Καθώς μια πρόσφατη δημοσκόπηση δείχνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας παίρνει ποσοστό 23,4% ως προς την καταλληλότητα για πρωθυπουργία, κάνοντας double score από τον έτερο διεκδικητή της κυριαρχίας στην Κεντροαριστερά, Νίκο Ανδρουλάκη, οφείλουμε να υπογραμμίσουμε κάποια σημαντικά ζητήματα.

Όχι για κανέναν άλλο λόγο, απλά για να θυμίσουμε ποιος είναι ο Αλέξης Τσίπρας ο οποίος διεκδικεί το ρόλο του σωτήρα. Με μεγάλη στήριξη βεβαίως των «πλυντηρίων» των μέσων ενημέρωσης και «δημοσιογράφων» που ανακάλυψαν τα θέλγητρα ενός πολιτικού που έκανε καριέρα στις πλατείες και στους… δρόμους της οργής.

Άλλο αν στη συνέχεια μαγεύτηκε από τις Σειρήνες της Ανγκελα Μέρκελ, του Ντόναλντ Τραμπ και εσχάτως του… δημοκρατικού καπιταλισμού και ως νέος Οδυσσέας ψάχνει να βρει ακόμη την Ιθάκη.

Επειδή, λοιπόν, το δημοσιογραφικά «πλυντήρια» και το βιβλίο που έρχεται, επιχειρούν να ξεπλύνουν τις ευθύνες του για το «βρόμικο 2015», ήρθε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος να μας θυμίσει ποιος είναι ο… καταλληλότερος για την πρωθυπουργία Αλέξης.

Στην αρχή ο Ευκλείδης είπε ότι το πρόγραμμα του 2023 ε, δεν ήταν και κοστολογημένο. Δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας πήγαινε να πάρει τη ρεβάνς από τον Μητσοτάκη λέγοντας –κατά το λαϊκώς λεγόμενον- παπατζιλίκια.

Για όσους δεν γνωρίζουν τη λέξη είναι το ψέμα και η δόλια πράξη για προσωπικό όφελος.

Εντάξει, ο Τσακαλώτος πικραμένος είναι, απέναντι από τον Αλέξη είναι μπορεί να λέει και κανένα ψέμα και ο ίδιος. Μπορεί και όχι…

Όμως, το αποκαλυπτικό δημοσίευμα της ηλεκτρονικής εφημερίδας του «Ποντικιού» για την επιστολή που έστειλε ο Τσακαλώτος στην Τρόικα (τους βάφτισε θεσμούς αργότερα ο ΣΥΡΙΖΑ για να μην καταλαβαίνουμε τι μας γίνεται), τρεις ημέρες μετά την αποπομπή Βαρουφάκη και πριν πάει ο τότε πρωθυπουργός για την περίφημη 17ωρη διαπραγμάτευση, έρχεται να γκρεμίσει πολλούς μύθους της εποχής.

Ο ένας μύθος είναι ότι ο Αλέξης έπεσε μαχόμενος και μετά από 17 ώρες πέτυχε να πάρει ένα καλό μνημόνιο που έσωσε την Ελλάδα. Παπατζιλίκια με μια λέξη.

Ο δεύτερος μύθος ήταν αυτός του αντισυνταγματικού δημοψηφίσματος και του «όχι» που έγινε «ναι». Η επιστολή δείχνει ξεκάθαρα ότι τα «μιλήσανε, τα συμφωνήσανε», αφού έδιωξαν με τις κλωτσιές τον Γιάνη Βαρουφάκη.

Δηλαδή η κυβέρνηση Τσίπρα είχε ήδη κλείσει deal με τους τροϊκανούς για το χειρότερο από τρία μνημόνια που είχαν συμφωνηθεί. Το deal θα το έφερνε εις πέρας ο Τσακαλώτος, με την απόλυτη στήριξη και απόφαση του Αλέξη Τσίπρα.

