Η Navios έκανε τη σωστή κίνηση μετά το λάθος της με το δάνειο των 50 εκατ. δολαρίων

Οικονομικοί αναλυτές και επενδυτές φαίνεται πως συμφωνούν: η Navios Maritime Holdings έκανε το σωστό όταν ακύρωσε την προηγούμενη εβδομάδα μια δανειακή συμφωνία ύψους 50 εκατ. δολαρίων με ασυνήθιστα ευνοϊκούς όρους με τη θυγατρική της Navios Maritime Acquisition.

Ωστόσο, το πώς ακριβώς οι δύο εταιρείες της Navios υπέπεσαν σε αυτό το κατ’ αρχήν λάθος της σκανδαλώδους δανειακής συμφωνίας είναι ένα ερώτημα που θα απασχολήσει πολλούς όταν κατακαθίσει η σκόνη.

Η Navios καθησύχασε τους επενδυτές όταν ανακοίνωσε την ακύρωση τη συμφωνίας στις 14 Απριλίου και τουλάχιστον προσωρινά οδήγησε σε άνοδο των μετοχών και των δύο εταιρειών. Παράλληλα, έπεισε την Metropolitan Capital Advisors, μέτοχο της Navios Maritime Acquisition, να αποσύρει τη μήνυσή της εναντίον της Navios Maritime Holdings.

Οι δύο εταιρείες της Αγγελικής Φράγκου, παρά την ανατροπή της αρχικής συμφωνίας, δεν παραδέχθηκαν ότι έκαναν κάτι το μεμπτό, υποστηρίζοντας πως η Navios Maritime Holdings τελικά δε χρειαζόταν τα χρήματα και προτιμούσε να αποφύγει τα δικαστικά έξοδα.

Άρα, τέλος καλό, όλα καλά; Μάλλον όχι εντελώς καλά, καθώς στην καλύτερη περίπτωση η Navios φαίνεται να έχει προκαλέσει στον εαυτό της ένα κάποιο πλήγμα στη φήμη της. Η επίσημη εξήγηση για τη στροφή 180 μοιρών που έκανε δύσκολα θα γίνει αποδεκτή από τους ανθρώπους της αγοράς, που συμπεραίνουν ότι η Navios, επιδεικνύοντας λανθασμένη κρίση και αδιαφάνεια, αμαύρωσε τη μέχρι πρότινος καθαρή εικόνα της, αφήνοντας σημάδια που δε θα σβήσουν γρήγορα.

«Είναι μία καλή εταιρεία και μία καλή διαχειριστική ομάδα που πήρε μία κακή απόφαση και την συνδύασε με εξαιρετικά κακή επικοινωνία», δήλωσε στο TradeWinds ένας αναλυτής που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του. «Είναι ατυχές, αλλά είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση το ότι έκαναν πίσω. Το πλήγμα για την εικόνα τους δεν είναι κάτι που θα διορθωθεί άμεσα. Όμως είχαν καλή φήμη μέχρι πρότινος. Δεν είναι και ο Γιώργος Οικονόμου», πρόσθεσε, αναφερόμενος στον αμφιλεγόμενο Έλληνα πλοιοκτήτη.

Εκπρόσωπος της Navios είπε στο TradeWinds αυτήν την εβδομάδα ότι οι εταιρείες δεν θα κάνουν κανένα σχόλιο για την ώρα, πέρα από αυτήν την εξήγηση που έδωσαν στην ανακοίνωσή τους. Επομένως, είναι άλλοι αυτοί που θα μας εξηγήσουν τι μαθήματα μας δίνει αυτή η ιστορία.

«Υπήρχε μεγαλύτερη αντίδραση από αυτήν που περίμεναν», λέει μία πηγή με γνώση της λογικής που οδήγησε την εταιρεία στην απόφαση του «εσωτερικού» δανείου. «Είχαν την εντύπωση ότι αν το δάνειο ενίσχυε τη μητρική εταιρεία, εν τέλει αυτό θα ήταν καλό και για τη θυγατρική εταιρεία και τους μετόχους τους. Εκ των υστέρων, ήταν μία κακή ιδέα και δεν θα μπορούσε ποτέ να λειτουργήσει. Ήταν μάλλον καταδικασμένη από την αρχή».

Η Navios Maritime Holdings θα έπρεπε να έχει δώσει μεγαλύτερο βάρος στο πώς θα αντιλαμβανόταν η αγορά έναν δανεισμό στο 3% πάνω από το Libor, όταν άλλες εταιρείες πληρώνουν 12% ή και περισσότερο για παρόμοια δάνεια – ειδικά από τη στιγμή που το δάνειο προήλθε από τη θυγατρική της.

Όμως η κακή επικοινωνία έκανε ακόμα χειρότερη την κατάσταση: Η Navios έκανε λάθος όταν απέφυγε να αποκαλύψει τη συμφωνία στα τριμηνιαία αποτελέσματά της, υποβιβάζοντας την είδηση αυτή σε ένα απλό αρχείο .pdf που παρουσιάστηκε στο conference call με τους αναλυτές.

