμβάσεις του Άδωνι Γεωργιάδη ίσως να είναι η ιδέα του για την άμεση δημοκρατία, για την αποτελεσματική διοίκηση. Είναι όμως σαν να ομολογεί ότι δεν υπάρχει κράτος, ότι δεν λειτουργεί τίποτε, εκτός από το δικό του κινητό τηλέφωνο. Σε ένα ευνομούμενο κράτος όμως τα πάντα λειτουργούν θεσμικά. Υπάρχουν υπηρεσίες, διευθυντές, υπάρχουν κανόνες και γίνονται έλεγχοι. Δεν είναι μαγαζί το υπουργείο ώστε να παίζει ο υπουργός το ρόλο του αφεντικού που κάνει βόλτα στο εργοστάσιο για να γνωρίσει το προσωπικό. Η δομή λειτουργίας του δημόσιου από τον ιδιωτικό τομέα είναι διαφορετική. Το Βέλγιο έμεινε χωρίς κυβέρνηση το 2010 για 589 ημέρες και η Ολλανδία έμεινε χωρίς κυβέρνηση το 1977 για 200 ημέρες. Όλα λειτουργούσαν ρολόι.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης δεν προσφέρει τίποτε στο κράτος ή στην κυβέρνηση με τις συνεχείς προσωπικές παρεμβάσεις του, απευθείας στους πολίτες. Νομίζει ότι αυτή η δημοσιότητα τον ωφελεί. Έχει άραγε συμβούλους επικοινωνίας; Κι αν έχει, τους ακούει ή τα ξέρει όλα καλύτερα;

Διαβάστε επίσης:

Άδωνις Γεωργιάδης στο mononews: Πληρώσαμε πολύ ακριβά στο παρελθόν «τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα»

Άνθρωποι κι ενοικιαζόμενα ποντίκια

Οι επιτιθέμενοι και η επιτιθέμενη Ζωή Κωνσταντοπούλου