Το mononews.gr παρουσιάζει κάθε μήνα το προφίλ των Winners & Losers.

Των κερδισμένων και των χαμένων του μήνα που πέρασε από την πολιτική και την επιχειρηματική σκηνή.

Έτσι για τον μήνα Οκτώβριο του 2025, η ομάδα του mononews.gr θεωρεί ότι οι κερδισμένοι και χαμένοι του μήνα είναι οι εξής:

 

Κερδισμένοι

Γιώργος Προκοπίου, εφοπλιστής

Σεμίραμις Παληού, εφοπλίστρια

Σωκράτης Κόκκαλης, Πρόεδρος και Ιδρυτής της Intralot

Φωκίων Καραβίας, Διευθύνων Σύμβουλος της Eurobank

Σταύρος Γεωργιάδης και Μιχάλης Δημητρακόπουλος, δικηγόροι

 

Χαμένοι

Σοφία Γιαννικοπούλου, πρώην σύζυγος του Γιάννη Κούστα

Κυριάκος Βελόπουλος, Πρόεδρος «Ελληνική Λύση»

Γιώργος Σπανός, Πρόεδρος και CEO της Βιοϊατρικής

Κωνσταντίνος Ζούλας, Πρόεδρος και εντεταλμένος σύμβουλος στο ΔΣ του ΣΚΑΪ

Γρηγόρης Σκλήκας, πρώην CEO των ΕΛΤΑ

Ο εφοπλιστής Γιώργος Προκοπίου βρίσκεται συχνά στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της παγκόσμιας ναυτιλίας λόγω του μεγέθους του στόλου του και των δυναμικών του δηλώσεων.

Ωστόσο, τον μήνα Οκτώβριο ο Γιώργος Προκοπίου βρέθηκε πάλι στο επίκεντρο για δύο λόγους.

Ο πρώτος έχει να κάνει με τη δήλωσή του ότι αυτήν την περίοδο οι ναυτιλιακές εταιρείες που ίδρυσε και διευθύνει σε συνεργασία με τις κόρες του διαθέτουν συνολικά 209 πλοία στο νερό και στα ναυπηγεία με τα πλοία που είναι υπό κατασκευή.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι σε όποιο πάνελ και να βρέθηκε ως ομιλητής για τα θέματα της ναυτιλίας ήταν ο πλέον επιθετικός απέναντι στον κανονισμό του ΙΜΟ για την αποανθρακοποίηση, διατυπώνοντας με επιχειρήματα τις αντιρρήσεις του και αποδομώντας το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης, ενώ ανέδειξε επίσης και τις αδυναμίες που υπάρχουν με τα εναλλακτικά καύσιμα.

Μπορεί να δήλωσε μέσα στον περασμένο μήνα ότι διαθέτει 209 πλοία, αλλά να επισημάνουμε ότι τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους είχε αποκαλύψει ότι σχεδιάζει να φτάσει τον στόλο του το 2027 στα 240 πλοία.

Να θυμίσουμε τι είχε δηλώσει:

«Ήμουν 25-26 χρονών και πήγαινα και νηολογούσα τα πλοία. Ήμουν ο καπετάν ένας με ένα βαπόρι. Εκτελούσα χρέη γραμματέως, τηλεφωνητή κ.λπ. Άλλα έτσι τα έμαθα όλα από τη ρίζα τους. Όλα αυτά έπαιξαν τον ρόλο τους ώστε στο τέλος του 2027 θα υπάρχουν 240 βαπόρια του ομίλου μας στη θάλασσα».

Πρόσφατα, στο Maritime Cyprus, ο Γιώργος Προκοπίου, ανέφερε ότι ο ναυτιλιακός οικογενειακός όμιλος ναυπηγεί συνολικά 103 πλοία και δήλωσε «υπερήφανος που υλοποιεί τον εκσυγχρονισμό του στόλου του στην κατεύθυνση της αποανθρακοποίησης με ρεαλιστικό τρόπο».

Με τα λεγόμενα του, συμπερασματικά προκύπτει ότι διαθέτει και διαχειρίζεται 106 πλοία.

