Που το πάει ο διοικητής της ΤτΕ Γιάννης Στουρνάρας;

Η δεύτερη παρέμβαση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννη Στουρνάρα, μέσα σε 15 ημέρες, για την ανάγκη να χαμηλώσει ο πήχυς του πρωτογενούς πλεονάσματος από το 3,5% που προβλέπει το μνημόνιο σε 2%, έχει πυροδοτήσει σενάρια για τις προθέσεις του κεντρικού τραπεζίτη.

Η θέση αυτή του Γιάννη Στουρνάρα, αν δεν έχει ακαδημαϊκή αφετηρία, έχει πολιτική στόχευση. Η μείωση του πρωτογενούς πλεονάσματος, η οποία περιορίζει την ανάγκη επιβολής πρόσθετων μέτρων, ενισχύει το φιλολαϊκό προφίλ του κεντρικού τραπεζίτη. Σε μια εποχή όπου το αίτημα για Κυβερνήσεις ευρείας συνεργασίας παραμένει επίκαιρο, οι “μετοχές” του διοικητή ανεβαίνουν και δημιουργούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις, ο ίδιος να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα τέτοιο σκηνικό.

Ταυτοχρόνως, το μήνυμα του κ.Στουρνάρα στηρίζει τη θέση που πρόσφατα εξέφρασε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μέσω του Benoit Coeure για τη μη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους της Ελλάδας.

Προς επίρρωσιν όλων αυτών, σε άρθρο του στους Financial Times ο Γιάννης Στουρνάρας υποστηρίζει ότι είναι “μη ρεαλιστικό και κοινωνικά ανέφικτο, να απαιτήσουμε από την Ελλάδα να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ από το 2018 και έπειτα”.

Οπως επισημαίνει στο άρθρο του “η Ελλάδα χρειάζεται τώρα ένα new deal με τους εταίρους και τους δανειστές της για να πάει μπροστά. Ο στόχος πρέπει να μειωθεί στο 2%, επιτρέποντας ένα πιο ισορροπημένο μείγμα οικονομικής πολιτικής, με έμφαση στην μείωση της φορολόγησης, ενθάρρυνση των ιδιωτικών επενδύσεων και συνεισφορά σε βιώσιμους ρυθμούς ανάπτυξης”.

Σύμφωνα με τα σενάρια που εξέτασε η Τράπεζα της Ελλάδος προκύπτει ότι η βιωσιμότητα του χρέους είναι επιτεύξιμη και με 2% του ΑΕΠ τελικό πρωτογενές πλεόνασμα και μια μάλλον ήπια ανακούφιση χρέους που δεν επιβάλει ζημιές στους δανειστές. Αυτή θα αφορά στην επέκταση των λήξεων κατά 20 χρόνια και την κεφαλαιοποίηση αναβαλλόμενων τόκων σε ισόποσες δόσεις κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 20 ετών.

Είναι πλέον ώρα να επιτευχθεί η κατάλληλη ισορροπία ανάμεσα στην ελάφρυνση χρέους και τις μεταρρυθμίσεις. Από το 2010, η Ελλάδα έχει υποστεί μια άνευ προηγουμένου δημοσιονομική προσαρμογή, που ανάλογη της δεν έχει βιώσει καμία χώρα μετά την μεγάλη ύφεση. Παρά τις καθυστερήσεις, το κόστος και τα παραπατήματα, υπήρξαν και ορισμένες αναμφισβήτητες επιτυχίες – η διατήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, η απελευθέρωση της αγοράς προϊόντων και εργασίας και η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας ως προς το μοναδιαίο κόστος εργασίας κατά πάνω από 25% από το 2009.

Επιπρόσθετα η κυβέρνηση, η Τράπεζα της Ελλαδος και οι τράπεζες πρέπει να αντιμετωπίσουν την περισσότερο σοβαρή απειλή για την χρηματοοικονομική σταθερότητα: τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια (NPLs). Αυτά είναι κυρίως αποτέλεσμα της επταετούς ύφεσης που μείωσε το ΑΕΠ της χώρας κατά περισσότερο από 25%.

Οι ελληνικές τράπεζες μετά από μια διαδοχική (και επιτυχημένη) ανακεφαλαιοποίηση εν μέσω δύσκολων συνθηκών έχουν τώρα αρκετά κεφάλαια, προβλέψεις και collateral και έτσι είναι σε θέση να αναλάβουν πρωτοβουλίες για να αντιμετωπίσουν τα NPLs. Οι πρόσφατες ευνοϊκές τροποποιήσεις στη νομοθεσία και οι πιο ευνοϊκές συνθήκες στην ελληνική οικονομία μετά το Eurogroup του Μαίου, καθιστούν ευκολότερη την ανάληψη αυτών των πρωτοβουλιών.

Η Ελλάδα, όπως επισημαίνει ο κ.Στουρνάρας,  αντιμετώπισε την “τέλεια καταιγίδα”, εγκλωβισμένη μεταξύ μιας οικονομικής και μιας κρίσης χρέους και μια αυξημένης ροής προσφύγων η οποία κατέβαλλε ένα ήδη υπερπιεσμένο κράτος. Σκληρές αποφάσεις ελήφθησαν. Μόνο πρόσφατα το ελληνικό κοινοβούλιο ψήφισε ένα φιλόδοξο πακέτο ασφαλιστικών μεταρρυθμίσεων που επιβάλει περαιτέρω περικοπές στις ήδη μειωμένες συντάξεις και ένα δημοσιονομικό πακέτο που υπερβαίνει το 3% του ΑΕΠ ολοκληρώνοντας τη γιγαντιαία δημοσιονομική προσαρμογή που ξεκίνησε το 2010. Αυτή η προσαρμογή είχε ως αποτέλεσμα τη βελτίωση του δομικού πρωτογενούς πλεονάσματος γενικής κυβέρνησης κατά πάνω από 20% του ΑΕΠ. Ο τρεχούμενος λογαριασμός έχει επίσης βελτιωθεί ανάλογα.

Η μείωση των τελικών δημοσιονομικών στόχων και η ελάφρυνση χρέους είναι τα κίνητρα που χρειάζονται για να συνεχίσει η ελληνική οικονομία και η κοινωνία. Μεταρρυθμίσεις, ιδιωτικοποιήσεις, αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας βελτίωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και μείωση των NPLs είναι οι δράσεις που πρέπει να αναλάβουν οι έλληνες πολιτικοί, με αποφασιστικότητα και σε πνεύμα εθνικής ενότητας προκειμένου να πετύχουμε υψηλή και βιώσιμη ανάπτυξη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

http://www.mononews.gr/xetinazi-o-stournaras-osous-theloun-na-agorasoun-ta-dania-kkr-duet-fortress-klp/53081