5 Ιανουαρίου 2023
Το mononews.gr παρουσιάζει κάθε μήνα το προφίλ των Winners & Losers. Των κερδισμένων και των χαμένων του μήνα που πέρασε: από την πολιτική, την επιχειρηματική και τη δημοσιογραφική σκηνή.
Έτσι για τον μήνα Δεκέμβριο του 2022 η ομάδα του mononews.gr θεωρεί ότι οι κερδισμένοι και χαμένοι του μήνα είναι οι εξής:
Κερδισμένοι
Χάρης Καρώνης, CEO & Founder Viva Wallet
Λάμπρος Μπίσαλας, CEO Sunlight Group
Γιώργος Στάσσης, Πρόεδρος & CEO ΔΕΗ
Ευάγγελος Μυτιληναίος, Πρόεδρος & CEO Mytilineos
Χρήστος Χαρπαντίδης, Αντιπρόεδρος Ευρώπης Παπαστράτος
Γιώργος Γεράρδος, Πρόεδρος και ιδρυτής Πλαίσιο
Τίνα Φωτοπούλου, Διευθύντρια του Τμήματος Επικοινωνίας του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος
Χαμένοι
Εύα Καϊλή, πρώην ευρωβουλευτής
Μιχάλης Δημητρακόπουλος, δικηγόρος
Γιάννος Κοντόπουλος, CEO ΕΧΑΕ
Τάσος Αστυφίδης, Χρηματιστής, CEO Ambrosia Capital
Νίκη Κεραμέως, Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων
Ο Χάρης Καρώνης, ο «Mr Viva Wallet», είναι αναμφίβολα ο big winner του Δεκεμβρίου, καθώς έπεσαν οι τελικές υπογραφές στο mega deal με την JPMorgan. Και είναι χαρακτηριστικό ότι ο Χάρης Καρώνης ήταν ο big winner και τον Ιανουάριο του 2022, όταν ανακοινώθηκε η συμφωνία για την απόκτηση του 48,5% της Viva Wallet από τον αμερικανικό κολοσσό. Η αξία της αποτιμήθηκε λίγο πάνω από τα 2 δισ. δολάρια και η startup που δημιουργήθηκε από τον Χάρη Καρώνη και τον συνεταίρο του, Μάκη Αντύπα, το 2000 έγινε ο πρώτος ελληνικός «μονόκερος»…
Η συμφωνία ανακοινώθηκε τον Ιανουάριο του 2022, οριστικοποιήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου. Το τίμημα για την απόκτηση του 48,5% διαμορφώθηκε κοντά στο 1 δισ. ευρώ. Και ακόμα η JPMorgan ανέλαβε τη μετατροπή του ομολογιακού δανείου της Viva (περί τα 100 εκατ. ευρώ) και προχώρησε σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Viva με άλλα 100 εκατ. ευρώ.
Να σημειωθεί επίσης ότι 200 στελέχη και εργαζόμενοι της Viva Wallet θα λάβουν ένα ιδιαίτερα παχυλό πακέτο stock options, καθώς θα μοιραστούν 35 χιλιάδες μετοχές αξίας 50 εκατ. δολαρίων.
Όπως είναι γνωστό, η JPMorgan απέκτησε το 48,5% της Viva από το Family Office της οικογένειας Μαριάννας Λάτση, που είχε το 13,5%, τo fund Deca του επιχειρηματία Δημήτρη Δασκαλόπουλου που κατείχε το 10,5% και από το venture capital Hedosophia, με έδρα στο Λονδίνο που είχε ποσοστό πάνω από 24,5%.
Ο αντισυμβατικός Χάρης Καρώνης, που το 1993 δούλευε ως ραδιοφωνικός παραγωγός στον Jeronimo Groovy, δημιούργησε τη Viva πριν από 22 χρόνια και σήμερα είναι η κορυφαία ευρωπαϊκή cloud-based neobank, με παρουσία σε 24 ευρωπαϊκές χώρες.
Η Viva έχει αναπτύξει την καινοτομία Tap on Phone, η οποία μετατρέπει κάθε συσκευή κινητού σε τερματικό.
Η neobank Viva, η οποία έχει και τραπεζική άδεια, είναι προσηλωμένη στην ανάπτυξη τεχνολογιών αιχμής που διαμορφώνουν το μέλλον των πληρωμών. Και αυτός ήταν ο λόγος που η JPMorgan επένδυσε σε αυτήν.
Σταθερά προσανατολισμένη στην ανάπτυξή της, μέσω επενδύσεων, η Sunlight, με Διευθύνοντα Σύμβουλο τον Λάμπρο Μπίσαλα, αυξάνει την παραγωγική δυναμικότητα και το μέγεθός της.
Με στόχο την κορυφή στην Ευρώπη στον σημαντικό κλάδο των μπαταριών, η Sunlight εξαγόρασε το 51% της Triathlon Holding, της γερμανικής εταιρείας με έδρα στη Βαυαρία, που διαθέτει τρία εργοστάσια και ένα κέντρο έρευνας στη Γερμανία και μια μονάδα παραγωγής στο Ντάλας των ΗΠΑ.
Η Sunlight, με την κίνηση αυτή, αυξάνει τον ενοποιημένο τζίρο της από 272 εκατ. ευρώ το 2021 σε πάνω από 1 δισ. ευρώ και αποκτά σημαντικές προοπτικές για να πρωταγωνιστήσει στην αγορά μπαταριών για αποθήκευση ενέργειας, τομέα που δραστηριοποιoύνται οι δύο εταιρείες Sunlight και Triathlon.
Η νέα ισχυρή Sunlight θα δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην έρευνα και καινοτομία στην αποθήκευση ενέργειας, τομέα με ειδικό βάρος για τη διείσδυση των ΑΠΕ.
«Ο στόχος μας στη Sunlight είναι να γίνουμε παγκόσμιοι ηγέτες στον κλάδο μας, τις μπαταρίες για βιομηχανικά οχήματα για τον κλάδο των intralogistics και τα συστήματα αποθήκευσης ενέργειας, έχοντας την πλήρη υποστήριξη του μετόχου μας, Olympia Group», σημείωσε ο κ. Λάμπρος Μπίσαλας.
Το τελευταίο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου εξάλλου εντάχθηκε στις στρατηγικές επενδύσεις επένδυση, η επένδυση της Sunlight συνολικού προϋπολογισμού 102,5 εκ. ευρώ για την «Αύξηση της παραγωγικής δυναμικότητας της εταιρείας Sunlight Group – Συστήματα αποθήκευσης ενέργειας βιομηχανική και εμπορική μονοπρόσωπη ανώνυμη εταιρεία – σε ιδιόκτητο οικόπεδο στο Νέο Όλβιο Ξάνθης» αφορά στον εκσυγχρονισμό και την βελτίωση υφιστάμενης εγκατάστασης για την αύξηση της συνολικής παραγωγικής δυναμικότητας της εταιρείας.
Συγκεκριμένα, η παραγωγική δυναμικότητα των στοιχείων συσσώρευσης ενέργειας βιομηχανικού τύπου στοιχείων μολύβδου – οξέος προβλέπεται να αυξηθεί από 3.600.000 ετησίως σε 6.300.000 στοιχεία, η οποία αντιστοιχεί σε 7,5GWhr ενέργειας/έτος, ενώ παράλληλα θα αυτοματοποιηθούν οι γραμμές συναρμολόγησης μπαταριών τεχνολογίας λιθίου και θα αυξηθεί η παραγωγική δυναμικότητα σε 270.000 συστοιχιών modules/έτος, η οποία αντιστοιχεί συνολικά σε 1,7GWh ενέργειας.
Επιπλέον, προβλέπεται η δημιουργία νέου κέντρου logistics 17.000 τ.μ., που θα ικανοποιεί τις πρόσθετες ανάγκες σε αποθήκευση, και η ενσωμάτωση ψηφιακών εφαρμογών Industry 4.0.
Με κεντρικό στόχο την ανάπτυξη στις ΑΠΕ και τη διεθνοποίησή της, η διοίκηση του Γιώργου Στάσση, προχωρά το επενδυτικό πρόγραμμα της εταιρείας.
