Μία παγκόσμια Κίνα αξίζει τρισεκατομμύρια δολάρια

Μετά από σχεδόν 40 χρόνια οικονομικής μεταρρύθμισης, η Κίνα έχει αποκομίσει εξαιρετικές ανταμοιβές από το άνοιγμά της στον κόσμο. Η ενσωμάτωση στην παγκόσμια οικονομία – αν και αποτελεί υποστηρικτικό στοιχείο της ευρύτερης ιστορικής στροφής της χώρας στον μηχανισμό της αγοράς – έχει επιτρέψει σε εκατομμύρια πολίτες της Κίνας να ξεφύγουν από τη φτώχεια, μετατρέποντας την Κίνα στη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο σε όρους ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης. Και οι προοπτικές μιας τέτοιας δέσμευσης απέχει πολύ από το να εξαντληθεί, όπως δείχνει η νέα μας έρευνα .

Για παράδειγμα, ενώ η Κίνα ελέγχει το 11% του παγκόσμιου εμπορίου εμπορευμάτων, αντιπροσωπεύει μόνο το 6% του παγκόσμιου εμπορίου υπηρεσιών. Επιπλέον, ενώ οι αγορές τραπεζών, χρεογράφων και ομολόγων της Κίνας κατατάσσονται μεταξύ των τριών μεγαλύτερων στον κόσμο, οι ξένες εταιρείες αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 6% της αξίας τους. Και παρόλο που η Κίνα διαθέτει 110 εταιρείες της λίστα Global Fortune 500, λιγότερο από το ένα πέμπτο των εσόδων τους προέρχεται από το εξωτερικό, σε σύγκριση με 44% για τις εταιρείες του S&P 500.

Ακόμη και πριν από τις σημερινές εμπορικές εντάσεις, η σχέση μεταξύ Κίνας και κόσμου είχε αλλάξει. Η σχετική έκθεση της Κίνας στον υπόλοιπο κόσμο – όσον αφορά στο εμπόριο, την τεχνολογία και τα κεφάλαια – έφτασε στο ανώτατο επίπεδο το 2007 και από τότε μειώνεται, παράγοντας συνολική μείωση από το 2000 έως το 2017. Αυτό αντανακλά εν μέρει την αυξανόμενη έμφαση της οικονομίας στην εγχώρια κατανάλωση – μια τάση που επιταχύνθηκε μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση που μείωσε δραματικά την εξωτερική ζήτηση για τις εξαγωγές της Κίνας.

Την ίδια περίοδο, ωστόσο, η έκθεση του υπόλοιπου κόσμου στην Κίνα αυξήθηκε, υπογραμμίζοντας την αυξανόμενη σημασία της χώρας ως αγοράς, προμηθευτή και παρόχου κεφαλαίων. Αυτή η απόκλιση αντικατοπτρίζει αναμφίβολα την ανισόρροπη δυναμική που τροφοδοτεί τις εμπορικές εντάσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η μεγάλη κλίμακα της επιρροής της Κίνας μπορεί επίσης να είναι ένας παράγοντας. Οι στενότεροι οικονομικοί δεσμοί με τον κόσμο τροφοδότησαν την ανάπτυξη της Κίνας, καθώς η χώρα έμαθε τις βέλτιστες πρακτικές από τους παγκόσμιους παίκτες και παρείχε ανταγωνιστικά προϊόντα. Ωστόσο, υπήρξαν και απώλειες, κυρίως με τη μορφή θέσεων εργασίας στον τομέα της μεταποίησης τόσο στην Κίνα όσο και στις προηγμένες οικονομίες.

Σε κάθε περίπτωση, η Κίνα και ο κόσμος αντιμετωπίζουν σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την τροχιά της αμοιβαίας δέσμευσής τους. Διακυβεύεται, σύμφωνα με την προσομοίωση μας, οικονομική αξία της τάξης των 22-37 τρισεκατομμυρίων δολαρίων – ή το 15-26% του παγκόσμιου ΑΕΠ – μέχρι το 2040. Σημειώνουμε ότι αυτές οι εκτιμήσεις είναι αποτέλεσμα προσομοίωσης που βασίζεται σε συγκεκριμένο σύνολο συνθηκών και υποθέσεις και δεν πρέπει να θεωρούνται ως προβλέψεις. Για παράδειγμα, για τα σενάρια, έχουμε κάνει υποθέσεις σχετικά με το πώς διάφοροι παράγοντες θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη συνολική παραγωγικότητα της οικονομίας. Η ανάλυσή μας είναι ευαίσθητη στον βαθμό ελευθερίας που θα υπάρξει στον κινεζικό τομέα των υπηρεσιών, στην αύξηση της παραγωγικότητας κεφαλαίου ως αποτέλεσμα της μεγαλύτερης χρηματοπιστωτικής παγκοσμιοποίησης και τις βελτιώσεις της παραγωγικότητας από τη μεταφορά τεχνολογίας. Η προσομοίωση επικεντρώνεται σε μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Δεν προσπαθούμε να προβλέψουμε την έκβαση της τρέχουσας διαμάχης για το εμπόριο και τους δασμούς.

Αν και λιγότερο προβλέψεις και περισσότερο πιθανότητες, η προσομοίωση μας δίνει μια εικόνα των επιπτώσεων των επιλογών σχετικά με την Κίνα και τον κόσμο σε πέντε βασικούς τομείς.

