Ω, τι κόσμος μπαμπά! Το χάπι της Τσαπανίδου, ο Μιθριδάτης του Τσίπρα και τα πανέρια της λαϊκής

Πώς χρυσώνεις ένα χάπι; Κάνεις ακριβώς αυτό, που λέει η λέξη. Λες, πως αν είναι χρυσό, θα το καταπιώ, δε βαριέσαι… Ακόμη καλύτερα μάλιστα, αν προνοήσεις και λάβεις τα μέτρα σου, για να μην τρέχεις τελευταία στιγμή…

Και η Πόπη Τσαπανίδου, εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να είναι νεόκοπη περί τα κομματικά και σαφώς ανεκπαίδευτη στα πολιτικά, ωστόσο χρόνια στο μεϊντάνι, ξέρει πως πρέπει να μεριμνήσει εγκαίρως, ώστε να γλυκάνει το πικρό χάπι της αποτυχίας των εργοδοτών της. Εξάλλου τα πράγματα είναι απλά: Αν δεν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, ένας και μόνο θα είναι υπεύθυνος. Ο ελληνικός λαός.

Η όλη ιστορία είναι εκπληκτική. Κι αν ήταν η επιθεώρηση στις δόξες της, όπως παλιά, σίγουρα θα γινόταν νούμερο. Διότι τέτοια κατά μέτωπον επίθεση στους ψηφοφόρους, σε έναν ολόκληρο λαό για την ακρίβεια, και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο, δεν έχει ξαναγίνει. Αλλά το κόμμα του κ. Τσίπρα μας έχει συνηθίσει στις επικίνδυνες ακροβασίες, στα ανιστόρητα επιχειρήματα και κυρίως στα ακραία διλήμματα. Όπως αυτό: Ή ψηφίζετε Τσίπρα ή διαφορετικά είστε βλάκες.

Η κυρία Τσαπανίδου πάντως, δεν το είπε ακριβώς έτσι στην πρόσφατη, τηλεοπτική συνέντευξή της. Κάπως …χειρότερα το έθεσε, παρουσιάζοντας τον ελληνικό λαό ως μία εν δυνάμει παραπλανημένη μάζα, που δεν ξέρει τι της γίνεται, δεν διαβάζει, δεν ακούει, δεν μαθαίνει και το κυριότερο δεν ζει σ΄αυτή τη χώρα. Ως εκ τούτου παρασύρεται σαν το φτερό στον άνεμο και σαν το φυλλαράκι στο ρυάκι… από την προπαγάνδα του Μητσοτάκη.

Τι να της πει κανείς; Πως σ΄ εκείνη τη φοβερή τσιπρική πενταετία άλλος μας παραπλάνησε και βγήκαμε στους δρόμους για να σκίσουμε τα μνημόνια, όπως μας είχε υποσχεθεί, και αν΄ αυτού εισπράξαμε γενναία, ευρωπαϊκά χαστούκια; Πως θυμώσαμε για το κουτόχορτο, που νυχθημερόν πάσχιζαν να μας ταΐσουν ενώ η χώρα βούλιαζε καθημερινά από την ανικανότητά τους. Που αηδιάσαμε από τα ασύστολα ψεύδη τους. Ή που νομίζουν, ότι έχουμε τόσο κοντή μνήμη, που τα ξεχάσαμε όλα. Ποιοι; Οι μαέστροι της εξαπάτησης και της στρεψοδικίας, που ακόμη και τώρα προσπαθούν να μας πείσουν, ότι ζήσαμε σ΄ έναν επίγειο παράδεισο, αλλά είμαστε όλοι παραπλανημένοι και δεν το αναγνωρίζουμε…

Αλλά είπαμε. Το χάπι πρέπει να χρυσωθεί. Και το μήνυμα άρχισε να περνάει σιγά σιγά, έστω και κάπως άγαρμπα στην περίπτωση της Τσαπανίδου. Εικάζω άλλωστε, ότι η ιδέα δεν ήταν δική της, απλώς δεν την δασκάλεψαν καλά κι έφθασε να λέει αυτές τις αρλούμπες.

Το αντίθετο ακριβώς με το κεφάλαιο Τσίπρας –αρχηγός. Εδώ η εκπρόσωπος τα έδωσε όλα! Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ νυν και αεί και στους αιώνας επίσης, θα είναι ο Αλέξης! Δεν πάει να χάσει και μία και δύο και δεκατρείς φορές τις εκλογές. Ισόβιος αρχηγός του κόμματος, δηλαδή. Κάτι σαν να λέμε Πούτιν; ΣιΤζινπίνγκ; Κιμ Γιονγκ Ουν; Δεν ξέρω, ας διαλέξουν. Αρκεί να είναι μακριά από μας.

Διότι ποιος θέλει να είναι σε ένα κόμμα, που έχει υποψήφιο έναν κάποιο Μιθριδάτη, ράπερ (όπως νομίζει) φριχτής διαλογής και ελεεινών στίχων, ομοφοβικής και σεξιστικής «έμπνευσης». Μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ χωράνε άνετα κάτι τέτοιοι. Σαν τα πανέρια της λαϊκής, που ό,τι πάρετε, ένα ευρώ. Αυτός μπορεί και λιγότερο.

Αλήθεια όμως, τον Πολάκη τον ρώτησαν, που είναι και Κρητικός και δεν τα σηκώνει αυτά; Τον Παπά, που το τελείωσε στο θράσος, γράφοντας και βιβλίο με τα κατορθώματά του για τις τηλεοπτικές άδειες; Ή τον Ραγκούση μήπως, με τα δάνεια;

Ω, τι κόμμα, κυρία Τσαπανίδου μου. Να το χαίρεστε!

Διαβάστε επίσης: