ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Οι άνδρες διαπράττουν πάνω από το 85% του συνόλου των ανθρωποκτονιών, το 91% του συνόλου των ανθρωποκτονιών του ιδίου φύλου και το 97% του συνόλου των ανθρωποκτονιών του ίδιου φύλου, όπου το θύμα και ο δολοφόνος δεν σχετίζονται μεταξύ τους.
Αυτές οι τρομακτικές στατιστικές αποκαλύπτονται κάθε φορά, που έχουμε νέους μαζικούς πυροβολισμούς (αν και στην πιο πρόσφατη τραγωδία στο San Bernardino, της Καλιφόρνια οι σκοπευτές ήταν ένα παντρεμένο ζευγάρι, που είναι λίγο ασυνήθιστο).
Σε κάθε περίπτωση, οι πολιτικοί και τα μέσα ενημέρωσης ανασύρουν τους συνήθεις υπόπτους για να εξηγήσουν την τραγωδία: Είτε την έλλειψη προσοχής μιας ψυχολογικής ασθένειας, είτε την εύκολη διαθεσιμότητα των όπλων.
Ωστόσο, τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι: Γιατί είναι πάντα ένας άνδρας πίσω από αυτούς τους πυροβολισμούς; Και γιατί είναι σχεδόν πάντα ένας νεαρός άνδρας;
Η εξελικτική ψυχολογία το αποδίδει στον «επισφαλή ανδρισμό».
Οι ψυχολόγοι Joseph Vandello και Jennifer Bosson έχουν επινοήσει τον όρο «επισφαλής ανδρισμός» για να περιγράψουν ένα δίλημμα που μόνο οι άνδρες φαίνεται να αντιμετωπίζουν.
Εν ολίγοις, υποστηρίζουν ότι ο «ανδρισμός» -όπως και να τον καθορίζει η κουλτούρα του αρσενικού- είναι ένα κύρος που συνεχώς πρέπει να το κερδίζει. Και η αυτοεκτίμηση ενός ατόμου συνδέεται με την αντίληψη του «πραγματικού άνδρα».
Είναι επισφαλής, διότι μπορεί εύκολα να χαθεί, ειδικά αν ο άνθρωπος αδυνατεί να ζυγίσει τις αμείλικτες προκλήσεις που του πετάει η ζωή, είτε πρόκειται για εξετάσεις της σωματικής γενναιότητας, είτε ο ανταγωνισμός με άλλους άνδρες για το σεβασμό και το κύρος.
Όταν εισάγω αυτή την έννοια σε άνδρες μαθητές μου, αμέσως αναγνωρίζουν για τι πράγμα μιλάω. Αλλά όταν ρωτώ τις γυναίκες, αν υπάρχει μία αντίστοιχη του θηλυκού, έρχομαι συχνά αντιμέτωπος με συγχυσμένα βλέμματα. Πράγματι, γρήγορα γίνεται σαφές στη ακόλουθη συζήτηση, ότι «ο ανδρισμός» είναι πιο επισφαλής από τη «γυναικεία φύση».
Οι ρίζες αυτού του ανδρικού διλήμματος βρίσκονται βαθιά στο προϊστορικό μας παρελθόν. Σε ολόκληρο το ζωικό βασίλειο, το φύλο που επενδύει λιγότερο στην αναπαραγωγή των απογόνων είναι σχεδόν πάντα τα αρσενικά και ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τη σεξουαλική πρόσβαση στους συντρόφους.
Ιστορικά, οι ισχυροί άνδρες είχαν πάντα μεγαλύτερη σεξουαλική πρόσβαση στις γυναίκες παρά οι άνδρες, που ήταν χαμηλά στην ιεραρχία και η βία μπορεί συχνά να κρύβεται σε αυτό τον θλιβερό αγώνα για το κύρος. Ο ανθρωπολόγος Napoleon Chagnon μελετούσε χρόνια τους ανθρώπους Yanomamo της Νότιας Αμερικής. Ανακάλυψε ότι οι άνδρες, που είχαν σκοτώσει άλλους άνδρες, είχαν αποκτήσει πολύ περισσότερες γυναίκες από τους άνδρες που δεν είχαν σκοτώσει κανέναν. Και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, το κύρος ενός άνδρα στην ομάδα συχνά εξαρτιόταν από το πόσο πιστευτές ήταν οι απειλές του για σωματική βία.
Σε διαφορετικούς πολιτισμούς, η αρσενική «αναζήτηση για κυριαρχία» μπορεί να φανεί με διαφορετικούς τρόπους. Παρ’ όλα αυτά, είναι σαφώς ένας καθολικός κανόνας κινήτρων μεταξύ των ανδρών, με την επίτευξη της κυριαρχίας να ικανοποιεί και να επιβραβεύει όσους την επιτυγχάνουν. Ως μελετητής ο Jonathan Gottschall το έθεσε: «Το να κυριαρχείς σωματικά πάνω σ’ έναν άλλο άνδρα είναι συναρπαστικό».
Και έτσι, η βία που διαπράχθηκε εναντίον των σωστών ανθρώπων, τη σωστή στιγμή, έγινε εισιτήριο για κοινωνική επιτυχία.