Μέχρι το τέλος του Ιανουαρίου η ΔΕΗ θα έχει ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις με την ιταλική Enel για την απόκτηση των περιουσιακών της στοιχείων στη Ρουμανία. Ανάμεσα σε αυτά βρίσκονται και 13 αιολικά πάρκα ισχύος 534 MW που πολλαπλασιάζουν την παρουσία της στις ΑΠΕ και από ισχύ 280 MW σήμερα, εκτινάσσεται στα 814 MW. Στον στρατηγικό σχεδιασμό της επιχείρησης προβλεπόταν η αύξηση στο 1,5 GW των εν λειτουργία έργων ΑΠΕ (αιολικά και φωτοβολταϊκά) σε 18 μήνες. Ο στόχος αυτός έρχεται νωρίτερα και είναι πιθανόν να επιτευχθεί στο πρώτο εξάμηνο του 2023.
Ταυτόχρονα τους επόμενους μήνες ολοκληρώνονται δύο μεγάλα φωτοβολταϊκά πάρκα στην Πτολεμαΐδα και τη Μεγαλόπολη, αντίστοιχα. Σε εκτάσεις λιγνιτορυχείων της εταιρείας εντός του πρώτου εξαμήνου του 2023 θα είναι έτοιμο να λειτουργήσει το φωτοβολταϊκό πάρκο ισχύος 200 MW στην Πτολεμαΐδα (Ηλιακό Βέλος Ι) και εκείνο των 50 MW στη Μεγαλόπολη (Αρκαδικός Ήλιος Ι-ΙΙ)
Έτσι, η ΔΕΗ προσθέτει επιπλέον 250 MW και μαζί με την απόκτηση των 534 MW στη Ρουμανία σε ένα εξάμηνο θα φτάσει συνολική ισχύ ΑΠΕ στα 1.034 MW.
Η επεκτατική στρατηγική στις ΑΠΕ συνεχίζεται και μέσω εξαγορών, και η ΔΕΗ ανακοίνωσε τη μεγάλη συμφωνία με τη Mytilineos για την ανάπτυξη, κατασκευή και πώληση ενός χαρτοφυλακίου ηλιακής ενέργειας περίπου 210MW στη Ρουμανία, που θα τεθούν σε εμπορική λειτουργία το 2024.
Μαζί με την ανάπτυξη στις ΑΠΕ, αν η εξαγορά της ENEL Ρουμανίας ολοκληρωθεί, η ΔΕΗ αποκτά διεθνές εκτόπισμα νέα ενεργειακή αγορά που διαμορφώνεται και γίνεται εθνικός πρωταθλητής και περιφερειακή δύναμη στην αγορά των Βαλκανίων κάτι που είναι ένας από τους στόχους της διοίκησης Γιώργου Στάσση.
Το διεθνές εκτόπισμα της ΔΕΗ μέσω εξαγωγών, εξυπηρετεί και η εξαγορά από την επιχείρηση του 51% των μετοχών της εταιρείας με την επωνυμία “Ηλεκτροπαραγωγή Αλεξανδρούπολης Μονοπρόσωπη Α.Ε.” της Damco Energy του Ομίλου Κοπελούζου που διατηρεί συμμετοχή 20%. Η μονάδα θα είναι συνδεδεμένη στον υποσταθμό Υψηλής Τάσης Νέα Σάντα, ιδανικά τοποθετημένη για εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας στις γειτονικές χώρες, στις οποίες δεν προβλέπεται λειτουργία νέων μονάδων φυσικού αερίου που να καλύπτουν τις ανάγκες τους στα προσεχή έτη.