Ο Γιώργος Προκοπίου εκφράζει συχνά μια πιο ρεαλιστική και προσεκτική προσέγγιση για την ενεργειακή μετάβαση της ναυτιλίας, σε αντίθεση με τις πιο αισιόδοξες ή πιεστικές πολιτικές της Δύσης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα βασικά του μηνύματα επικεντρώνονται στα εξής:

Υπογραμμίζει την ανάγκη να εστιάσουμε στο «εφικτό» και όχι στο «επιθυμητό» όσον αφορά την ενεργειακή μετάβαση. Πιστεύει ότι η σταδιακή μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα σε εναλλακτικές μορφές ενέργειας θα χρειαστεί πολύ περισσότερο χρόνο, ίσως και πάνω από 50 χρόνια, από ό,τι ορίζουν οι τρέχοντες κανονισμοί.

Επισημαίνει ότι η ταχύτατη εξέλιξη της τεχνολογίας αποτελεί μεγάλη πρόκληση, καθώς ένα πλοίο που παραγγέλνεται σήμερα μπορεί να καταστεί τεχνολογικά ξεπερασμένο σε λίγα χρόνια, λόγω της αβεβαιότητας σχετικά με το ποια θα είναι τα «καύσιμα του μέλλοντος», όπως είναι το μεθάνιο, αμμωνία, μεθανόλη, υδρογόνο κ.λπ..

Έχει προειδοποιήσει ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), παρόλο που αναπτύσσονται, δεν επαρκούν για να καλύψουν την αυξανόμενη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας (π.χ., από ηλεκτρικά οχήματα και κέντρα δεδομένων), με κίνδυνο να υπάρξει ενεργειακή ανεπάρκεια.

Τονίζει διαρκώς ότι η ελληνική ναυτιλία είναι το μεγαλύτερο διπλωματικό εργαλείο της χώρας και ότι, παρά τις αντιξοότητες, μόνο τα ελληνόκτητα πλοία μπορούν να εξασφαλίσουν τη διατροφική και ενεργειακή επάρκεια της Ευρώπης.

Με δύο καθοριστικές κινήσεις που συνδυάζουν τη στρατηγική διορατικότητα και την καινοτομία, η πλοιοκτήτρια Σεμίραμις Παληού αναδείχθηκε σε μία από τις πρωταγωνίστριες του Οκτωβρίου, ενισχύοντας την δυναμική παρουσία της στη ναυτιλία και κάνοντας άνοιγμα στον ταχέως εξελισσόμενο τομέα της τεχνητής νοημοσύνης.

Η ναυτιλιακή της Diana Shipping αύξησε τη συμμετοχή της στην εισηγμένη στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης εταιρεία Genco Shipping & Trading – στο μετοχικό κεφάλαιο της οποίας εισήλθε τον περασμένο Ιούλιο- στο 15%.

Κίνηση που την κατέστησε τη μεγαλύτερη μέτοχο της, προκαλώντας την άμεση αντίδραση της διοίκησης της Genco, η οποία ενεργοποίησε ένα σχέδιο δικαιωμάτων, γνωστό ως «χάπι δηλητήριο» (poison pill), για να μπλοκάρει ενδεχόμενη προσπάθεια εξαγοράς της.

Παρά την κίνηση άμυνας της Genco, η Παληού σε συνέντευξή της άφησε ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα επισημαίνοντας ότι διατηρεί τις επιλογές της σχετικά με την επένδυση της.

Ουσιαστικά, η Diana Shipping βλέπει την αυξημένη της συμμετοχή στην Genco ως μια στρατηγική κίνηση που της επιτρέπει να έχει ενεργό ρόλο στη λήψη αποφάσεων, χωρίς να αποκλείει το ενδεχόμενο μιας μεγάλης εταιρικής συμφωνίας στον κλάδο των bulkers.

Την ίδια στιγμή, η δραστήρια πλοιοκτήτρια, προχώρησε σε ένα τολμηρό βήμα διαφοροποίησης της επιχειρηματικής της δραστηριότητας, μέσω της επέκτασης της στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης.

Το βήμα αυτό έγινε μέσω της άλλης ναυτιλιακής της, της OceanPal – η οποία δημιουργήθηκε ως spinoff της Diana Shipping – και είναι εισηγμένη στο αμερικανικό χρηματιστήριο.

Ειδικότερα, η OceanPal ανακοίνωσε πρόσφατα μια επένδυση 120 εκατομμυρίων δολαρίων και την ίδρυση μίας πλήρως ελεγχόμενης θυγατρικής, της SovereignAI Services LLC, με στόχο την αξιοποίηση του blockchain NEAR Protocol και τη δημιουργία μιας ψηφιακής επενδυτικής πλατφόρμας που συνδέει την AI με την αποκεντρωμένη οικονομία.

