Υπάρχουν στιγμές στην πολιτική ιστορία της χώρας που ακόμη και οι γιορτές μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Μία από αυτές γράφτηκε τον Δεκέμβριο του 2014, όταν η Βουλή των Ελλήνων παρέμεινε ανοιχτή τα Χριστούγεννα. Για πρώτη φορά μετά τη Μεταπολίτευση, το Κοινοβούλιο δεν διέκοψε τις εργασίες του για τις γιορτές.

Τον Δεκέμβριο το 2014, η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου βρισκόταν στο επίκεντρο μιας κρίσιμης πολιτικής διαδικασίας, της λήξης της θητείας του Καρόλου Παπούλια στην Προεδρεία της Δημοκρατίας και στην εκλογή νέου Προέδρου. Μιας συνταγματικής διαδικασίας που οδήγησε στη διάλυση της Βουλής και στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015.

1

Η υποψηφιότητα Δήμα και το πολιτικό ρίσκο

Στις 9 Δεκεμβρίου 2014, η κυβέρνηση συνεργασίας Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά, ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Ένα πρόσωπο με ευρωπαϊκό προφίλ, πρώην επίτροπος και ιστορικό στέλεχος της ΝΔ, που επιλέχθηκε με στόχο να προσελκύσει ψήφους και πέρα από τα στενά κομματικά όρια.

Ωστόσο, από την πρώτη στιγμή ήταν σαφές ότι οι αριθμοί δεν έβγαιναν εύκολα. Η κυβερνητική πλειοψηφία υπολειπόταν σημαντικά των 180 ψήφων που απαιτούνταν από το Σύνταγμα στις δύο πρώτες ψηφοφορίες. Η αντιπολίτευση, με προεξάρχοντα τον ΣΥΡΙΖΑ, είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν θα συναινούσε, επιδιώκοντας την προσφυγή στις κάλπες.

Οι τρεις ψηφοφορίες που κράτησαν ανοιχτή τη Βουλή

Η πρώτη ψηφοφορία πραγματοποιήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2014. Ο Σταύρος Δήμας συγκέντρωσε 160 ψήφους, πολύ μακριά από το όριο των 200 που απαιτούνταν σε αυτή τη φάση. Το αποτέλεσμα επιβεβαίωσε το δύσκολο πολιτικό σκηνικό και έδωσε το έναυσμα για έντονο παρασκήνιο.

Η δεύτερη ψηφοφορία έγινε στις 23 Δεκεμβρίου 2014, παραμονές Χριστουγέννων. Το Κοινοβούλιο παρέμεινε σε πλήρη λειτουργία, με τους διαδρόμους γεμάτους ένταση, διαβουλεύσεις και πολιτικές πιέσεις. Αυτή τη φορά, ο υποψήφιος Πρόεδρος συγκέντρωσε 168 ψήφους — μια μικρή βελτίωση, αλλά και πάλι ανεπαρκής μπροστά στο απαιτούμενο όριο των 180. Εκείνες τις γιορτές δεν υπήρχε περιθώριο για ανάπαυλα στο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Η Βουλή δεν έκλεισε. Οι συνεδριάσεις συνεχίστηκαν, οι βουλευτές παρέμειναν στην Αθήνα και η πολιτική αβεβαιότητα κυριαρχούσε. Οι αγορές παρακολουθούσαν, οι ευρωπαίοι εταίροι ανησυχούσαν και τα σενάρια πολιτικής αλλαγής πλήθαιναν. Η κυβέρνηση κρέμονταν από μια κλωστή.

Η τρίτη και καθοριστική ψηφοφορία πραγματοποιήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2014. Αρκούσαν πλέον 180 ψήφοι για την εκλογή Προέδρου και την αποφυγή εκλογών, όπως ορίζει το Σύνταγμα. Το αποτέλεσμα όμως ήταν ίδιο με τη δεύτερη: 168 ψήφοι υπέρ του Σταύρου Δήμα. Στις 29 Δεκεμβρίου «έπεσε» ουσιαστικά η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.

Νέα χρονιά και νέα κυβέρνηση

Με την αποτυχία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, ενεργοποιήθηκε αυτομάτως η συνταγματική πρόβλεψη για διάλυση της Βουλής. Η χώρα οδηγήθηκε σε πρόωρες εκλογές, οι οποίες προκηρύχθηκαν για τις 25 Ιανουαρίου 2015 και σηματοδότησαν μια από τις μεγαλύτερες πολιτικές αλλαγές της μεταπολιτευτικής περιόδου.

Τα Χριστούγεννα του 2014 έμειναν στην ιστορία του Κοινοβουλευτισμού.

Ήταν τα Χριστούγεννα που η πολιτική δεν έκανε διάλειμμα. Γιατί η Ιστορία είχε ήδη αποφασίσει να αλλάξει σελίδα.