Μια σειρά από επιτυχείς κινήσεις στα τέλη του 2022 βάζουν σε νέα τροχιά ανάπτυξης την Mytilineos, που κέρδισε τις εντυπώσεις με το νέο μετασχηματισμό που ανακοίνωσε, και προκάλεσε σειρά αναβαθμίσεων στις τιμές στόχους των αναλυτών. Κατάφερε την απλοποίηση του Equity story, ξεκλειδώνοντας την κρυμμένη της αξία με την έμφαση να δίνεται τόσο στις ΑΠΕ και τη Βιωσιμότητα όσο και στο Διεθνή χαρακτήρα της Εταιρείας
Βελτίωσε τόσο την εσωτερική της λειτουργίας όσο και τη δημιουργία Συνεργειών μεταξύ των τμημάτων για την καλύτερη αξιοποίηση ευκαιριών. Πλέον δίνει έμφαση στην Ενέργεια και την Μεταλλουργία και αποσχίσει τις κατασκευές, αξιοποιεί στο μέγιστο βαθμό την ενεργειακή μετάβαση, τη βιωσιμότητα και, κυρίως, τις «πράσινες» επενδύσεις, δημιουργώντας νέες υπεραξίες.
Είναι χαρακτηριστικό, όπως αναφέρουν αναλυτές, ότι τα υπάρχοντα έργα ΑΠΕ καθώς και αυτά που βρίσκονται σε διάφορα στάδια ανάπτυξης αποτιμώνται σε €1,815 εκατ. ή €13,4/μετοχή (σχεδόν το 70% της σημερινής αξίας της μετοχής της Εταιρείας).
Με τον Πρόεδρο της εταιρείας να προβλέπει ότι τα μεγέθη της εταιρείας το 2022 θα ξεπεράσουν κάθε πρόβλεψη, φαίνεται πως το 2023 δημιουργεί νέες προοπτικές που θα αποτελέσουν τη βάση για την περαιτέρω ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια με την Εταιρεία να εδραιώνεται σε νέα επίπεδα μεγεθών (EBITDA >1 δισ.)
Τον μήνα που πέρασε ήρθε και η αναβάθμιση της αξιολόγησης της Mytilineos σε «BB» με θετικό outlook, από «ΒΒ-», από την S&P, επισημαίνοντας την εξαιρετικά ισχυρή κερδοφορία του ομίλου το 2022 που αναμένεται να δώσει ώθηση στην Mytilineos για επιδόσεις ρεκόρ στο επόμενο έτος.
Στην έκθεσή του, ο οίκος αξιολόγησης αναφέρει ότι αναμένει τα EBITDA της Mytilineos θα κυμανθούν στα 750-800 εκατ. ευρώ για το σύνολο του 2022, υπογραμμίζοντας ότι συνιστά «μια αξιοσημείωτη βελτίωση από την προηγούμενη υπόθεσή μας για 500-550 εκατ. ευρώ τον Νοέμβριο του 2021».
Επίσης, η S&P εκτιμά ότι τα EBITDA του ομίλου το 2023 θα ανέλθουν σε 900 εκατ. με 1 δισ. ευρώ, «σημειώνοντας άλλο ένα άλμα παρά την επικείμενη ύφεση στην Ευρώπη».
Ο Χρήστος Χαρπαντίδης, ο Ελληνας μάνατζερ που πίστεψε στο smoke free όραμα της Phillip Morris International (PMI) και ανέλαβε το ρίσκο και την ευθύνη να προχωρήσει τον ριζικό μετασχηματισμό της Παπαστράτος και τη μετατροπή της από κορυφαία καπνοβιομηχανία σε εταιρεία τεχνολογίας, δεν μπορεί παρά να αισθάνεται δικαιωμένος: η Παπαστράτος από το 2023 γίνεται διοικητικό κέντρο των λειτουργιών της Phillip Morris International για 12 χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης με επικεφαλής τον ίδιο, ως αντιπρόεδρο Ευρώπης της αναβαθμισμένης Παπαστράτος.
Στον τομέα ευθύνης του, ο κ. Χαρπαντίδης θα έχει τις 12 χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και, συγκεκριμένα, Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία, Κύπρο, Μάλτα, Κροατία, Σλοβενία, Σερβία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βόρεια Μακεδονία, Αλβανία, Μαυροβούνιο, με έδρα την Αθήνα. Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες και δυναμικά αναπτυσσόμενες περιοχές δραστηριότητας της PMI, στην οποία λειτουργούν δύο από τα τρία εργοστάσια παραγωγής θερμαινόμενων ράβδων καπνού στην Ευρώπη.