Παρά τη νέα της κατεύθυνση, η OceanPal θα συνεχίσει να δραστηριοποιείται στον ναυτιλιακό κλάδο, διατηρώντας τον υφιστάμενο στόλο της.

Μήνας ορόσημο ήταν ο Οκτώβριος για τον… θαυματοποιό της Intralot, Σωκράτη Κόκκαλη. H εταιρεία που ο ίδιος ίδρυσε πριν από 33 χρόνια και με περισσή μαεστρία κατάφερε να την ανασύρει από τον βυθό της αβεβαιότητας όπου είχε βρει προ πενταετίας, ολοκλήρωσε την αύξηση κεφαλαίου των 429 εκατ. ευρώ.

Κάνοντας έτσι το τελευταίο βήμα στην πολύπλευρη αναβάθμισή της, με κινητήριο μοχλό το mega deal των 2,7 δισ.. Όπως αυτό διαμορφώθηκε με την ένταξη της αμερικανικής Bally’s Holdings στην επιχειρηματική φαρέτρα της. Μέσω της οποίας η νέα Intralot φιλοδοξεί να καταστεί… παγκόσμιος πρωταθλητής, στους τομείς διαχείρισης ψηφιακών τυχερών παιχνιδιών και παροχής τεχνολογίας για προϊόντα λοταρίας.

Για τον πολυμήχανο Σωκράτη Κόκκαλη, ήταν ακόμη ένα τρανό δείγμα των ικανοτήτων του να «γυρίζει» ένα επιχειρηματικό παιχνίδι, που όλοι οι άλλοι το θεωρούν χαμένο από τα αποδυτήρια…

Στις 9 Οκτωβρίου, ευδιάθετος και χαμογελαστός χτύπησε το καμπανάκι της έναρξης των χρηματιστηριακών συναλλαγών, όπου έκανε πρεμιέρα διαπραγμάτευσης η νέα Intralot.

Με κεφαλαιοποίηση άνω των 2 δισ. ευρώ.

Σε αυτό το χαρμόσυνο event o αειθαλής Σωκράτης Κόκκαλης ήταν στο κέντρο της προσοχής. Γκρι κουστούμι, χαρακτηριστικό λευκό υπογένειο, μπλε παπούτσια Sneakers και πηγαία επικοινωνιακή άνεση. Όλοι ήθελαν να έρθουν κοντά του, να του σφίξουν το χέρι, αλλά και να φωτογραφηθούν μαζί του.

Άκουσε αρκετές φορές να επαναλαμβάνεται το «συγχαρητήρια κύριε Πρόεδρε για όσα έχετε καταφέρει».

Εκείνος, με το γνώριμο, βραχνό του χαμόγελο και εμφανώς ικανοποιημένος, φρόντιζε να δίνει βαρύτητα στην επόμενη μέρα της Intralot.

«Θέλουμε -όπως τόνιζε- να πηγαίνουν καλά οι δραστηριότητες της εταιρείας και να είναι ευχαριστημένοι όλοι οι μέτοχοι, μεγάλοι και μικροί.»

Στα 87 του ο Σωκράτης Κόκκαλης σηματοδότησε με τις κινήσεις και το τέλος εποχής, καθώς η σκυτάλη του μετοχικού ελέγχου της εταιρείας (57,88%) πέρασε στα χέρια του fund manager Σου Κιμ. Με τον ιστορικό ηγέτη της Intralot να κατέχει πλέον το 4,82%, ενώ ποσοστό 4,23% είναι στο χαρτοφυλάκιο της Intracom.

Oι ευκαιρίες και οι προκλήσεις ποτέ δεν σταματούν, ανέφερε προ ημερών ο Φωκίων Καραβίας, CEO της Eurobank, υπογραμμίζοντας χαρακτηριστικά πως: το business model σε Ελλάδα και Κύπρο στηρίζεται στη δημιουργία ενός ισχυρού χρηματοασφαλιστικού ομίλου και οι κινήσεις εξαγοράς έχουν θέσει τις βάσεις.

