ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
H οργή για την Αγαπηδάκη, η Κίμπερλι και τα… γιγαβάτ, η ελληνική «Καμπούλ», ο Αλέξης και η εικόνα του και ποιοι πήγαν στο πάρτι του Αδωνι
Λίγο πριν η κυβέρνηση ανακοινώσει τα νέα μέτρα για την οπλοκατοχή, ο Άδωνις Γεωργιάδης «απασφάλισε» επιχειρώντας να πλασαριστεί ως master voice του υπερδεξιού ακροατηρίου, να αλλάξει την ατζέντα της πολιτικής επικαιρότητας αλλά και να προλάβει τον Αντώνη Σαμαρά.
Μόλις δύο εικοσιτετράωρα πριν από τη συνέντευξη που θα δώσει ο Αντώνης Σαμαράς την Κυριακή, ο Άδωνις Γεωργιάδης επέλεξε διόλου τυχαία να υπερασπιστεί το αμερικανικό μοντέλο της οπλοκατοχής.
Με την δημόσια παραδοχή πως του για την ιδέα της αυτοπροστασίας, επιχειρεί να αφυπνίσει τα αντανακλαστικά των δεξιών ψηφοφόρων που έχουν απομακρυνθεί από τη ΝΔ, πριν το κάνει αυτό ο Αντ. Σαμαράς. Ουσιαστικά, απευθύνεται στους δεξιούς ψηφοφόρους θέλοντας να τους πει πως «η φωνή τους» υπάρχει ακόμα εντός της κυβέρνησης. Πρόκειται για ένα τμήμα του εκλογικού σώματος που αισθάνεται ότι το κράτος δεν μπορεί να το προστατεύσει αποτελεσματικά. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν πως το πρόβλημα της εγκληματικότητας εξακολουθεί να προβληματίζει πολύ τους πολίτες.
Επίσης, με τις δηλώσεις του για «αυτοπροστασία» και για «δικαίωμα στην οπλοκατοχή», ενισχύεται το αφήγημα της ατομικής ευθύνης και του περιορισμένου κράτους, που αποτελούν θεμελιώδη χαρακτηριστικά της σύγχρονης δεξιάς ιδεολογίας. Γνωρίζοντας πως η επίσημη κυβερνητική γραμμή δεν μπορεί να υποστηρίξει αυτή την θέση, έσπευσε να ξεκαθαρίσει πως «πρόκειται για προσωπική του άποψη», τονίζοντας πως «στη Νέα Δημοκρατία ευτυχώς δεν είμαστε σταλινικό κόμμα· μπορούμε να έχουμε και προσωπικές απόψεις». Ωστόσο, είναι αξιοσημείωτο ότι δεν υπήρξε κάποια δυσαρέσκεια από το Μέγαρο Μαξίμου για τις δηλώσεις του Α. Γεωργιάδη.
Οι αντιδράσεις
Οι τοποθετήσεις του υπουργού Υγείας υπέρ του «αμερικανικού μοντέλου» οπλοκατοχής πυροδότησαν αμέσως αντιδράσεις από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που τις χαρακτήρισαν ως επικίνδυνες, πρόωρες και ενδεικτικές μιας βαθύτερης πολιτικής επιλογής. Το ΠΑΣΟΚ κάλεσε την κυβέρνηση να τοποθετηθεί ρητά και κατηγορηματικά, θίγοντας ότι οι δηλώσεις Γεωργιάδη έρχονται στον απόηχο μιας αιματηρής υπόθεσης βεντέτας στην Κρήτη.