Κι επειδή τα γνωστά «πλυντήρια» αποφάσισαν να βάλουν απορρυπαντικό με μπλε και πράσινους κόκκους και να μας περάσουν για τρελούς, ότι δήθεν ο Αλέξης ντύθηκε… Κώστας Πρέκας και είπε στους ξένους «ελάτε να τα πάρετε», σας λέω και το άλλο που διακινούν ήδη τα παπαγαλάκια του πρώην πρωθυπουργού: Οτι δήθεν μόνος του ο Τσακαλώτος πήρε την πρωτοβουλία για την επιστολή παράδοσης της χώρας στις ορέξεις των τροϊκανών.

Στις 5 Ιουλίου το δημοψήφισμα βγάζει το συντριπτικό «όχι» στην προτεινόμενη συμφωνία από τους δανειστές. Μια συμφωνία απείρως καλύτερη από το μνημόνιο που τελικά υπεγράφη.

Αποπέμπεται ο Γιάνης με ένα «ν», αναλαμβάνει ο Ευκλείδης με απόφαση Τσίπρα και στις 9 Ιουλίου στέλνει την επιστολή.

Ρωτάω εγώ τώρα, γιατί θα μας τρελάνουν οι παπαγάλοι. Εν αγνοία του Τσίπρα εστάλη η επιστολή, όπως κάποιοι θέλουν να το παρουσιάσουν;

Κι αν έγινε εν αγνοία του, γιατί δεν πέταξε στη συνέχεια με τις κλωτσιές τον Τσακαλώτο γι’ αυτή την «ατιμία» που του έκανε πίσω από την πλάτη του;

Γιατί επέλεξε να συνεργαστεί για χρόνια στη συνέχεια με τον υπουργό Οικονομικών και δεν τον έδιωξε με την πρώτη ευκαιρία;

Και το λέω αυτό με το σκεπτικό ότι και στο εξάμηνο Βαρουφάκη, αν είχε αντίθετη πολιτική κατεύθυνση από αυτή του υπουργού του, έπρεπε να τον έχει ξαποστείλει από τον Φεβρουάριο του 2015 κι όχι από τον Ιούλιο.

Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Ο Τσίπρας, όπως ομολογεί και ο Βαρουφάκης στο βιβλίο του, στεναχωρήθηκε με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος διότι είχε ήδη αποφασίσει να παραδοθεί άνευ όρων στους δανειστές. Και έδωσε εντολή στον Τσακαλώτο για να στείλει την επιστολή.

Και όσοι αναρωτιούνται γιατί το αποφάσισε αυτό σας λέω ότι επειδή είναι έξυπνος κι έχει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, κατάλαβε ότι όλες οι ανοησίες του προηγούμενου εξαμήνου θα οδηγούσαν τη χώρα σε εμφύλιο, θα την κατέστρεφαν.

Όταν το κατάλαβε αυτό ξέχασε κι ο ίδιος ότι είχε συμφωνήσει να πάει η Ελλάδα σε ρήξη με κάθε κόστος.

Διότι με γελιόμαστε. Στους… δρόμους της φωτιάς και των πλατειών που γιγαντώθηκε ο Αλέξης είχε πειστεί ότι μόνο αν η Ελλάδα έσκιζε τα μνημόνια θα είχε… λαϊκή κυβέρνηση.

Όταν αντιλήφθηκε ότι αυτά ήταν ανοησίες ήταν αργά. Ηρθε το τρίτο μνημόνιο που φόρτωσε τη χώρα μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ.

Για να θυμηθώ τον αείμνηστο Κίτσο Τεγόπουλο που είχε πει για τον Ανδρέα Παπανδρέου και την κυβέρνησή του σε σχέση με το σκάνδαλο Κοσκωτά, την περίφημη φράση «ένοχος ή βλαξ», οφείλω να στηρίξω την άποψη ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι καθόλου βλαξ.

Αρα είναι ένοχος. Κι αν θέλει πράγματι να γράψει τη δική του ιστορία για τα γεγονότα του 2015, ας τη γράψει.

Αλλά την Ιστορία δεν μπορεί να την ξαναγράψει.

Διότι είναι πρόσφατη κι έχουμε όλοι μνήμες.

Ισως όχι κι εκείνοι που ψηφίζουν σήμερα τον Τσίπρα ως καταλληλότερο για πρωθυπουργό, επειδή έχουμε μπροστά μας μια κυβέρνηση που παραπαίει και έναν πρωθυπουργό που έχει χάσει τη μπάλα.