Ο Φωκίων Καραβίας στις 13 Οκτωβρίου ανακοίνωσε την απόκτηση του 80% της Eurolife Life από τη Fairfax αντί 813 εκατ. ευρώ. Μάλιστα, ο ίδιος δήλωσε για την εξαγορά της ασφαλιστικής πως «αποτελεί ένα ακόμη βήμα προς την περαιτέρω διαφοροποίηση του επιχειρηματικού μας μοντέλου και την ενίσχυση των δραστηριοτήτων μας στην Ελλάδα».

Η επιστροφή της ασφαλιστικής, που είχε πουληθεί στο πλαίσιο μνημονιακών δεσμεύσεων το 2016 έναντι 324 εκατ. ευρώ, ενισχύει την βάση κερδοφορίας της Eurobank και θα αυξήσει τα έσοδα από προμήθειες κατά 100 εκατ. ευρώ το χρόνο.

Η Eurolife Life με μερίδιο αγοράς 21% και εκτιμώμενα ασφαλιστικά έσοδα 600 εκατ. ευρώ φέτος είναι η μεγαλύτερη ασφαλιστική εταιρεία ζωής στην χώρα. Έτσι η απόκτηση της πέραν των άμεσων συνεργειών θα συμβάλλει σημαντικά στην ανάπτυξη εργασιών στον τομέα του insurance, καθώς η διείσδυση των εν λόγω υπηρεσιών στην ελληνική αγορά είναι ιδιαίτερα χαμηλή και θα φέρει αύξηση εσόδων τόσο από το bancassurance όσο και από τους ανεξάρτητους πράκτορες της ασφαλιστικής.

Στο τέλος Οκτωβρίου η Eurobank ανακοίνωσε 1,03 δισ. ευρώ καθαρά κέρδη στο 9μηνο και στόχος είναι η διανομή μερίσματος για την χρήση του 2025 να διαμορφωθεί σε πάνω από 50% των κερδών.

Και όπως δήλωσε ο επικεφαλής της Eurobank στόχος της τράπεζας είναι η εδραίωση της ως ισχυρός τραπεζοασφαλιστικός όμιλος σε Ελλάδα και Κύπρο όπως και η διαφοροποίηση των πηγών κερδοφορίας και εσόδων.

Ο Φωκίων Καραβίας έχει έτοιμο το νέο 3ετές business plan για το οποίο θα ενημερώσει την επενδυτική κοινότητα στην παρουσίαση των αποτελεσμάτων της χρήσης του 2025.

Η πολυετής δικαστική διαμάχη ανάμεσα στον εφοπλιστή Ιωάννη Κούστα και την πρώην σύζυγό του, Σοφία Γιαννικοπούλου, έκλεισε τον Οκτώβριο με έναν τρόπο που δεν θεωρούνταν δεδομένος: με κοινή ανακοίνωση ότι «αμετακλήτως δεν υπάρχουν εκατέρωθεν αξιώσεις».

Το γεγονός ότι η υπόθεση τερματίστηκε οριστικά, χωρίς να ακολουθήσει νέα αναμέτρηση στο Εφετείο, αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο κέρδος για την πλευρά του εφοπλιστή. Και αυτή η έκβαση φέρει ξεκάθαρα την υπογραφή των δικηγόρων του, Σταύρου Γεωργιάδη και Μιχάλη Δημητρακόπουλου.

Ο Σταύρος Γεωργιάδης, εταίρος της Δικηγορικής Εταιρείας «Απόστολος Γεωργιάδης & Συνεργάτες», έχει χτίσει τη φήμη του γύρω από περίπλοκες εμπορικές και οικογενειακές διαφορές. Στη συγκεκριμένη υπόθεση δεν περιορίστηκε στο να υπερασπιστεί τον πελάτη του στο Πρωτοδικείο, αλλά φρόντισε να διαμορφώσει μια στρατηγική που θα εξασφάλιζε οριστικό κλείσιμο της διαμάχης, αποτρέποντας έναν νέο γύρο έντονης αντιπαράθεσης στο Εφετείο. Η συμβολή του ήταν καθοριστική στο να επιτευχθεί συμφωνία εκεί όπου άλλοι θα προέβλεπαν χρόνια νέας δικαστικής ταλαιπωρίας.

