Από τι θα κριθεί η έκδοση του 5ετούς ομολόγου – Ερωτηματικά για τις σχέσεις Τσακαλώτου και Rothschild

Oι πολιτικές εξελίξεις καθοδηγούν όπως άλλωστε είναι αναμενόμενο την έκδοση του 5ετους ομολόγου ύψους σχεδόν 2 δισ. ευρώ. Όπως όλα δείχνουν, το πράσινο φως θα δοθεί αμέσως μετά την ψήφιση από τη Βουλή της συμφωνίας των Πρεσπών.  Οι πρώτοι δυο μήνες του 2019 είναι η περίοδος που όλες σχεδόν οι χώρες της Ευρωζώνης, ιδιαίτερα αυτές με αυξημένο χρέος όπως η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία, ζήτησαν ή θα  “ζητήσουν” πολλά δισ. ευρώ από τις αγορές για την αναχρηματοδότηση του χρέους τους.

Η Ισπανία έσπασε το ρεκόρ της με τη νέα πώληση 10ετών ομολόγων στην οποία προχώρησε την Τρίτη, με περίπου 47 δισ. ευρώ (53,4 δισ. δολάρια) προσφορές για μια έκδοση ύψους 10 δισ. ευρώ. Η φρενίτιδα αυτή έρχεται ως συνέχεια μιας νέας έκδοσης από την Ιταλία, την περασμένη εβδομάδα, που αποδείχθηκε εξίσου δημοφιλής.

Άρα, υπάρχει μεγάλη ζήτηση για ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα που προσφέρουν ένα καλό premium έναντι των γερμανικών τίτλων. Το ερώτημα τώρα είναι: μήπως αυτό ανοίξει το δρόμο για την Ελλάδα ώστε να αρχίσει να εκδίδει και πάλι ομόλογα;

Η Ελλάδα σε λίγες ημέρες θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει την απορρόφηση, για πρώτη φορά εδώ και αρκετά χρόνια, ενός πενταετούς ομολόγου με το οποίο θα ανοίξει την επιχείρηση “επιστροφή στις αγορές”… Το επιτόκιο των νέων ομολογιακών τίτλων θα είναι μέχρι 3,8%, σύμφωνα με πηγές του ΟΔΔΗΧ.

Θα πρέπει να τονισθεί ότι από την 1η Ιανουαρίου 2019 η ελληνική κυβέρνηση δεν ανανέωσε (ακόμα;) τη σύμβαση που είχε με τον διεθνή χρηματοοικονομικό οίκο Rothschild. Είναι άγνωστο εάν οι δυο πλευρές θα συνεχίσουν τη συνεργασία τους, καθώς λέγεται ότι υπήρχαν κάποιες προστριβές μεταξύ τους. Πηγές αναφέρουν ότι η νέα σύμβαση θα υπογραφεί σε λίγες ημέρες καθώς τα όποια προβλήματα ξεπεράστηκαν. Η γαλλική τράπεζα ήταν για 3 χρόνια σύμβουλος της ελληνικής κυβέρνησης και ειδικά στα θέματα των αγορών. 

Ερωτηματικά για την Rothschild

Οι σχέσεις ελληνικής κυβέρνησης και Rothschild ήταν εξαιρετικές καθώς η Νο 3 στην ιεραρχία της και υπεύθυνη για το ελληνικό project Anne-Laure Kiechel είχε αναπτύξει ιδιαίτερη δραστηριότητα στην Αθήνα αλλά και στο Παρίσι για λογαριασμό της ελληνικής κυβέρνησης. 

Η Γαλλίδα manager Anne-Laure Kiechel σύμφωνα με την figaro.fr φέρεται να οργάνωσε, τον Νοέμβριο του 2017, τη βράβευση του Αλέξη Τσίπρα από το αμφιλεγόμενο περιοδικό «Politique Internationale» και από τον Δικηγορικό Σύλλογο του Παρισίου. 

Τότε ο κ. Τσίπρας είχε παραλάβει το (sic) Βραβείο Πολιτικού Σθένους (Prix du Courage politique) από την επιθεώρηση Politique Internationale.

Επίσης την ίδια ημέρα ο δικηγορικός Σύλλογος Παρισίων (Barreau de Paris) τον είχε τιμήσει με το Βραβείο Δέσμευσης στο Ευρωπαϊκό Ιδεώδες (Prix d’engagement européen)!!!