Η εξέλιξη αυτή αποτελεί συνέχεια του success story της Παπαστράτος, όταν σχεδόν μετά από εννέα δεκαετίες αποφάσιζε να σταματήσει την παραγωγή τσιγάρων και να βάλει στις γραμμές παραγωγής τις θερμαινόμενες ράβδους καπνού. Όταν σε μια εποχή αβεβαιότητας, μόλις έξι χρόνια πριν, ο Χρήστος Χαρπαντίδης έβαζε ένα μεγάλο και δύσκολο στοίχημα που έπρεπε να κερδηθεί. Από το να πείσει τη μητρική να εμπιστευτεί την Παπαστράτος και την Ελλάδα ώστε με ένα τεράστιο επενδυτικό πλάνο να γίνει το εργοστάσιο στον Ασπρόπυργο το τρίτο σε όλο τον κόσμο που θα παρήγαγε για τον όμιλο τα προϊόντα θερμαινόμενου καπνού μέχρι να υλοποιήσει βήμα-βήμα την πορεία προς τη νέα εποχή.
Αναμφισβήτητα το εγχείρημα πέτυχε και μάλιστα η επιτυχία είναι διπλή: Από τη μία η αναβάθμιση της Παπαστράτος και η αναγνώριση από τη μητρική της σημασίας που έχει η Ελλάδα για την ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και από την άλλη η αναβάθμιση του Χρήστου Χαρπαντίδη, όπερ σημαίνει ένας Ελληνας μάνατζερ στο «τιμόνι» του νέου σχήματος, που μεταφράζεται σε κύκλο εργασιών που ξεπερνά τα 5 δισ. δολάρια, τρία εργοστάσια και περισσότερους από 4.000 εργαζομένους.
Πριν από 53 χρόνια ο Γιώργος Γεράρδος, φοιτητής τότε στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, έστησε την εταιρεία Πλαίσιο.
Ξεκινώντας από ένα μικρό κατάστημα μόλις 12 τετραγωνικών, επί της οδού Στουρνάρη, η εταιρεία άρχισε να κάνει ολοένα και περισσότερα βήματα ανάπτυξης. Τον Μάρτιο του 1999 και έχοντας ήδη κατακτήσει μια σημαντική θέση στην αγορά, η Πλαίσιο, που είχε δημιουργηθεί με αρχικό κεφάλαιο 80.000 δραχμών (235 σημερινά ευρώ) μπήκε στο χρηματιστήριο. Με αποτίμηση στα 43,88 εκατ. ευρώ.
Από τις νέες μετοχές που διατέθηκαν η εταιρεία άντλησε κεφάλαια 5,72 εκατ. ευρώ, ενώ στο χαρτοφυλάκιο Γεράρδου παρέμεινε το 85%. Ακολούθησε μια κεφαλαιακή αύξηση 11,879 εκατ. ευρώ, από τα οποία τα περίπου 10 εκατ. ευρώ ήταν η αναλογική εισφορά του βασικού μετόχου.
Σε ολόκληρη τη χρηματιστηριακή διαδρομή της, η Πλαίσιο παρήγαγε πάντα κέρδη, που αθροιστικά ανέρχονται σε περίπου 147 εκατ. ευρώ. Εκ των οποίων τα 77 εκατ. ευρώ μοιράστηκαν στους μετόχους, σε 23χρονο χρονικό ορίζοντα.
Ο Γιώργος Γεράρδος, έχοντας εδώ και χρόνια στο πλάι του τον γιό του Κωνσταντίνο, που κατέχει τη νευραλγική του CEO, υπολογίζεται ότι εισέπραξαν τουλάχιστον 58 εκατ. από μερίσματα και επιστροφές κεφαλαίου. Καθώς παρά τις αυξομειώσεις τα ποσοστά συμμετοχής τους στην Πλαίσιο παρέμειναν πάντα ψηλά.