Ο Μιχάλης Δημητρακόπουλος, με τη μακρά πορεία του στις αίθουσες των δικαστηρίων και την εικόνα του μάχιμου ποινικολόγου, ολοκλήρωσε ιδανικά τη νομική ομάδα. Με έμφαση στη διαχείριση της αντιπαράθεσης και στη δημιουργία διαύλων που θα οδηγούσαν σε οριστική λύση, κατάφερε να ενισχύσει τη θέση του πελάτη του όχι μόνο στο δικαστήριο αλλά και στη διαπραγμάτευση που ακολούθησε.

Το Πρωτοδικείο είχε ήδη επιδικάσει μόλις 684.000 ευρώ από τα 132 εκατομμύρια που ζητούσε η πρώην ηθοποιός. Όμως, η πραγματική νίκη για τους δικηγόρους του Κούστα ήταν ότι κατάφεραν να βάλουν τελεία στην υπόθεση, διασφαλίζοντας πως δεν θα υπάρξει καμία μελλοντική αξίωση.

Έτσι, ο Οκτώβριος καταγράφηκε ως ο μήνας που μια πολύκροτη διαμάχη έληξε οριστικά. Με καθαρή επικράτηση της πλευράς Κούστα και την υπογραφή δύο έμπειρων δικηγόρων.

Η πολύκροτη αντιπαράθεση ανάμεσα στον εφοπλιστή Ιωάννη Κούστα και την πρώην σύζυγό του, Σοφία Γιαννικοπούλου, ολοκληρώθηκε με έναν τρόπο που λίγοι θα περίμεναν. Μετά από χρόνια δικαστικών διεκδικήσεων εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, η πρώην ηθοποιός κατέληξε να αποδεχθεί έναν συμβιβασμό που σημαίνει ότι δεν θα έχει πλέον καμία αξίωση απέναντι στον πρώην σύζυγό της.

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, με την υπ’ αριθμ. 1563/2025 απόφασή του, είχε ήδη περιορίσει δραστικά τις προσδοκίες της. Από τα 132 εκατομμύρια που διεκδικούσε, το δικαστήριο της επιδίκασε μόλις 684.000 ευρώ, αναγνωρίζοντας ότι η συμβολή της στην αύξηση της περιουσίας του πρώην συζύγου της περιορίστηκε στην αισθητική επιμέλεια των γραφείων της Danaos, στις δημόσιες σχέσεις και στη διοργάνωση κοινωνικών εκδηλώσεων. Όλες οι υπόλοιπες αιτιάσεις περί ουσιαστικής συμβολής στην περιουσία του εφοπλιστή απορρίφθηκαν.

Η συνέχεια θα μπορούσε να είναι μια έφεση, με την ελπίδα ότι το Εφετείο θα αναγνώριζε μεγαλύτερο μερίδιο. Όμως, αυτό το κεφάλαιο δεν άνοιξε ποτέ. Αντίθετα, οι δύο πλευρές προχώρησαν σε κοινή ανακοίνωση, μέσω των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, ότι «αμετακλήτως δεν υπάρχουν εκατέρωθεν αξιώσεις».

Για τη Σοφία Γιαννικοπούλου, η επιλογή αυτή ισοδυναμεί με οριστική παραίτηση από κάθε διεκδίκηση, μετά από μια μακρά και δαπανηρή μάχη που κράτησε πάνω από επτά χρόνια στις δικαστικές αίθουσες. Ξεκίνησε με τη διεκδίκηση μιας περιουσίας-μαμούθ και κατέληξε σε έναν επώδυνο συμβιβασμό: αποδοχή του μικρού ποσού που όρισε το Πρωτοδικείο και δέσμευση ότι δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά καμία απαίτηση από τον πρώην σύζυγο.

Ο Κυριάκος Βελόπουλος, πρόεδρος της «Ελληνικής Λύσης», έχει επανειλημμένα προκαλέσει αντιδράσεις με τον τρόπο που επιλέγει να ασκεί κοινοβουλευτική αντιπαράθεση. Πότε με ακραίο, πεζοδρομιακό λόγο, πότε με θεωρίες συνωμοσίας και πότε με προσωπικές επιθέσεις με παντελή έλλειψη σεβασμού στον πολιτικό αντίπαλο.

Μέσα στον Οκτώβριο ο Βελόπουλος απέδειξε ότι δίκαια μπορεί να αναλάβει το ρόλο του εθνικού συκοφάντη και ταυτόχρονα του ακραίου λαϊκιστή που δεν ορρωδεί προ ουδενός.

