• Επι-θετικά

    Κομματική ευλυγισία, ανακοινώσεις χωρίς αντίκρισμα και το νερό του Δία

    Τα «ασημικά» σε διατίμηση, τα εκατομμύρια χωρίς αντίκρισμα και μια ιστορία χωρίς τέλος

    Τα «ασημικά» σε διατίμηση, τα εκατομμύρια χωρίς αντίκρισμα και μια ιστορία χωρίς τέλος


    Κομματική ευλυγισία

    «H έγκαιρη λήψη των πρώτων περιοριστικών μέτρων (κλείσιμο σχολείων-Πανεπιστημίων, απαγόρευση μεγάλων συναθροίσεων, αναστολή λειτουργίας καταστημάτων εστίασης και αναψυχής) που εισηγήθηκαν οι ειδικοί επιστήμονες, έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο…», έλεγε μόλις πριν από λίγους μήνες, εν μέσω πανδημίας ο πρώην υπουργός Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ Ανδρέας Ξανθός. Και η αλήθεια είναι, ότι ξεσήκωσε τότε θύελλα επιθέσεων από τα μέλη του κόμματός του, γιατί δεν εύρισκε κακό λόγο να πει για την κυβέρνηση και για τα μέτρα που έχει πάρει για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού. Να όμως τώρα, που ο άνθρωπος …εξιλεώνεται! Γιατρός αυτός και άρα πολύ πιο ενημερωμένος και ευαισθητοποιημένος στα θέματα της υγείας γενικά αλλά και ειδικότερα στο πρόβλημα που μας απασχολεί όλους, διαμαρτύρεται εν τούτοις, γιατί λέει, ακυρώθηκαν προγραμματισμένες πολιτιστικές εκδηλώσεις στην Αττική _παρ΄όλο που έχει τα περισσότερα κρούσματα κορωνοϊού_ και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Τρικυμία εν κρανίω θα μπορούσε να πει κανείς ή όμως και απλή κομματική ευλυγισία… Μάλιστα ως τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ ο ίδιος, μαζί με τον τομεάρχη Πολιτισμού Πάνο Σκουρολιάκο έχουν αποφασίσει ότι υπάρχει «μεθοδευμένη στοχοποίηση των πολιτιστικών εκδηλώσεων». Το γιατί, δεν μας το έχουν πει ακόμη, αλλά δεν ανησυχώ, πού θα πάει, κάποια θεωρία συνωμοσίας θα βρεθεί και γι΄αυτό. Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί πώς θα αντιμετώπιζε ο ΣΥΡΙΖΑ την απειλή του κορωνοϊού και τι μέτρα θα έπαιρνε. Και τέτοιες παλινωδίες που συμβαίνουν τώρα, με κάνουν και ανατριχιάζω.

    Ανακοινώσεις χωρίς αντίκρισμα

    Με τα πλοία του Ερντογάν να κάνουν βόλτες στη Μεσόγειο και τις καθημερινές απειλές πολέμου είναι αντιληπτό, ότι το υπουργείο Εξωτερικών έχει σοβαρά προβλήματα να επιλύσει και δεν μπορεί να ασχολείται με την Αγία Σοφία και τη Μονή της Χώρας κι ας έπεσαν αμαχητί στο βωμό της επιθετικότητας και της ματαιοδοξίας του γείτονα. Μάλιστα. Γιατί όμως, μου φαίνεται, ότι δεν είναι διαφορετικά πράγματα το ένα από το άλλο κι ότι όλα μαζί, τον ίδιο σκοπό εξυπηρετούν… Και επίσης δεν υπάρχει κανένα τμήμα εκεί στο ΥΠΕΞ, που να ασχολείται με τέτοια ζητήματα; Να θυμίσω ότι η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί συζητιόταν εδώ και μήνες, όσο για την Μονή της Χώρας είχε βγει η απόφαση ήδη από πέρυσι. Πολύ πριν, δηλαδή, να βγει το Ουρούτς Ρέι στις θάλασσές μας. Πώς φανταζόταν κανείς, ότι ο Ερντογάν θα έκανε πίσω, τη στιγμή μάλιστα που κλιμακώνει τις ενέργειές του σε όλα τα πεδία. Δεν βρέθηκε κανείς λοιπόν όλον αυτόν τον καιρό να καταστρώσει ένα σχέδιο αντίδρασης, να αναλάβει μια πρωτοβουλία, να οργανώσει μια διεθνή κινητοποίηση τέλος πάντων, ώστε να παραμένει το ζήτημα ψηλά στην επικαιρότητα ως διαρκές, δίκαιο και ανυποχώρητο αίτημα; Ας προσφέρω όμως, μια μικρή συμβολή. Σε πολύ λίγες μέρες από σήμερα, στις 7 Σεπτεμβρίου λήγει η προθεσμία υποβολής στην Europa Nostra των μνημείων, που βρίσκονται σε κίνδυνο. Πρόκειται για μία λίστα, που δημιουργείται κάθε χρόνο από τον ευρωπαϊκό αυτό οργανισμό για την πολιτιστική κληρονομιά, με σκοπό να επισημαίνει τα απειλούμενα από την αδιαφορία, κακή χρήση και εγκατάλειψη μνημεία. Έχει μήπως ετοιμαστεί ο σχετικός φάκελος ώστε να περιληφθούν η Αγία Σοφία και η Μονή της Χώρας σ΄αυτόν; Μου κάνει εντύπωση που τα ξένα Μέσα Ενημέρωσης ιδίως τα αμερικανικά _και όχι μόνον όσα ασχολούνται με τον πολιτισμό_ συνεχίζουν ακάθεκτα τα δημοσιεύματά τους για την μετατροπή των δύο μουσείων σε τζαμιά και για τους κινδύνους που τα απειλούν. Εμείς ως κράτος, πέρα από εκείνες τις ανακοινώσεις τι άλλο έχουμε κάνει;

