• Άρθρα

    ΔΕΠΑ Εμπορίας: Το φλερτ, η νύφη, ο γάμος και τα ερωτηματικά


    Αναστάτωση έχει προκαλέσει στους πολλούς και…. ωραίους μνηστήρες της, η πολύφερνη νύφη ΔΕΠΑ Εμπορίας. Ο λόγος είναι η προίκα που ξαφνικά της προστέθηκε, ένα μεγάλο αλλά …παράδοξο δώρο. Ποιος επέμεινε να το πάρει και γιατί;

    Τα πρώτα αναπάντητα ερωτήματα, δημιουργήθηκαν από την ξαφνική απόφαση του Υπουργείου Ενέργειας να συμπεριλάβει στα περιουσιακά στοιχεία της υπό ιδιωτικοποίησης ΔΕΠΑ Εμπορίας και τη συμφωνία για τη συμμετοχή κατά 20% στο project  FSRU της Gastrade στην Αλεξανδρούπολη. Όταν ο νόμος μπήκε σε διαβούλευση η συμφωνία αυτή, και επομένως η δυνατότητα συμμετοχής στο project, είχε ενταχθεί στη ΔΕΠΑ Διεθνών Έργων, που θα παραμείνει στο Δημόσιο. Στην τελική μορφή, όμως, που έλαβε ο νόμος όταν κατατέθηκε στη Βουλή, το περιουσιακό στοιχείο αυτό μετακινήθηκε στην υπό ιδιωτικοποίηση ΔΕΠΑ Εμπορίας, χωρίς μέχρι τώρα επαρκείς εξηγήσεις, δημιουργώντας εύλογες απορίες:

    Πρώτον, ποιος το εισηγήθηκε; Δεύτερον, ποια ήταν τα πειστικά επιχειρήματά του; Ποια είναι η αξία της συμμετοχής 20% στο σχεδιαζόμενο FSRU; Πράγματι θα την αποκτήσει η ΔΕΠΑ Εμπορίας πριν το market test και την ιδιωτικοποίηση και τι ποσό θα καταβάλει;

    O υφυπουργός Ενέργειας κ. Γεράσιμος Θωμάς απαντώντας σε ερωτήσεις στις Επιτροπές της Βουλής, είπε ότι ο λόγος που εντάχθηκε  η  εν λόγω συμμετοχή στη ΔΕΠΑ Εμπορίας  είναι επειδή προέκυψε από τη διαβούλευση και ότι  το είπε το ΤΑΙΠΕΔ.

    Και όπως είναι φυσικό τους ζητήθηκε δημόσια, από την αντιπολίτευση στη Βουλή,  «να καταθέσει το έγγραφο του ΤΑΙΠΕΔ που έχει μέσα αιτιολογία και ποιος είναι ο ενδιαφερόμενος, που θέλει να πάει ο σταθμός του υγροποιημένου στην ΔΕΠΑ Εμπορίας, γιατί τον ενδιαφέρει επιχειρηματικά; Ποια είναι η αξιολόγηση και η μελέτη; »

    Η εικόνα παραμένει ασαφής προς το παρόν, οπότε ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μερικές σκέψεις με βάση τους προβληματισμούς που έχουν εκφραστεί από την αγορά….

    Μια πρώτη σκέψη που μπορεί κανείς να κάνει, για το ξαφνικό «δώρο»,  είναι ότι είναι ένα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο που θα αυξήσει την αξία της ΔΕΠΑ Εμπορίας. Στην περίπτωση όμως αυτή δημιουργείται το ερώτημα, ποια είναι η αποτίμησή του και αν η ΔΕΠΑ Εμπορίας πρέπει να καταβάλει το τίμημα για την απόκτηση του πριν την ιδιωτικοποίησή της , όπως αναφέρουν πληροφορίες.

    Ακριβώς λόγω της αξίας και της σημασίας του έργου, η αντιπολίτευση αναρωτήθηκε στις Επιτροπές της Βουλής γιατί δίνεται  ο σταθμός υγροποιημένου αερίου της Αλεξανδρούπολης, που είναι  μια σκληρή, βαριά υποδομή, που είναι πύλη της χώρας για την εισαγωγή αερίου, που αντιστοιχεί στα μακροδίκτυα, δηλαδή στους διακρατικούς αγωγούς αερίου ως χαρακτήρα, είναι αντίστοιχο δηλαδή του ΤΑΠ. Όπως επίσης γιατί ενώ είναι υποδομή, εντάσσεται στη ΔΕΠΑ Εμπορίας και όχι στη ΔΕΠΑ Υποδομών;

    Μια δεύτερη  σκέψη σε σχέση με την αξία του «δώρου», είναι ακριβώς… το ανάποδο. Ότι είναι ένα περιουσιακό στοιχείο, για την ακρίβεια, μια συμφωνία για συμμετοχή σε ένα περιουσιακό στοιχείο,  που το ίδιο, αυξάνει την αξία του αν μέτοχός του είναι η ΔΕΠΑ Εμπορίας, ενώ η αξία του θα ήταν άλλη αν παρέμενε σε μια εταιρεία του Δημοσίου. Το project συζητιέται εδώ και δύο χρόνια χωρίς να προχωράει, το δεσμευτικό market test που θα αποδείξει τη βιωσιμότητά  του ακόμη δεν έχει γίνει και επομένως προς το παρόν είναι ένα υποθετικό και εν δυνάμει asset…

    Όταν γίνει το δεσμευτικό market test – η διαδικασία δηλαδή κατά την οποία δεσμεύουν οι ενδιαφερόμενοι πελάτες χωρητικότητες στο έργο, επιβεβαιώνοντας τη ζήτηση – θα αποδειχθεί η βιωσιμότητα, η αποδοτικότητα και η αξία του. Όμως, ενώ έχει ανακοινωθεί πολλές φορές ότι το market test επίκειται να γίνει, συνεχώς αναβάλλεται, δημιουργώντας την εντύπωση στην αγορά ότι ίσως κάποιο πρόβλημα υπάρχει.

    Την ίδια στιγμή, αρκετοί φέρονται να έχουν αναρωτηθεί κατά πόσο ένα τέτοιο project θα μπορούσε να λειτουργήσει ανταγωνιστικά, αποσβένοντας την επένδυση για τη δημιουργία του.

    Για τον παραπάνω λόγο, εκφράζουν αμφιβολίες για το αν το project αυτό αυξάνει την αξία της ΔΕΠΑ Εμπορίας και ενισχύει το ενδιαφέρον των μνηστήρων ή αποτελεί μια δέσμευση, που μειώνει τελικά τον αριθμό των εν δυνάμει ενδιαφερόμενων και ταυτόχρονα δημιουργεί σε κάποιους μεγαλύτερες συνέργειες από ότι σε άλλους.

    Μόνο το υπουργείο γνωρίζει τι ακριβώς έχει συμβεί. Και σίγουρα μόνο δίνοντας απαντήσεις και αυξάνοντας τη διαφάνεια σε σχέση με τις επιλογές του, αυξάνει την αξία όχι μόνο της υπό ιδιωτικοποίησης εταιρείας αλλά και της χώρας ως επενδυτικού προορισμού.



    ΣΧΟΛΙΑ