Οι πρόσφατες σεξιστικές και χυδαίες αναφορές του προς τον Δημήτρη Καιρίδη, μέσα στην αίθουσα της Βουλής, αποτέλεσαν ακόμα ένα δείγμα ενός λόγου που απέχει από την πολιτική ευπρέπεια και την ουσιαστική επιχειρηματολογία. Η χρήση εκφράσεων που υπονοούν προσωπικές επιθέσεις και αναπαράγουν στερεότυπα δεν προσβάλλει απλώς τον αντίπαλο αλλά απαξιώνει συνολικά τον θεσμό του Κοινοβουλίου.

Όταν χρησιμοποιείς εκφράσεις τύπου «ρε καημένο παιδί» και «κακιά» ουσιαστικά μετατρέπεις το ναό της Δημοκρατίας σε πεζοδρόμιο όπου κυριαρχεί εκείνος που είναι πιο άθλιος, πιο ευτελής και πιο αγενής.

Παράλληλα, η στάση του Βελόπουλου στο θέμα των Τεμπών αναδεικνύει την τάση του να χρησιμοποιεί τον λαϊκισμό ως εργαλείο πολιτικής επικοινωνίας. Ο ίδιος παραδέχτηκε ότι μίλησε πρώτος για «μπαζώματα» και «ξυλόλια», για να αναδιπλωθεί αργότερα. Αυτή η ασυνέπεια και η επιμονή σε θεωρίες συνωμοσίας όχι μόνο θολώνουν την αλήθεια αλλά υπονομεύουν την ανάγκη σοβαρής συζήτησης για τις πραγματικές ευθύνες για το δυστύχημα.

Ο κοινοβουλευτικός λόγος του Βελόπουλου χαρακτηρίζεται από επιθετικότητα, ειρωνεία και θεατρικό ύφος, που συχνά μετατρέπει τη Βουλή σε πεδίο προσωπικών αντεγκλήσεων. Όταν ο πολιτικός λόγος μετατρέπεται σε θέαμα, η Δημοκρατία φθείρεται. Οι πολίτες παρακολουθούν έναν χώρο που θα έπρεπε να εκπέμπει κύρος και υπευθυνότητα να διολισθαίνει σε λεκτικές αψιμαχίες. Και ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης μπορεί να κερδίζει ψήφους, αλλά από την άλλη κανονικοποιεί την ευτέλεια στην πολιτική.

Κι αυτό είναι άκρως επικίνδυνο.

Τρεις ζημιογόνες χρήσεις σερί, αποψίλωση των ιδίων κεφαλαίων, αλλά και καθαρός δανεισμός ιδιαίτερα απαιτητικός. Ε, όλα αυτά δεν τα λες και… επιτυχίες για τον Γιώργο Σπανό, Πρόεδρο, Διευθύνοντα Σύμβουλο και βασικό μέτοχου του Ομίλου της Βιοϊατρικής.

Ο γιος του αείμνηστου ιδρυτή Ευάγγελου Σπανού φαίνεται να είναι ο ανεστραμμένος καθρέφτης της αποτελεσματικότης, που χαρακτήριζε την επιχειρηματική δράση του πατέρα του. Ο οποίος, όπως λέει ο αστικός μύθος, από καιρού είς καιρόν άφηνε τεχνηέντως να διαρρεύσει στην αγορά, η δήθεν πρόθεση πώλησης της Βιοϊατρικής.

Εκείνο, όμως, που πραγματικά επεδίωκε ήταν να διαπιστώσει μέσα από τα… μάτια των «μνηστήρων» την αξία του Ομίλου. Του οποίου μέχρι τέλους διατήρησε τον απόλυτο έλεγχο.

Ο διάδοχος Γιώργος Σπανός, μάλλον δεν διεκδικεί δάφνες επιτυχίας στο management. Ορισμένοι μάλιστα στην αγορά τον αποκαλούν σκωπτικά degustation… Θέλοντας να δείξουν ότι το έχει περισσότερο με τη… γευσιγνωσία και το καλό φαγητό, παρά με την επιχειρηματική στρατηγική.