Ταυτόχρονα, ΣΥΡΙΖΑ μίλησε για υπέρβαση των ορίων από τον υπουργό, υποστηρίζοντας ότι η επιλογή του να εμπνευσθεί από τις ΗΠΑ για το ζήτημα της οπλοκατοχής, με τις μαζικές δολοφονίες και γεγονότα αυτοάμυνας που συνδέονται εκεί, συνιστά πολιτική αμετροέπεια και αντιπαραγωγική επιλογή για την ελληνική πραγματικότητα. Η Νέα Αριστερά χαρακτήρισε τις δηλώσεις ως «ύβρη» και «έλλειψη κοινωνικής υπευθυνότητας», υπογραμμίζοντας ότι το κράτος αποχωρεί από κρίσιμες περιοχές όταν αφήνει να αιωρούνται προτάσεις που επαναφέρουν έννοιες τύπου «19ου αιώνα».
Είναι ενδιαφέρον το γεγονός πως παρότι οι δηλώσεις του Α. Γεωργιάδη θα μπορούσαν να ερμηνευτούν και ως μέσο διαφοροποίησης στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας ωστόσο δεν υπήρξε κάποια επίσημη αντίδραση.
Μόνο ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοίδης έσπευσε να διαχωρίσει την θέση του για προφανείς λόγους. «Ο Άδωνις είναι αγαπημένος μου φίλος, αλλά δεν συμμερίζομαι αυτές τις απόψεις», απάντησε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Σε ένα κυβερνητικό περιβάλλον όπου κυριαρχεί ο μετριοπαθής, τεχνοκρατικός λόγος, ο υπουργός επιλέγει να προβάλλει ένα πιο ιδεολογικό, «αυθεντικά δεξιό» προφίλ κάτι το οποίο είναι χρήσιμο την δεδομένη χρονική στιγμή και λειτουργεί ως «ανάχωμα» στην Κυριάκο Βελόπουλο. Παράλληλα, αυτή η διαφοροποίηση επιτρέπει στον Α. Γεωργιάδη να καλλιεργεί ένα προσωπικό ακροατήριο πέρα από τα στενά όρια του κυβερνητικού μηχανισμού.
Η σύνδεση με τον Τραμπ
Η αναφορά στο «αμερικανικό μοντέλο» δεν είναι τυχαία. Ο Άδωνις Γεωργιάδης γνωρίζει πολύ καλά τη συμβολική φόρτιση που έχει η οπλοκατοχή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί, το δικαίωμα στην οπλοφορία είναι στενά δεμένο με την έννοια της ατομικής ελευθερίας και της αντίστασης απέναντι στην κρατική υπερβολή — μια αφήγηση που υπήρξε θεμέλιο του τραμπισμού. Η υπεράσπιση του «δικαιώματος στην αυτοάμυνα» δεν είναι απλώς ιδεολογική θέση, είναι εργαλείο πολιτικής ταύτισης με ένα παγκόσμιο συντηρητικό ρεύμα που επανέρχεται δυναμικά στο προσκήνιο. Ουσιαστικά, επιχειρεί να δείξει πως ταυτίζεται με την γραμμή του Ντ. Τραμπ. Με την αναφορά ότι « οι άνθρωποι πρέπει να είναι αξιόμαχοι και να μπορούν να υπερασπιστούν την ελευθερία τους» ο Α. Γεωργιάδης συντάσσεται ιδεολογικά με τη διεθνή συντηρητική στροφή. Προβάλλει την εικόνα ενός πολιτικού που υιοθετεί τις “σκληρές” θέσεις περί ασφάλειας, επιδιώκοντας να δείξει ότι δεν ανήκει απλώς στο κεντροδεξιό κυβερνητικό ρεύμα, αλλά σε μια παγκόσμια δεξιά που επαναφέρει στο επίκεντρο την έννοια του «ισχυρού πολίτη».
Η αλλαγή της ατζέντας
Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση αντιμετωπίζει φθορά, κοινωνική κόπωση και δημοσκοπική καθίζηση ο Ά. Γεωργιάδης γνωρίζει καλά ότι μια «αιχμηρή» δήλωση μπορεί να ανατρέψει προσωρινά το πεδίο της συζήτησης.
Χρησιμοποιεί συχνά τον πολιτικό θόρυβο ως εργαλείο ελέγχου της επικαιρότητας.