    Ούτε νερό για το Δία

    Ο σπουδαίος αρχαιολόγος σερ Τζον Μπόρντμαν το είχε χαρακτηρίσει ως την «Βηθλεέμ της αρχαιότητας». Και ο άλλος μεγάλος αρχαιολόγος Όμερ Τόμσον είχε γράψει στους New York Times, ότι «Το Ιδαίο Άντρο είναι για την ιστορία της Κρήτης ό,τι το Γκραν Κάνυον για τις Η.Π.Α.». Όχι πως υποτιμάται η σημασία του και στην Ελλάδα … απλώς τα τελευταία χρόνια έχει αφεθεί στην τύχη του… Παρ΄όλο, που αυτό το σπήλαιο σε υψόμετρο 1.538 μέτρων στον Ψηλορείτη περικλείει ολόκληρη την κρητική ιστορία από το 3000 π.Χ. ως σήμερα. Μετράμε δηλαδή 5.000 χρόνια. Που κανείς δεν τα σέβεται όμως, διαφορετικά θα υπήρχαν κάποιες ενημερωτικές πινακίδες στο χώρο, θα υπήρχε οργανωμένη ασφάλεια για την είσοδο των επισκεπτών στο σπήλαιο _που φέτος μάλιστα έχει κρατήσει το χιόνι του χειμώνα και όλο το καλοκαίρι_ , θα είχαν φτιάξει και το σπασμένο ξύλινο πατάρι, που τώρα είναι επικίνδυνο και μπορεί να προκαλέσει ατύχημα. Ακόμη, θα υπήρχε, έστω το στοιχειώδες, νερό δηλαδή, μήπως και το χρειαστεί κάποιος… Τι να πρωτοκάνει μια φύλακας που είναι εκεί κάποιες ώρες. Κι όμως και μ΄αυτές τις συνθήκες κόσμος πολύς ανεβαίνει καθημερινά στο Ιδαίο Άντρο _εισιτήριο δεν υπάρχει εννοείται…_ γιατί σ΄αυτή τη σπηλιά _Σπηλιάρα για τους Κρητικούς_ κατά την παράδοση γεννήθηκε ο Δίας. Κι ήταν ένα τα ιερότερα θρησκευτικά κέντρα της Μεσογείου, εκεί όπου επί χιλιετίες προσέρχονταν οι πιστοί για να προσφέρουν στον πατέρα των θεών τα τάματά τους, να τον ευχαριστήσουν ή να ζητήσουν την αρωγή του. Χιλιάδες επομένως και τα πολύτιμα ευρήματα από την ανασκαφή, που είχε γίνει από τον αείμνηστο Γιάννη Σακελλαράκη και την Έφη Σαπουνά Σακελλαράκη το 1984. Όπως έλεγε μάλιστα κάποτε ο ίδιος, ακόμη κι οι νοικοκυρές που μετέφεραν χωνεμένη κοπριά για τα φυτά τους από τη σπηλιά, εύρισκαν κομμάτια χρυσού ανακατεμένα με το χώμα. Υπουργείο Πολιτισμού, δήμος, περιφέρεια ας λάβουν τα μέτρα τους. Είναι κι οι αρχαιοκάπηλοι που πάντα καιροφυλακτούν…



    ΣΧΟΛΙΑ