Χθες το απόγευμα ένας αστός Αθηναίος με βαρύ όνομα, που συνάντησα τυχαία στον δρόμο και είχε πιστέψει στον  Αλέξη Τσίπρα ήδη από το 2014, μου είπε κάτι που ομολογουμένως με αιφνιδίασε.

Ο διάλογος ήταν ο εξής: 

Αστός Αθηναίος:  Ξέρεις γιατί “βούλιαξε” ο Τσίπρας; Γιατί το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να κάνει business με τους επιχειρηματίες. Οκ, μας είπε ψέματα, έβαλε φόρους, φταίει και το Μακεδονικό, αλλά το σημαντικότερο ήταν ότι έπιασε φιλίες με το κατεστημένο και προσπάθησε να κάνει Big Business. 

Εγώ: Δεν είναι ακριβώς έτσι. Ποιος ξέρει τώρα εάν ο Τσίπρας έχει στενές σχέσεις με κάποιους μεγαλοεπιχειρηματίες; Αυτά τα ξέρω εγώ και εσύ. Σιγά μην τα ξέρει ο πολίτης στα Χανιά ή στην Καρδίτσα.

Αστός Αθηναίος: Έγινε κολλητός με επιχειρηματίες, προσπάθησε να τους πάρει λεφτά, ενώ έστησε και την σκευωρία της Novartis. Ακόμα σου θυμίζω τον Ρασπούτιν που εκβίαζε εισαγγελείς. Επίσης, δες και  την φορολογία των εφοπλιστών. Για όλα αυτά έχασε λοιπόν ο Τσίπρας. Επίσης εγώ δεν θα τον ξαναψηφίσω.

Ο φίλος μου έφυγε και εγώ αυτομάτως σκέφτηκα εάν όντως έχει δίκιο. Ξαφνικά μου ήλθαν στο μυαλό πολλά: 

1)  Οι καταγγελίες Μαρινάκη. Του έστειλαν τον Καλογρίτσα να του δανείσει 20 εκατ. ευρώ για να αγοράσει κανάλι. Δηλαδή με τον τσαμπουκά ένας υπουργός, ο Παππάς, έστειλε έναν πτωχευμένο σε έναν εφοπλιστή και απαίτησε 20 εκατ. ευρώ. 

2)  Οι βόλτες με τα κότερα: Επειδή ήταν κουρασμένος, του έδωσε η φίλη του, η Παναγοπούλου, το κότερό της.

3) Το παραθαλάσσιο σπίτι στα νότια προάστια: Οπως είναι γνωστό, το καλοκαίρι ο Τσίπρας ξεκουράζεται σε μια θηριώδη βίλα ιδιοκτησίας του γνωστού εφοπλιστή Μαρτίνου.

4) Οι καταγγελίες της Εισαγγελέως Ράικου: Όπως έχουν καταγγείλει πηγές προσκείμενες στην κ. Ράικου, όταν υπηρετούσε τη δεύτερη θητεία της στη νευραλγική θέση της επικεφαλής της πάταξης της διαφθοράς στο Δημόσιο, της ασκήθηκαν αφόρητες πιέσεις και διαρκείς παρεμβάσεις στο έργο της από συγκεκριμένο πρόσωπο. 

Τον άνθρωπο αυτό οι κύκλοι της νυν εισαγγελέως Εφετών δεν τον κατονομάζουν. Τον αποκαλούν «Ρασπούτιν» αλλά προσδιορίζουν ότι είχε «πολιτική ισχύ», φωτογραφίζοντας έτσι συγκεκριμένο πρόσωπο, με το οποίο η τότε εισαγγελέας κατά της Διαφθοράς είχε, εκ της θέσεως της, στενή συνεργασία. 

Έλεγαν ακόμα ότι είχε ύφος «νταβατζή», όταν προσπαθούσε να υποδείξει στην Ελένη Ράικου πώς θα χειριστεί κρίσιμες δικογραφίες Διαφθοράς, απαιτώντας από εκείνη, άλλες φορές να προχωρήσει στην άσκηση ποινικών διώξεων, χωρίς όμως να υπάρχουν στοιχεία, ενώ για όσους εμπλεκόμενους ο φερόμενος ως παρεμβαίνων ήθελε να εξυπηρετήσει, απαιτούσε να μπουν στο αρχείο οι υποθέσεις τους.

5) Η φορολογία στους εφοπλιστές: 10% φόρος μόνο σε ό,τι χρήμα εισάγουν οι εφοπλιστές στην Ελλάδα. Το υπόλοιπο 90% παρόλο που είναι εισοδημα εαν δεν εισαχθεί στην Ελλάδα παραμένει αφορολόγητο. Αντίθετα ο φόρος σε μια μικρομεσαία επιχείρηση είναι 28%.

Οι βαριές πόρτες του Ψυχικού και της Εκάλης

Αυτά είναι όλα όσα ξέρουμε.

Γιατί υπάρχουν και πολλά που δεν ξέρουμε.

Μυστικά καλά κρυμμένα στις μονοκατοικίες του Ψυχικού, της Βουλιαγμένης και της Εκάλης.

Μυστικά καλά φυλαγμένα πίσω από τις μεγάλες και βαριές πόρτες των βορείων και νοτίων προαστίων…

To συμπέρασμά μου;  Τελικά ο αστός Αθηναίος είχε, εν μέρει, δίκιο…