Αλλά αυτό ήταν μόνο το πρώτο επικοινωνιακό λάθος. Ακολούθησαν κι άλλα, όσον αφορά στους όρους του δανείου και στις εγγυήσεις που είχαν δοθεί. «Το πρόβλημα ήταν ότι η επικοινωνία τους ήταν τραγική», σχολιάζει ο αναλυτής. «Δε νομίζω πως προσπαθούσαν να κάνουν κάτι στα μουλωχτά, όμως η κακή επικοινωνία έδωσε αυτήν την αίσθηση. Το να το παρουσιάσουν με αυτόν τον τρόπο ήταν μία καταστροφή, και μετά το ότι αρχικά ήταν ασαφείς ως προς τις λεπτομέρειες, αποφεύγοντας να είναι διαφανείς ως προς τις εγγυήσεις που χρησιμοποιούσαν […] και πάλι θα ήταν μία κακή ιδέα, αλλά τουλάχιστον η αίσθηση δεν θα ήταν τόσο αρνητική».

Ένα παράδειγμα για τους λάθος χειρισμούς της Navios: ο αναλυτής Michael Webber της Wells Fargo Securities αρχικά είχε συμπεράνει πως οι εγγυήσεις μετά βίας κάλυπταν το 20% του δανείου. Σε αναθεωρημένη εκτίμησή του αυτήν την εβδομάδα, ανέφερε πως λεπτομέρειες που δόθηκαν καθυστερημένα από τη Navios τον έπεισαν ότι το ποσοστό αυτό μπορεί να φτάνει και το 70%, αν και το ακριβές ποσοστό παραμένει δύσκολο να υπολογιστεί και μπορεί να είναι πολύ χαμηλότερο.

Ορισμένοι εκτιμούν πως η υπαναχώρηση της Navios αποτελεί μία μεγάλη νίκη για τους μικρομετόχους, και ο Webber συμφωνεί πως αυτό είναι εν μέρει αληθές. «Είναι μία νίκη για τους μικρούς, και μετοχικός ακτιβισμός εν δράσει», σημειώνει. «Είναι ένα χειροπιαστό αποτέλεσμα που δείχνει το ρόλο του μετοχικού ακτιβισμού».

«Είμαι σίγουρος ότι θα επανεμφανιστεί στον τομέα, και την επόμενη φορά που θα υπάρχει ένα ενδοεταιρικό δάνειο που δεν θα αρέσει σε κάποιον, αυτό θα είναι ένα ορόσημο, αυτό θα είναι ένα προηγούμενο», προσθέτει.

Πάντως, η αλήθεια είναι ότι η διοίκηση της Navios δεν ήταν υποχρεωμένη να υπαναχωρήσει από το δάνειο. Πιθανότατα θα δικαιωνόταν αν η υπόθεση πήγαινε στα δικαστήρια. Άρα, εν τέλει πρέπει να της πιστωθεί αυτό.

«Νομίζω ότι είναι αποκαλυπτικό το ότι η Navios έκανε πίσω», λέει ο αναλυτής. «Γνωρίζω αρκετές διαχειριστικές ομάδες που θα έλεγαν «γ… τους, θα το κάνουμε έτσι κι αλλιώς». Και θα το έκαναν, θα συνέχιζαν μπροστά. Όσο κι αν κώφευαν στη Navios στην αρχή, στο τέλος άκουαν αυτό που έλεγαν οι μέτοχοι», εκτιμά. «Το ότι έκαναν το σωστό στο τέλος είναι τουλάχιστον αξιοσημείωτο, και γι’ αυτό αξίζουν κάποια αναγνώριση».

Εξάλλου, νομικοί κύκλοι σχολιάζουν πως η μήνυση της Metropolitan Capital Advisors πιθανότατα δεν θα πετύχαινε τον στόχο της – άρα μάλλον δεν είναι ακριβής η εντύπωση ότι η Navios έκανε πίσω από τη συμφωνία επειδή βρέθηκε με το πιστόλι στον κρόταφο.

Η μήνυση αυτή χαρακτηρίζεται «παράγωγη» επειδή ο μηνυτής ουσιαστικά υποστηρίζει πως δρα εκ μέρους της εταιρείας (σε αυτήν την περίπτωση της Navios Maritime Acquisition) επειδή το διοικητικό συμβούλιο έχει αμελήσει τα καθήκοντά του προς τους επενδυτές.

Σχολιάζοντας γενικώς, και όχι ειδικά για τη συγκεκριμένη περίπτωση, ο δικηγόρος Bruce Paulsen της Seward & Kissel, επεσήμανε πως τέτοιου είδους μηνύσεις δεν είναι εύκολο να δικαιωθούν. «Είναι γενικά δύσκολο για τους μετόχους να επιτύχουν με παράγωγα αιτήματα», λέει ο Paulsen. «Η κρίση των αξιωματούχων και των διευθυντών είναι σεβαστή από τον νόμο».

Διαβάστε ακόμα στο mononews.gr: Σε μια σκληρή αγορά (των bulkers) η οικογένεια Ρέστη ρίχνει σανίδα σωτηρίας στην Seanergy