O Trump της Ελλάδας και το αυγό του φιδιού

Θα είναι τραγικό λάθος αν ο Παύλος Πολάκης αντιμετωπιστεί ως ένας κακομαθημένος αντάρτης, που ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιεί για να κεντρίζει τη Ν.Δ. Ως ένας εκκεντρικός πολιτικός που αρέσκεται στο θέατρο. Ως ένα παροδικό φαινόμενο που οι ψηφοφόροι κάποια στιγμή θα στείλουν στο σπίτι του.

Ο Πολλακισμός ήρθε για να μείνει. Ο αλλαξοπιστήσας Γιάννης Ραγκούσης, πάντα με κίνητρο να αποδείξει πως ανήκει στο κόμμα, έδειξε τον δρόμο δίνοντάς του πλήρη πολιτική κάλυψη. Ο λόγος είναι απλός: ο Πολλάκης είναι το DNA του ΣΥΡΙΖΑ.

Γι’ αυτό και αποτελεί κίνδυνο για την δημοκρατία.

Πολλοί Έλληνες διαβάζουν τα συμβάντα στις ΗΠΑ και ανασηκώνουν τους ώμους. Θεωρούν πως είναι πολύ μακριά από εμάς, αυτά δεν συμβαίνουν εδώ, δεν μας αφορούν.

Αυτό είναι το λάθος. Διότι, για την Ελλάδα ο Πολάκης είναι ο δικός μας Trump.

Η υποψηφιότητα Trump αντιμετωπίστηκε με γέλια, αν όχι χλευασμό. Όπως γράφει, όμως, μία κονκάρδα που έφερα ως φοιτητής «Το πρόβλημα με τα πολιτικά ανέκδοτα είναι ότι μερικές εκλέγονται.»

Ο Trump και ο Πολλάκης μοιράζονται  τρία σημαντικά χαρακτηριστικά: εγωπάθεια σε επίπεδο ναρκισσισμού, την πεποίθηση ότι είναι υπεράνω των νόμων, και την ικανότητα αδίστακτα να λένε με απόλυτη σιγουριά ασύστολα ψέματα ξανά και ξανά.

Ο πολύς Joseph Goebbels θα ήταν πολύ υπερήφανος και για τους δύο.

Το …πολιτικό ανέκδοτο που λέγεται Trump εξελέγη πρόεδρος, έφερε την δημοκρατία στο χείλος του γκρεμού και σήμερα αδιάντροπα συνεχίζει το καταστρεπτικό έργο του, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο για να διχάσει την κοινωνία. Το κρίσιμο θέμα είναι πως ο Tramp στήριξε την άνοδο του, πασχίζει για την επιβίωση του και επιχειρεί την επιστροφή, του στρεφόμενος κατά των θεσμών της δημοκρατίας.

Η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία στηρίχτηκε στην ίδια λογική. Αν υπάρχει ένα σύνθημα που έφερε τον Αλέξη Τσίπρα στην πρωθυπουργία αυτό είναι το «Να καεί, να καεί, το μπορδέλο η Βουλή»!

Στην διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η δημοκρατία επέζησε κατά τύχη, κυρίως επειδή ο Αλέξης λιποψύχησε. Οι άλλοι, οι σκληροί, προτίμησαν να φύγουν. Η ήττα του 2019 ήταν, όμως,  αναπάντεχη. Γι’ αυτό σήμερα μιλάνε για την κατάκτηση των αρμών της εξουσίας και την ίδρυση νέου δικαστικού σώματος. Αντιμετωπίζουν την εξουσία με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που η Σοβιετική Ένωση πρώτα κατέλαβε μέσω εκπροσώπων τα κοινοβούλια στα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης και, στην συνέχεια, τα κατάργησε.

Η εξουσία είναι το παν για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Πολλάκη. Και ο σκοπός αγιάζει τα μέσα (θα έλεγαν όσοι δεν έχουν πραγματικά διαβάσει Nicolo Machiavelli).

Ο Πολλάκης σήμερα, ο Τζανετόπουλος χθες, βλέπουν τους θεσμούς της δημοκρατίας ως κορυφές για κατάκτηση. Και ο καλύτερος τρόπος να τους κατακτήσεις είναι να τους ευτελίσεις.

Αυτό ακριβώς προσπάθησε και σε ένα βαθμό πέτυχε, ο Πολλάκης χθες, ο Τσίπρας προχθές.

Η δωδεκάχρονη κόρη μου βλέπει νέα στην τηλεόραση σε playback, θέλει να έχει πρώτα τελειώσει τα μαθήματά της. Το έκανε και την Κυριακή και την Δευτέρα. Κάποια στιγμή ήρθε στο γραφείο μου και με ρώτησε «Καλά, αυτή είναι η Βουλή; Αυτοί είναι τρελοί».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόσφερε σημαντική υπηρεσία στον τόπο και στην δημοκρατία που δεν ακολούθησε τον Τσίπρα στον αλλοπρόσαλλο οργισμένο κατήφορο των έωλων επιχειρημάτων και της διαστρέβλωσης της αλήθειας.

Ακριβώς επειδή η επίθεση έπεσε σε μεγάλο βαθμό στο κενό, πιστός στο DNA o Πολάκης πέρασε στο επόμενο στάδιο: τον ευτελισμό του Κοινοβουλίου.

Η στρατηγική είναι σαφής: η επανάληψη του 2012-2015, αυτήν τη φορά, όμως, με το κασέ στα ύψη. Οι Συριζαίοι γνωρίζουν ότι μία νέα ήττα θα τους στείλει στα αζήτητα.

Η απελπισία τους καθιστά επικίνδυνους. Και δεν είναι τυχαίο ότι στην διακυβέρνηση τους φρόντισαν να υποβαθμίσουν την πρωτοβάθμια και την δευτεροβάθμια παιδεία και συνέχισαν να υποδαυλίζουν την καταστροφή της ανώτατης. Διότι, η δημοκρατία είναι θέμα κουλτούρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει ημιμαθείς ή αμαθείς για να καταπίνουν εύκολα τις τερατολογίες του.

Ο Πολάκης οφείλει να αντιμετωπίσει την πλήρη νόμιμη μοίρα όλου του οπλοστασίου που διαθέτει το Κοινοβούλιο. Διαφορετικά οι μιμητές του θα είναι πολλοί. Ας μην γίνει το λάθος να υιοθετηθεί η λογική «δεν θέλουμε να τον κάνουμε θύμα». Στον ΣΥΡΙΖΑ η ατιμωρησία Πολάκη θα είναι το έναυσμα για να ξεκινήσουν τα χειρότερα.

Το αυτό του φιδιού βρίσκεται και στα αριστερά και στα δεξιά.

Διαβάστε επίσης

Έξω από τον βόθρο Πολάκη υπάρχουν και καλά νέα