Η μάχη στον ΣΥΡΙΖΑ μεταφέρεται από τους οπαδούς στους συντρόφους

Πολλά γράφονται για τον σύντροφο Κασσελάκη και πολλά περισσότερα λέγονται. Για τώρα, καλό είναι να επικεντρωθούμε στις πράξεις του – που βέβαια επιδέχονται ερμηνείες. Το αυτό ισχύει και για τους ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ που δεν «ανήκουν» στο περιβάλλον Κασσελάκη.

Ο ίδιος έσπευσε να δώσει στίγμα ευχαριστώντας ειδικά το Νίκο Παππά. Όταν μία πολιτική καριέρα ξεκινά με την υποστήριξη ανθρώπων που έχουν παραβεί το υπουργικό τους καθήκον τους – όπως επισήμανα εξάλλου, μόλις πριν από 3 ημέρες – δεν μπορείς και να πεις πολλά για την ηθική του νέου αρχηγού.

Οι πρώτοι διορισμοί έγιναν με άκομψο τρόπο – ουσιαστικά δικτατορικά. Δεν υπήρξε η παραμικρή προσπάθεια να συμβουλευτεί έστω και για τους τύπους τα όργανα του κόμματος. Κι αυτό κάτι λέγει.

Η επίσκεψη στον Αλέξη Τσίπρα συνάδει και με τον διορισμό του εξάδελφου. Δύσκολα να χαρακτηριστεί ως τυπική. Εύκολα, ως το ευχαριστώ για το δακτυλίδι. Αν η δωρεά είναι μόνιμη ή όχι, ο χρόνος θα το δείξει. Η συνάντηση στην Βουλή θυμίζει σκηνή από τον «Νονό» του Κόππολα.

Από την μεριά των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, η άρνηση της Κας Αχστιόγλου με την φανερά αβάσιμη δικαιολογία για «κούραση» λέει πάρα πολλά. ΟΙ αποστάσεις οροθετούνται ήδη—έστω έμμεσα ή και σιωπηλά (όπως π.χ. του κ. Τσακαλώτου). Άλλοι πάλι (όπως ο κ. Φίλης) δεν δίστασαν να πουν τα σύκα-σύκα και την σκάφη-σκάφη. ΟΙ γραμμές της μάχης χαράζονται με αρκετή ευκρίνεια και μεγάλη βεβαιότητα.

Οι ενδείξεις είναι πως η μάχη θα δοθεί στο συνέδριο—όχι πριν. Το ερώτημα είναι αν η ομάδα του Στέφανου Κασσελάκη μπορεί να το ελέγξει ή όχι; Η απάντηση είναι πως την καλύτερη περίπτωση αυτό είναι άγνωστο και στην χειρότερη πως δεν μπορεί. Οπότε αναπόφευκτα προκύπτει άλλο ερώτημα: τι θα γίνει τότε; Διότι, «τότε» δεν θα υπάρχουν οι 80.000 που τον ψήφισαν, εκτός κι αν το συνέδριο διεξαχθεί με …συνοπτικές δημοκρατικές διαδικασίες, ήτοι με χιλιάδες εγκάθετους και πολλούς αυθόρμητους να ουρλιάζουν έξω από την Κουμουνδούρου.

Δεν γνωρίζω αν έχουν βάση τα όσα γράφονται για αλλαγή ονόματος. Σε μερικούς θα ξεσηκώσει ιερό μένος. Σε πολλούς θα είναι αδιάφορο. Για την κοινωνία είναι επουσιώδες. Λύσεις σε προβλήματα θέλει να ακούσει ο πολίτης για να νιώσει ασφάλεια και δει ακτίδα ελπίδας. Τα υπόλοιπα ελάχιστα τον αφορούν. Προσφέρονται για άρτο και θέαμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε γίνει γραφικός με τις εμμονές του, τώρα γίνεται ακόμη πιο γραφικός με το μιντιακό θέατρο της αρχηγίας.

Μέχρι το συνέδριο θα δούμε πολλές κινήσεις τακτικής με στόχο τον έλεγχο των μηχανισμών και των διαδικασιών του κόμματος και την επιβολή συγκεκριμένων θέσεων. Μπορεί να δούμε προσπάθειες μικρής αναβολής, πίεση για μεγάλη καθυστέρηση, ίσως και μερικές (λίγες) ηχηρές αποχωρήσεις.

Το ερώτημα είναι έτσι ένα: ποιος ελέγχει το κόμμα; Η ομάδα που περιστοιχίζει τον Κασσελάκη ή οι άλλοι; Δηλαδή, ο Αλέξης Τσίπρας ή η Νέμεσις του; Ένα πράγμα είναι σαφές πάντως: τα πυροτεχνήματα δεν θα λείψουν. Και δεν θα είναι για το θεαθήναι. Όπως είναι και ο τίτλος της ταινίας του Anderson με τον Daniel Day-Lewis – «Θα χυθεί αίμα» — “There will be blood”.

Οι αναφορές στην ομάδα Λαφαζάνη περιττεύουν διότι είναι άσχετες. Οι καταστάσεις έχουν έκτοτε αλλάξει ριζικά: δεν υπάρχει η συγκολλητική ουσία της εξουσίας.

Στο συνεδριο, η ομάδα Κασσελάκη μπορεί να επικαλείται τους 80.000 που τον ψήφισαν. Η άλλοι, τον μικρό συνολικά αριθμό στο σύνολο των οπαδών και σε σύγκριση με άλλα κόμματα, την άγνοια της περσόνας των κοινωνικών δικτύων για τα ουσιαστικά προβλήματα (όχι δα πως και ο Αλέξης τα είχε συνειδητοποιήσει) και, φυσικά, το θέμα της ιδεολογίας.

Το ενδιαφέρον, πάντως, δεν θα εκλείψει.

Διαβάστε επίσης:
Γιώργος Φλωρίδης: Τα επόμενα βήματα του υπουργού που έχει το «ok» του Κυριάκου Μητσοτάκη