Παρακάμπτοντας την όποια δόση κακεντρέχειας μπορεί να έχουν τα σχετικά σχόλια, το σίγουρο είναι ότι ο Γιώργος Σπανός αδυνατεί ακόμη να βρει το… φάρμακο για τις συνεχόμενες ζημιές της Βιοϊατρικής. Οι οποίες αθροιστικά και σε επίπεδο Ομίλου ανέρχονται σε 28,5 εκατ. ευρώ στις τρείς τελευταίες χρήσεις (2022,2023 και 2024). Και μάλιστα συνεχώς διευρυνόμενες, καθώς πέρσι οι ζημιές ανήλθαν σε 12,7 εκατ. ευρώ. Μέσα σε αυτό το διάστημα «κάηκαν» 34 εκατ. ευρώ από τα ίδια κεφάλαια, που πλέον έχουν περιοριστεί σε 18,4 εκατ. ευρώ.

Οι πωλήσεις δεν επαρκούν για να καλύψουν τα μεγάλα λειτουργικά έξοδα, ενώ ο καθαρός δανεισμός (50,9 εκατ. ευρώ) σε 5 φορές τα παραγόμενα ebitda.

Τον περασμένο Ιούλιο ο Γιώργος Σπανός προχώρησε σε αύξηση κεφαλαίου (πρώτη μετά από 12 χρόνια) τοποθετώντας προφανώς ο ίδιος 5 εκατ. ευρώ.

Ωστόσο, αμέσως μετά πούλησε στην εταιρεία του ακίνητο στη Λεωφόρο Κηφισίας, έναντι 1.250.000 ευρώ.

Ο ίδιος, πούλησε επίσης στην εταιρεία του έναντι 500.000 ευρώ το 50% της συμμετοχής του στην εταιρεία Crossborder.

Το τι νόημα βγάζουν αυτά, μόνο εκείνος το γνωρίζει.

Στον ΣΚΑΪ, η φετινή σεζόν ξεκίνησε με αναταράξεις που θύμιζαν σεισμό ρίχτερ prime time. Οι αστοχίες με την άγαρμπη αντικατάσταση της Ευλαμπίας Ρέβη και του Γιώργου Κουρδή στην παρουσίαση του «Όπου υπάρχει Ελλάδα» – χωρίς να συγκινεί ιδιαίτερα το τηλεοπτικό κοινό – οι χαμηλές τηλεθεάσεις, η απομάκρυνση της Τατιάνας Στεφανίδου και η ξαφνική στροφή του καναλιού προς πιο σατιρικά και «χαλαρά» φορμά, έδωσαν τον τόνο μιας σεζόν που ξεκίνησε με… αναπροσαρμογή ήδη από τον πρώτο μήνα.

Το παρασκήνιο, όπως συνηθίζεται στο Φάληρο, είχε άρωμα ίντριγκας. Ο Γιάννης Αλαφούζος φερόταν ενοχλημένος από επιλογές και συμπεριφορές, και πολλοί στοιχημάτιζαν ότι ο Κωνσταντίνος Ζούλας θα απομακρυνόταν «βελούδινα». Κι όμως, η ζωή — και η τηλεόραση — γράφουν τα καλύτερα σενάρια.

Αντί για αποχώρηση, ήρθε… προαγωγή: Πρόεδρος, Διευθύνων και Εντεταλμένος Σύμβουλος. Ειδικά για το τελευταίο, ο άνθρωπος που δίνει εντολές στον εαυτό του. Μικρή λεπτομέρεια: στο ΓΕΜΗ, Πρόεδρος παραμένει ο Αλαφούζος. Η αναβάθμιση, λοιπόν, είναι περισσότερο συμβολική — ή, όπως θα έλεγε κι ένας σεναριογράφος, «στην πλοκή, όχι στα credits».

Στο μεταξύ, ο Βασίλης Κρητικός κρατά πλέον το πραγματικό τιμόνι ως Γενικός Διευθυντής, με τις διοικητικές και οικονομικές υπογραφές στα χέρια του. Όσο για τον Ζούλα διευκρινίζεται ότι θα εστιάσει σε αυτό που ξέρει να κάνει καλά: Στην ενημέρωση.

Κι όμως, ο Ζούλας δεν είναι χθεσινός. Ξέρει τον χώρο, έχει εμπειρία και τεχνογνωσία — δεν του χρειάζονται περγαμηνές για να αποδείξει την αξία του. Ίσως γι’ αυτό και η “τριάδα” των τίτλων να μην είναι υπερβολή αλλά ειρωνεία: γιατί, όπως λένε, μόνο το «3» ισορροπεί. Και στον ΣΚΑΪ, η καρέκλα αυτή μάλλον το είχε ανάγκη.