Γιατί η εκλογή αρχηγού στον ΣΥΡΙΖΑ είναι μη γεγονός

Όποιος κι αν εκλεγεί ως επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ θα αντιμετωπίσει προβλήματα που θα δοκιμάσουν τη συνοχή του κόμματος, με πολύ μεγάλη πιθανότητα να καταλήξουν σε διάσπαση. Ο ισχυρισμός ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι παρών και εγγυάται τη συνοχή είναι χωρίς περιεχόμενο. Λέγεται μήπως και το πιστέψει το ίδιο το κόμμα και οι οπαδοί του. Κάτι σαν το «ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ενωμένο δυνατό», με τη διαφορά ότι αφού το ΠΑΣΟΚ πέρασε δέκα χρόνια στην εξορία ακόμη σήμερα αναζητά ταυτότητα και θεμιτή, πιστευτή, πρόταση εξουσίας.

Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ ξεκινά από το γεγονός ότι η εκλογή γίνεται χωρίς να έχει προηγηθεί συζήτηση για την πολιτική κατεύθυνση και τις πολιτικές που «θέλει» το κόμμα να υιοθετήσει και ακολουθήσει. Η διαλεκτική πολύ σωστά υποδεικνύει ότι πρώτα γίνεται η αυτοκριτική, μετά ακολουθεί η πρόταση εξουσίας και στο τέλος εκλέγεται ο επικεφαλής που θα είναι υπεύθυνος να την υλοποιήσει.

Αυτό δεν έγινε διότι χωρίς τη συγκολλητική παρουσία του Αλέξη, υπήρχε ο υπαρκτός κίνδυνος της διάσπασης. Η αναβολή απλά ανέβαλε και την εμφάνιση του προβλήματος. Διότι η συζήτηση για την ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ θα ξεκινήσει πολύ σύντομα μετά την εκλογή της νέας ηγεσίας.

Ουσιαστικά, ο νέος αρχηγός θα έχει δύο επιλογές: ή να παίξει τον ρόλο του διαιτητή στις συγκρούσεις που θα ακολουθήσουν είτε να προσπαθήσει να επιβάλλει τις δικές του επιλογές.

Αν παίξει τον ρόλο του διαιτητή εκ των πραγμάτων θα αποδυναμώσει τον ηγετικό του ρόλο – στην θέση αυτή δεν θα μακροημερεύσει.

Αν αποφασίσει ως νέα ηγεσία να δώσει το πολιτικό στίγμα, το ερώτημα είναι ποια κατεύθυνση θα επιλέξει;

Σαφέστατα, μία δεξιόστροφη στροφή θα πρέπει να αποκλειστεί. Δυο δρόμοι υπάρχουν τότε.

Αν επιλέξει κεντρώα πολιτική θα αντιμετωπίσει αμφίπλευρη δυσαρέσκεια που σταδιακά θα περάσει σε έντονη εσωκομματική μουρμούρα, μετά σε ανοιχτή διαφωνία και, τέλος, ίσως και σε διάσπαση.

Εξάλλου, στην περίπτωση αυτή, θα εμφανίζεται ως ένα «άλλο» ΠΑΣΟΚ και, αναπόφευκτα, θα παρασυρθεί σ’ ένα αδόκιμο, αναποτελεσματικό ανταγωνισμό ως προς τα κεντρώα εχέγγυα του. Η διαφωνία με τις αριστερές πτέρυγες θα εμφανιστεί και θα πάρει διαστάσεις σε χρόνο εξαιρετικά βραχύ.

Αν επιλέξει να στραφεί πιο αριστερά, τότε θα βρεθεί σε πλήρη αναντιστοιχία με την κοινωνία, που σαφώς απέρριψε την πολιτική ακρότητα ως μέσο που εκφράζει την πλειοψηφία της. Ακόμη κι αν εμείνει στην θέση αυτή – που θεωρητικά «ανήκει» στην μεγάλη πλειοψηφία των μελών του, η κεντρώα τάση δεν θα σιωπήσει—καθώς θα διαπιστώνει πως χάνει έδαφος απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, αν όχι και απέναντι στη ΝΔ.

Στο πλαίσιο αυτό ερώτημα αποτελεί η υποψηφιότητα Κασσελάκη. Η θεωρία συνομωσίας που έχει αναπτυχθεί είναι απλή: η στήριξη από τον Πολάκη δεν δίνεται χωρίς λόγο –κι αυτός είναι πως επιδιώκει να σταματήσει την εκλογή Αχτσιόγλου (που θεωρητικά επιδιώκει στροφή προς το κέντρο) και να στηρίξει σε δεύτερο γύρο την εκλογή Τσακαλώτου- εγγύηση πως το κόμμα θα διαφυλάξει την αριστεροσύνη του.

Είναι σχεδόν αναπόφευκτο πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα εγκαταλείψει τις αριστερές καταβολές του – οπότε το άμεσο μέλλον του θα είναι να καταδικαστεί σε μία διαρκή μειονότητα, σταδιακά χάνοντας έδαφος και επιστρέφοντας στο αρχικό σημείο εκκίνησης του – ας πούμε με γαλαντομία στο 10%.

Προς το παρόν, εξάλλου, παραμένει πιστός στην παράδοση του. Η κριτική Φάμελλου στην κυβέρνηση για τις πλημμύρες ήταν αόριστη, χωρίς καμία φαντασία, δίχως ούτε μία θετική πρόταση για την βελτίωση της πολιτικής προστασίας.

Μία υπεύθυνη με φιλοδοξία να κυβερνήσει αντιπολίτευση θα όφειλε τούτη την στιγμή να ασχοληθεί με δύο πράγματα: πρώτα να καταθέσει τις δικές της προτάσεις για να μία καλύτερη πολιτική προστασία και, στην συνέχεια να ετοιμάσει το δικό της σχέδιο για την ανοικοδόμηση σε αντιπαράθεση με το κυβερνητικό που σίγουρα βέβαια θα ανακοινωθεί.\

Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ αυτό είναι… ψιλά γράμματα. Για το ΠΑΣΟΚ και την χώρα είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία. Διαφορετικά θα δει ένα νέο Μπέζο να το υλοποιεί για λογαριασμό της ΝΔ.

 

Διαβάστε επίσης:

Ειρήνη Αγαπηδάκη: Επιχειρησιακό σχέδιο τριών αξόνων για τις πληγείσες περιοχές της Θεσσαλίας

Κ. Χατζηδάκης: Δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα με τις φυσικές καταστροφές μόνο μέσω της ΕΕ – Θα κάνουμε ό,τι επιτρέπει ο προϋπολογισμός

Η νέα Mercedes E-Class