Ενέσεις για αδυνάτισμα: Γιατί δεν «δουλεύουν» σε όλους, το παράδειγμα του Ozempic

Οι ενέσεις για το αδυνάτισμα, δηλαδή τα φάρμακα τύπου Ozempic (GLP-1), τα οποία καταρχάς προορίζονται για ασθενείς με διαβήτη, αλλά βοηθάνε στην απώλεια σωματικού βάρους, είναι το απόλυτο hit των τελευταίων δύο – τριών ετών, καθώς έχουν προκαλέσει κυριολεκτικά φρενίτιδα παγκοσμίως. Ωστόσο δεν έχουν σε όλους αποτέλεσμα.

Αυτό, φυσικά, εκπλήσσει όσους τα παίρνουν, πληρώντας, μάλιστα, κάθε μήνα από την τσέπη τους πάνω από εκατό ευρώ για τέσσερις ενέσεις – μία την εβδομάδα – αλλά όχι τους ειδικούς, που έτσι κι αλλιώς γνωρίζουν και επανειλημμένα λένε ότι κανένα φάρμακο δεν είναι για όλους ανεξαιρέτως και ότι ακόμη και το πιο αποτελεσματικό φάρμακο έχει ανεπιθύμητες ενέργειες.

Έτσι συμβαίνει και με το Ozempic ή, πιο σωστά, με τη δραστική του ουσία τη σεμαγλουτίδη. Υπάρχουν κάποιοι, ίσως οι περισσότεροι, που είδαν το σώμα τους μέσα σε λίγους μήνες να… μεταλλάσσεται. Η όρεξή τους σταδιακά μειώθηκε πολύ, κατ’ επέκταση άρχισαν να τρώνε πολύ λιγότερο μέσα στην ημέρα, γεγονός που φάνηκε στα ρούχα τους, στη ζυγαριά και στις ιατρικές τους εξετάσεις. Λιγότερο σωματικό βάρος ίσον λιγότερη χοληστερόλη, λιγότερα τριγλυκερίδια, χαμηλότερη αρτηριακή πίεση, άρα καλύτερη υγεία.

Ωστόσο σε αρκετές περιπτώσεις ο στόχος δεν επετεύχθη. Η σεμαγλουτίδη μείωσε την όρεξη ελάχιστα έως καθόλου ή οι ανεπιθύμητες ενέργειες – πόνος στο στομάχι, ναυτίες, διάρροιες κτλ – απέτρεψαν από τη λήψη του επί μακρόν. Ή άλλες φορές το φάρμακο μείωσε τις πρώτες εβδομάδες την όρεξη, αλλά μετά αυτή η επίδραση σταμάτησε. Σε κάθε περίπτωση είναι αρκετές οι φορές, που το φάρμακο δεν «δούλεψε». Τι φταίει;

«Ανοσία» στο Ozempic;

Οι παρασκευάστριες φαρμακευτικές εταιρείες αυτών των αντιδιαβητικών σκευασμάτων, που έφεραν επανάσταση, έχουν επισημάνει το αυτονόητο, ότι, δηλαδή, δεν ανταποκρίνονται όλοι οι ασθενείς σε όλες τις θεραπείες.

Σε σχετικό άρθρο της η Wall Street Journal αναφέρει ότι ένα 10% με 15% των ανθρώπων, οι οποίοι λαμβάνουν σκευάσματα όπως το Ozempic και το Wegovy της Novo Nordisk, καθώς και το Mounjaro και το Zepbound της Eli Lilly, δεν καταφέρνουν να απωλέσουν παρά μόνο ένα 5% του σωματικού τους βάρους.

Όλοι οι ειδικοί συμφωνούν ότι η παχυσαρκία είναι μια πολυπαραγοντική νόσος και ότι κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, απαιτώντας διαφορετική αντιμετώπιση. Αυτό, άλλωστε, επιτάσσει και η γενετική «ταυτότητα» καθενός εκάστου, δηλαδή το DNA του.