1. Η ανάπτυξη ως εισαγωγικός προορισμός: Η Κίνα μπορεί να αποσυρθεί από το διεθνές εμπόριο και ο κόσμος ίσως να μην μπορέσει να μεταρρυθμίσει το πολυμερές εμπορικό σύστημα, προκαλώντας μείωση των συνολικών παγκόσμιων εμπορικών ροών. Αντίθετα, η Κίνα θα μπορούσε να πάει μπροστά, καθιερώνοντας τον εαυτό της ως έναν σημαντικό προορισμό για εξαγωγές από αναδυόμενες και προηγμένες οικονομίες. Η συνολική αξία που διακυβεύεται, σύμφωνα με την προσομοίωση μας, είναι μεταξύ 3 και 6 τρισεκατομμυρίων δολαρίων μέχρι το 2040.
2. Φιλελευθεροποίηση των υπηρεσιών: Η Κίνα μπορεί να διατηρήσει τους περιορισμούς που ισχύουν στον τομέα των υπηρεσιών της, οι οποίοι δημιουργούν ένα χάσμα παραγωγικότητας έναντι των ανεπτυγμένων οικονομιών, ή θα μπορούσε να μειώσει αυτούς τους περιορισμούς, προσελκύοντας περισσότερους ξένους παράγοντες και, ως εκ τούτου, ενισχύοντας την ανάπτυξη του τομέα και τον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Εδώ, μπορεί να διακυβεύονται 3-5 τρισεκατομμύρια δολάρια.
3. Παγκοσμιοποίηση των χρηματοπιστωτικών αγορών: Η Κίνα και ο κόσμος μπορούν να ενσωματώσουν τις χρηματοπιστωτικές αγορές τους, διευρύνοντας έτσι τις επιλογές των επενδυτών και βελτιώνοντας την κατανομή κεφαλαίων ή θα μπορούσε να διατηρηθεί το status quo, διακινδυνεύοντας μεγαλύτερη μεταβλητότητα και χαμηλή αύξηση της παραγωγικότητας. Υπολογίζουμε ότι μπορεί να διακυβεύονται 5-8 τρισεκατομμύρια δολάρια.
4. Συνεργασία για παγκόσμια δημόσια αγαθά: Οι παγκόσμιες προκλήσεις, όπως η κλιματική αλλαγή και η παροχή επαρκών δημόσιων αγαθών, όπως οι υποδομές, εξαρτώνται από τη συνεργασία της Κίνας με τον κόσμο. Η περισσότερη ή λιγότερη συνεργασία θα μπορούσε να διακυβεύσει περίπου 3 έως 6 τρισεκατομμύρια δολάρια και ενδεχομένως πολύ περισσότερα, καθώς ο αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής είναι πιθανό να είναι πολύ μεγαλύτερος μετά το 2040.
5. Ροές τεχνολογίας και καινοτομίας: Οι αυξημένες ροές τεχνολογίας (και γνώσης) μεταξύ της Κίνας και του υπόλοιπου κόσμου θα υποστηρίξουν την ανάπτυξη λύσεων που ενισχύουν την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα. Οι μειωμένες ροές θα υπονόμευαν την παγκόσμια παραγωγικότητα. Ο κόσμος μπορεί επίσης να αποφασίσει πώς να διευκολύνει περισσότερες ή λιγότερες ροές τεχνολογιών που υπόκεινται ολοένα και περισσότερο σε ελέγχους ασφαλείας. Σύμφωνα με την προσομοίωση μας, θα διακυβευόταν το ποσό των 8-12 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, ανάλογα με το βαθμό στον οποίο οι τεχνολογικές ροές απελευθερώνουν την καινοτομία και την αύξηση της παραγωγικότητας.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτές οι επιλογές δεν είναι μόνο της Κίνας. Ο κόσμος έχει επίσης αποφάσεις να πάρει. Για παράδειγμα, με τη συνεργασία για τη μεταρρύθμιση του παγκόσμιου εμπορικού συστήματος με τρόπους που ενισχύουν την επίλυση διαφορών και θα βοηθούν στην ένταξη όλων, οι χώρες θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν ότι τα οφέλη από την αύξηση των κινεζικών (και άλλων) εμπορικών συναλλαγών κατανέμονται ευρύτερα.

Επιπλέον, εάν η Κίνα προχωρήσει στην περαιτέρω παγκοσμιοποίηση του χρηματοπιστωτικού της τομέα, ο υπόλοιπος κόσμος πρέπει να είναι ανοιχτός στις κινεζικές επενδύσεις. Και, φυσικά, όλες οι χώρες πρέπει να διαδραματίσουν ένα ρόλο στην παροχή παγκόσμιων δημόσιων αγαθών. Για την κλιματική αλλαγή, ειδικότερα, πρέπει να δεσμευτούν για την επίτευξη συγκεκριμένων οροσήμων σύμφωνα με τις δυνατότητές τους και τη συμβολή τους στο πρόβλημα. Τέλος, οι χώρες πρέπει να εξασφαλίσουν ότι οι εμπορικές και επενδυτικές πολιτικές τους συμβάλλουν στη συνεχή μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας.

Υπάρχουν ακόμη πολλά που μπορούν να κερδηθούν από τη συνεχιζόμενη ένταξη της Κίνας στο παγκόσμιο σύστημα. Το ερώτημα είναι εάν οι ηγέτες του κόσμου θα κάνουν ό,τι χρειάζεται για να επιτύχουν αυτό το αποτέλεσμα. Όλες οι πλευρές πρέπει τώρα να πάρουν μια ανάσα και να προσπαθήσουν να καταλάβουν πού και πώς να προχωρήσουν στην περαιτέρω ολοκλήρωση και πώς να αντιμετωπίσουν τις πιο πολύπλοκες ή αμφιλεγόμενες πτυχές αυτής της πρόκλησης.