Η κυρία Anne-Laure Kiechel είναι εδώ και καιρό πίσω απ’ όλες τις δηλώσεις του κ. Τσίπρα για το χρέος. Ακόμη και τις στιγμές που ο κ. Τσίπρας συνομιλεί με την Christine Lagarde. Άλλωστε, αυτός είναι ο ρόλος των Rothschild. Η δουλειά τους. Και οι αμοιβές τους επίσης είναι ιδιαίτερα μεγάλες.

Η Anne-Laure είναι μία πολύ δραστήρια γυναίκα. Κατά τη διάρκεια ενός δείπνου που οργάνωσε σπίτι της έφερε σε επαφή τον Έλληνα πρωθυπουργό με executives των γαλλικών media – όχι από τους κορυφαίους πάντως. Σαφώς μεγαλύτερο ενδιαφέρον -και αντίστοιχο των καλοπληρωμένων υπηρεσιών της- ήταν ένα γεύμα, εκεί όπου η «κόουτς» του Αλέξη Τσίπρα τον έφερε σε επαφή με εκπροσώπους γαλλικών επιχειρηματικών κολοσσών.

Ανάμεσά τους, εκτός από τον Jean Paul Agon της L’ Oreal ήταν επίσης εκπρόσωπος του κατασκευαστικού κολοσσού Vinci. Παρών ήταν και ο Jean-Louis Chaussade, διευθύνων σύμβουλος της πασίγνωστης Suez, που ειδικεύεται σε θέματα περιβάλλοντος και διαχείρισης απορριμάτων και έχει ως θυγατρικές την Chobani των γιαουρτιών και γενικότερα των γαλακτοκομικών.

Επίσης παραβρέθηκαν εκπρόσωποι ενός διεθνούς fund που ονομάζεται Meridian, που κατασκευάζει μεγάλα οικιστικά συγκροτήματα για συνταξιούχους, κ.ά.

Πάντως, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, τα τραπέζια αυτά που οργάνωσε η Anne-Laure Kiechel δεν είχαν συγκεκριμένη ατζέντα. 

Ήταν περισσότερο διερευνητικές συναντήσεις γνωριμίας, όπου οι συζητήσεις ήταν περί ανέμων και υδάτων. Εξάλλου, ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήταν τότε (και προφανώς δεν είναι ούτε τώρα) έμπειρος σε τέτοιου είδους συναντήσεις κορυφής.

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος 

Σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, ο σχεδιασμός προβλέπει άντληση συνολικά 7 δισ. ευρώ για το 2019, μεγάλο μέρος των οποίων θα χρησιμοποιηθεί προκειμένου να αγοραστεί παλαιότερο χρέος προς το ΔΝΤ και τον EFSF το οποίο «τρέχει» με πολύ υψηλό επιτόκιο (4,5% ως 4,9%). 

Με αυτό τον τρόπο αναμένεται να υπάρξει σημαντική εξοικονόμηση δαπανών λόγω της μείωσης των τόκων εξυπηρέτησης του κρατικού δανεισμού.

Τρεις φορές το 2019

Το κυβερνητικό σχέδιο προβλέπει την έξοδο στις αγορές τουλάχιστον τρεις φορές, το 2019 ενώ είναι ειλημμένη απόφαση να μη γίνουν προσφορές μεγαλύτερες των 2 δισ. ευρώ –που είναι και ο στόχος– στην αναμενόμενη πρώτη έξοδο του 2019, αμέσως μετά την υπερψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών. 

Πλην των 7 δισεκατομμυρίων ευρώ που στοχεύει να αντλήσει μέσω πολυετών τίτλων, η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα (υπάρχει η σχετική έγκριση από την ΕΚΤ) να ανανεώσει το βραχυπρόθεσμο χρέος με έκδοση νέων εντόκων μέχρι 15 δισ. ευρώ (πρόκειται ουσιαστικά για εκδόσεις ανανέωσης ήδη υφιστάμενου χρέους διάρκειας μικρότερης ή ίσης των δώδεκα μηνών).

Τι αναφέρει το Bloomberg 

Αν υπήρχε ποτέ χρόνος για να αξιολογήσουμε αν οι επενδυτές έχουν μια συγχωρητική διάθεση, πέσαμε στην περίπτωση.

Η Ισπανία έσπασε το ρεκόρ της για τη νέα δεκαετή πώληση ομολόγων της την Τρίτη, με περίπου 47 δισ. ευρώ (53,4 δισ. δολάρια) παραγγελιών για μια έκδοση ύψους 10 δισ. ευρώ. Η φρενίτιδα αυτή, έρχεται ως συνέχεια μιας παρόμοιας δημοφιλούς τοποθέτησης από την Ιταλία την περασμένη εβδομάδα.

