• Άρθρα

    Ο Χρυσοχοΐδης, τα μπάρμπεκιου και ο κυνισμός των Ευρωπαίων 

    Στέφανος Τζανάκης, Αρθρογράφος


    Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης έχει μία εύνοια από την τύχη – τον χτυπούν συνήθως για τους λάθος λόγους: να, όπως χθες, όταν περίπου σύσσωμη η αντιπολίτευση τον κατηγόρησε ότι πήγε στην Ευρωβουλή για να ομολογήσει «με κυνισμό» ότι απέτυχε η πολιτική της κυβέρνησης στο προσφυγικό. 

    Τι είπε ο Χρυσοχοΐδης ; Ότι η κατάσταση δεν είναι διαχειρίσιμη , ούτε από την Ελλάδα, ούτε από την Ευρώπη – διότι πολύ απλά , δεν σταματούν οι προσφυγικές και οι μεταναστευτικές ροές. Και ότι όταν ζήτησε από τους εταίρους να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τις 4000 ασυνόδευτων παιδιών , έλαβε μόνον μία απάντηση. 

    Είναι ομολογία – και μάλιστα «κυνική» – ότι η κατάσταση δεν είναι διαχειρίσιμη; Τι έπρεπε δηλαδή να πει ο υπουργός στους ευρωβουλευτές; 

    Ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες λιάζονται και μετά εξαφανίζονται , όπως δηλωνόταν επί ΣΥΡΙΖΑ για αρκετούς μήνες; Ότι η Ελλάδα δεν έχει κανένα πρόβλημα με την διαχείριση τόσων και τόσων ανθρώπων που φτάνουν καθημερινά στα νησιά του Αιγαίου; 

    Ότι χαρά μας να φτιάχνουμε όλο και περισσότερα στρατόπεδα προσφύγων; Ότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα καμία αντίδραση για τα όσα συμβαίνουν; 

    Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και το πολιτικό κόστος

    Όταν ένας υπουργός από μία χώρα που αντιμετωπίζει προβλήματα τέτοιου είδους εμφανίζεται σε μία σημαντική επιτροπή του ευρωκοινοβουλίου, το λιγότερο που έχει να κάνει είναι να μην διανοηθεί να είναι ανειλικρινής: οι ευρωβουλευτές από τα περισσότερα κράτη – μέλη  , το μόνο που θέλουν να πιστοποιήσουν ότι οι χώρες τους δεν θα κληθούν να συμβάλουν στη λύση τέτοιων προβλημάτων , που έχουν πολιτικό κόστος παντού. 

    Επομένως, αν κάποιος τους διαβεβαιώσει ότι τα πάντα ελέγχονται –  που στην περίπτωσή μας, δεν ελέγχονται – τότε δεν θέλουν να ακούσουν τίποτε άλλο… 

    Κατά τα άλλα, είναι φανερό ότι η κυβέρνηση πέρασε το στάδιο της δικής της αυταπάτης στο προσφυγικό – και τώρα έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται περί τίνος πρόκειται. 

    Πριν από τις εκλογές, οι της ΝΔ είχαν επενδύσει στο σενάριο ότι οι του ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην καλύτερη περίπτωση ανίκανοι να διαχειριστούν τις ροές στο Αιγαίο , όπως και στο ότι ήταν «χαλαροί» στην φύλαξη των συνόρων. 

    Ίσχυαν και τα δύο – όμως η μεγάλη αύξηση των αφίξεων μέσα στο καλοκαίρι άλλαξε τελείως την εικόνα. Έτσι, από τα μέσα Σεπτεμβρίου όλοι ήξεραν ότι ο χρόνος δεν ήταν με το μέρος της κυβέρνησης… 

    Ο Κυριάκος Μητσοτάκης γύρισε από το Πεκίνο και έκανε σχεδόν αμέσως σύσκεψη για το προσφυγικό – αλλά ακόμα κι αν σηκώνει ο ίδιος το τηλέφωνο σε καθημερινή βάση , θα περάσουν τουλάχιστον τρεις – τέσσερις μήνες πριν μειωθούν οι χρόνοι εξέτασης των αιτημάτων για άσυλο , που καταθέτουν όσοι πρόσφυγες ή μετανάστες πατούν το πόδι τους στην Ελλάδα. 

    Το ίδιο ισχύει , τόσο για τις δομές φιλοξενίας, όσο και για τα εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα που θα χρησιμοποιηθούν ως νέες Αμυγδαλέζες :  Χρειάζεται χρόνος, που δεν υπάρχει – αντίθετα, οι άνθρωποι που φτάνουν σε καθημερινή βάση είναι πολύ περισσότεροι από πριν, τη στιγμή που η Ευρώπη κρατά πεισματικά κλειστά τα σύνορα, ακόμα και για περιπτώσεις όπως τα ασυνόδευτα παιδιά… 

    Την ίδια στιγμή, οι ανοησίες περί «μπάρμπεκιου και μπύρας» από κυβερνητικούς βουλευτές λειτουργούν ως λάδι στη φωτιά των – αναπόφευκτων – αντιδράσεων που προκαλούνται σε όποιο μέρος μεταφέρονται προσφυγικές οικογένειες: ένα κοκτέιλ που κάνει κακό στις δημοσκοπήσεις… 



    ΣΧΟΛΙΑ