Μια ακόμη παράμετρος, που μπορεί να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα αυτών των φαρμάκων για το αδυνάτισμα, είναι η λήψη άλλων φαρμάκων, αλλά και το τι τρώει κάποιος ενώ κάνει τις ενέσεις – πολλοί, ας πούμε, τρώνε γλυκά σε καθημερινή βάση, πιστεύοντας ότι είναι υπό την «προστασία» του φαρμάκου, αγνοώντας ότι αυτή η διατροφή μπορεί να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου.

Μελέτη, στην οποία συμμετείχαν παχύσαρκοι ασθενείς, που είχαν πάρει σεμαγλουτίδη (Ozempic και Wegovy), έδειξε ότι περίπου το 14% έχασε λιγότερο από 5% του σωματικού του βάρους και το 1/3 έχασε λιγότερο από το 10%.

Άλλη μελέτη για την ουσία τιρζεπατίδη (Zepbound και Mounjaro), έδειξε ότι το 9% έχασε λιγότερο από το 5% του σωματικού του βάρους και το 16% λιγότερο από το 10%.

Όπως προκύπτει, τα ποσοστά της απώλειας βάρους κυμαίνονταν μεταξύ 5% και 20%.

Και μετά τις ενέσεις τι;

Ένα άλλο ζήτημα, που αναδεικνύεται σε μείζον, αν και σε πρώτη φάση ουδόλως φαίνεται να ενδιαφέρει όσους κάνουν τις ενέσεις για να αδυνατίσουν, είναι η επόμενη μέρα μετά τη λήψη αυτών των φαρμάκων.

Με βάση τα ευρήματα των κλινικών μελετών και την εμπειρία των γιατρών, η σύσταση είναι κάποιος να λαμβάνει τα συγκεκριμένα φάρμακα για αδυνάτισμα οπωσδήποτε για χρονικό διάστημα ενός χρόνου, ακόμη κι αν έχει πιάσει τον στόχο του και έχει χάσει τα περιττά κιλά που επιθυμούσε. Πόσοι, όμως, το κάνουν αυτό;

Επιπλέον πώς διαχειρίζονται το νέο τους σώμα και την περίοδο επαναπροσαρμογής τους μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας τους;

Όσοι αγωνίζονται χρόνια να κατακτήσουν το κατάλληλο για εκείνους και για την υγεία τους σωματικό βάρος, ξέρουν από πρώτο χέρι ότι η μετά το αδυνάτισμα περίοδος είναι αυτή, που ενέχει τις περισσότερες προκλήσεις και τους μεγαλύτερους κινδύνους. Είναι πολύ εύκολο να ξαναπάρουμε τα κιλά που χάσαμε, ειδικά εάν δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι η σωστή και υγιεινή διατροφή πρέπει να εφαρμόζεται τώρα και για πάντα.

Σύμφωνα με τον Eduardo Grunvald, παθολόγο – διαβητολόγο, με εξειδίκευση στην παχυσαρκία στο UC San Diego Health, όταν ο ασθενής δεν ανταποκρίνεται στην θεραπεία με φάρμακα τύπου GLP-1, οι γιατροί μπορεί να προτείνουν τη λήψη άλλου φαρμάκου ίδιου τύπου, ενώ εξετάζουν και την περίπτωση να υπάρξουν αλλαγές στην διατροφή, με παράλληλες συστάσεις για τακτική άσκηση τουλάχιστον τέσσερις φορές μέσα στην εβδομάδα.

Διαβάστε επίσης

Ozempic face: Η ανεπιθύμητη παρενέργεια που οδηγεί τους ασθενείς στην πλαστική χειρουργική

Zepbound: Σε έλλειψη στις ΗΠΑ το σκεύασμα για την απώλεια βάρους

Ozempic: Γιατί δεν είναι «θαυματουργό» για όλους τους ασθενείς;