Άρα, υπάρχει μεγάλη ζήτηση για ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα που προσφέρουν μια ωραία πριμοδότηση στο γερμανικό χρέος. Το ερώτημα τώρα είναι: μήπως αυτό ανοίξει το δρόμο για την Ελλάδα να αρχίσει να κάνει και πάλι εκδόσεις ομολόγων;

Η Ελλάδα έκανε την πιο πρόσφατη έξοδό της στις αγορές τον Φεβρουάριο του 2018 και τα επταετή ομόλογα των 3 δισεκατομμυρίων ευρώ πήγαν πολύ άσχημα μετά το λανσάρισμά τους. Αυτό ήταν εν μέρει θέμα κακής χρονικής συγκυρίας, δεδομένου ότι η τιμή ήταν ακριβώς στη μέση μιας θεαματικής πορείας της αγοράς. Αλλά το deal ήταν επίσης πολύ επιθετικό, και η απόδοση 3,5% έσβησε 60 μονάδες βάσης σχεδόν αμέσως μετά την έκδοσή του.

Η απογοήτευση άφησε άφθονο «κακό αίμα» και κράτησε τη χώρα μακριά από νέα έξοδο στις αγορές, ακόμα και όταν ανέκαμψε από την πείοδο διάσωσής της τον Αύγουστο με όρους προτίμησης. Για να είμαστε δίκαιοι, ίσως δεν είχε νόημα να βρίσκεται εκεί εκείνη την ώρα ούτως ή άλλως, δεδομένου ότι οι συνέπειες από την πολιτική αναταραχή της Ιταλίας το καλοκαίρι ώθησαν τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων απότομα υψηλότερα, καθιστώντας σχετικά δαπανηρή την έκδοση νέων τίτλων.

Ωστόσο, η επιτυχία της Ισπανίας και της Ιταλίας υποδηλώνει ότι μπορεί να υπάρχει ένα παράθυρο για ένα τριετές ή πενταετές χρεόγραφο μικρού μεγέθους. Ενώ οι αποδόσεις είναι ακόμα υψηλότερες από ό,τι ήταν τον περασμένο Φεβρουάριο, ωστόσο έχουν μειωθεί περίπου 25 μονάδες βάσης αυτό το μήνα, οπότε είναι λογικό να «γυρίσει η μπάλα» με μια μικρή έκδοση. Το μόνο εμπόδιο είναι η συμφωνία αλλαγής ονόματος της Δημοκρατίας της «Μακεδονίας» που έχει πάρει το δρόμο της μέσω του κοινοβουλίου. Μόλις περάσει, η πορεία προς μια νέα πώληση ομολόγων πρέπει να είναι ξεκάθαρη.

Υπάρχουν πολλά που η Ελλάδα μπορεί να κερδίσει από ένα τέτοιο ξεκίνημα. Μια επιτυχημένη επιστροφή θα ανοίξει το δρόμο για πιο μακροχρόνιες, μεγαλύτερες προσφορές αργότερα μέσα στο έτος. Το Υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζει να αυξήσει έως και 7 δισεκατομμύρια ευρώ τις νέες εκδόσεις το 2019. Για να καθορίσει μια πιο ισχυρή καμπύλη αποδόσεων και να παρουσιαστεί ως κανονικός εκδότης τίτλων, τα επόμενα βήματα της κυβέρνησης θα πρέπει πιθανόν να περιλαμβάνουν δύο ή τρία ξεχωριστά ομόλογα διαφορετικής διάρκειας. Αυτό θα επέτρεπε στην κυβέρνηση να εξοφλήσει νωρίς μερικά ακριβά δάνεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και θα έδινε σαφή ένδειξη ότι τα οικονομικά της ανακάμπτουν.

Το τέχνασμα είναι να αποφευχθεί η ίδια μοίρα την οποία η χώρα υπέστη πέρυσι. Λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες συνθήκες της αγοράς, δεν μπορεί να αποκλειστεί μια άτυχη περίοδος μεταβλητότητας ακριβώς την περίοδο που γίνεται μια έκδοση ομολόγων. Η Ελλάδα πρέπει να βεβαιωθεί ότι υπάρχει ένα ελκυστικό νέο τίμημα όχι μόνο για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των επενδυτών, αλλά και για να εξασφαλιστεί ότι υπάρχει επαρκές αποθεματικό προκειμένου να αντιμετωπιστεί μια δυσμενής εξέλιξη στις αγορές. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με συνεχή και οριακή πίεση.

Η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει σημαντικά προβλήματα για να ξεπεράσει, αλλά η επιστροφή στην αγορά ομολόγων θα είναι ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της πλήρους αυτοδιάθεσης.