Eπιχειρήσεις θα κλείσουν, αλλά αυτό θα βοηθήσει στην ανάπτυξη

Με την εποπτεία της κεντρικής τράπεζας τα κόκκινα δάνεια παίρνουν κι αυτά το δρόμο τους στην Ελλάδα των μνημονίων.  Οι πολίτες θα γνωρίσουν από πρώτο χέρι τη λειτουργία, τις πρακτικές και τα ήθη, των distress funds – στα ελληνικά «κοράκια». Σύμφωνα με τα περισσότερα ΜΜΕ θα μας πιούν το αίμα. Ας δούμε. Είναι βέβαιο ότι οι κατά συνθήκη κακοπληρωτές, αυτοί που έχουν αλλά δεν δίνουν ούτε όσα χρωστάνε, θα υποφέρουν. Το ερώτημα είναι αν η μπάλα θα πάρει και τον ταλαίπωρο που πίστεψε στην αστακομακαρονάδα και θέλησε να συμμετάσχει δανειζόμενος για ένα σπιτάκι, που τώρα δεν μπορεί να αποπληρώσει. Τα νέα όρια του νόμου Κατσέλη που επέβαλλαν οι δανειστές μας είναι ανεπαρκή για να τον προφυλάξουν.

Από την άλλη μεριά, η διευθέτηση των κόκκινων δανείων θα έχει δύο σημαντικά πλεονεκτήματα.

Το πρώτο είναι ότι θα γίνει, επιτέλους, μία πραγματική εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος. Μέχρι τώρα, πολλές από τις ρυθμίσεις δανείων ήταν καθαρά προσχηματικές. Στόχο είχαν είτε την εξυπηρέτηση «ημετέρων» είτε την απόκρυψη της ανεπάρκειας κεφαλαίων εκ μέρους της τράπεζας.

Στα stress tests της ΕΚΤ έχει ληφθεί υπόψη, σε σημαντικό βαθμό, η διαγραφή ή και πώληση των δανείων αυτής της κατηγορίας. Σε σημαντικό βαθμό αλλά όχι σε όλη την έκταση του προβλήματος. Γι’ αυτό και το ΔΝΤ διαμαρτύρεται και ισχυρίζεται ότι τα stress tests δεν αντικατοπτρίζουν πλήρως την πραγματικότητα.

Η παρέμβαση των distress funds θα διορθώσει, ως ένα βαθμό, το πρόβλημα και θα ανοίξει το δρόμο –εν ευθέτω χρόνο—για να αρχίσουν οι τράπεζες να δανείζουν και πάλι για υγιείς επιχειρηματικές δράσεις.

Το δεύτερο πλεονέκτημα είναι ότι με τον τρόπο αυτό θα επέλθει η μεγαλύτερη, βαθύτερη, αναδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης, που έχει να γνωρίσει η χώρα μας τουλάχιστον για μισό αιώνα τώρα.

Η τραπεζική πρακτική της εξυπηρέτησης ή απόκρυψης συντηρούσε στη ζωή επιχειρήσεις μη βιώσιμες από κάθε άποψη. Νόθευε τον ανταγωνισμό, σπαταλούσε πόρους, ενθάρρυνε την ασυνέπεια και συντηρούσε την αδιαφάνεια. Επιχειρήσεις θα κλείσουν –και ίσως να δούμε αύξηση της ανεργίας. Η αποχώρηση τους θα βοηθήσει στην ανάπτυξη. Η διαδικασία θα πλήξει σε μεγάλο βαθμό τους μικρομεσαίους. Αλλά, αυτή η περίφημη… ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας νοσεί βαθιά εδώ και καιρό – και πρωτεύει στη φοροδιαφυγή. Ή ώρα της εκκαθάρισης αναπόφευκτα ήρθε.

Άλλες μονάδες, μικρές ή μεγάλες, που προσφέρουν κάποια εχέγγυα ανάπτυξης υποχρεωτικά θα εξυγιανθούν, θα εκσυγχρονιστούν και θα αποτελέσουν βάση για την αναβάθμιση και εξωστρέφεια της παραγωγής μας.

Αυτά που ο πολιτικός κόσμος δεν μπόρεσε και ο επιχειρηματικός δεν θέλησε να κάνει, θα γίνουν τώρα, έμμεσα, μέσα από τη διαχείριση των κόκκινων δανείων και το πείσμα των δανειστών να βάλλουν κάποια τάξη στο ελληνικό παράδοξο.