Στις 22 Δεκεμβρίου, ελέγχοντας από κοινού και οι δυο τους το 82,2%, προχώρησαν σε υποβολή δημόσιας πρότασης για την έξοδο της εταιρείας στο χρηματιστήριο. Με τίμημα στα 4,58 ευρώ ανά μετοχή, που είναι 44,4% πάνω από τη μεσοσταθμική τιμή της μετοχής του τελευταίου εξαμήνου. Όταν, μπαίνοντας στον ‘’ναό’’ του χρήματος, η μετοχή ξεκίνησε (με βάση τις αναπροσαρμογές) από τα 2,53 ευρώ.
Για την οικογένεια Γεράρδου, το συνολικό κόστος για την απόκτηση όλων των μειοψηφιών ανέρχεται στα 18 εκατ. ευρώ, τη στιγμή κατά την οποία όμως η εταιρεία έχει ταμειακά αποθέματα 39,75 εκατ. ευρώ.
Όπως υποστηρίχθηκε από τους βασικούς μετόχους, η απόφαση να αποσύρουν την Πλαίσιο από το χρηματιστήριο οφείλεται στο ότι οι επενδυτές δεν διέκριναν την αξία της, με συνέπεια να παραμένει σε υποτιμημένα επίπεδα. Επιπλέον τους ενόχλησε το πιεστικό κανονιστικό περιβάλλον…
Έτσι κι αλλιώς όμως η εταιρεία αποχωρεί με αποτίμηση 101,1 εκατ. ευρώ. Που σημαίνει ότι η οικογένεια Γεράρδου έχει γίνει πλουσιότερη κατά 112 εκατ. ευρώ (από τις χρηματικές διανομές και την διαφορά αποτιμήσεων) στα χρόνια που η Πλαίσιο είναι εισηγμένη. Winner’s με τα όλα τους…
Μεγάλο πράγμα το χιούμορ, είναι ο σωτήρας μας. Τη στιγμή που προβάλλει, όλες οι στενοχώριες και τα βάσανα εξανεμίζονται και ένα πνεύμα ηλιόλουστο παίρνει τη θέση τους. (Mark Twain)
Μπορεί η υπόθεση Καϊλή να μονοπώλησε σχεδόν το ενδιαφέρον τον μήνα που πέρασε, αιφνιδιάζοντας σχεδόν τους πάντες με τις αποκαλύψεις που είδαν -και βλέπουν- το φως της δημοσιότητας, αλλά αποτέλεσε και πηγή έμπνευσης για πάμπολλα, αστεία και ευφυολογήματα.
Σε αυτό βοήθησε, βεβαίως, άθελά του, και ο δικηγόρος της πρώην ευρωβουλευτού, Μιχάλης Δημητρακόπουλος, με την «άπταιστη» γαλλική προφορά του, που κατάφερε να κάνει το… Κορωπί συνώνυμο της… διαφθοράς!
«Η Εύα Καϊλή είναι αθώα και δεν υπήρξε ποτέ διεφθαρμένη» (Eva Kaili est innocente et n’a jamais été corrompue) θέλησε να πει, στο… Κορωπί μας πήγε και τα social media πήραν φωτιά στη στιγμή!
Αυτό, όμως, που διακρίνει το τρολάρισμα από το αληθινό, ευφυές και πηγαίο χιούμορ είναι η ποιότητά του. Κι αυτό το απέδειξε με τον καλύτερο τρόμο το Τμήμα Επικοινωνίας του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος, με επικεφαλής την Τίνα Φωτοπούλου που, επιδεικνύοντας άριστα αντανακλαστικά, εμπνεύστηκε από την επικαιρότητα και χωρίς να προσβάλει, χωρίς να κάνει καμία άμεση αναφορά σε πρόσωπα και καταστάσεις, χωρίς καμία περιττή φλυαρία, μας έκανε να χαμογελάσουμε, προβάλλοντας με απλό και σαφή τρόπο τον σκοπό της ύπαρξής του.
«ΠΑΡΛΕ ΒΟΥ ΦΡΑΝΣΕ; #ΚΟΡΩΠΙ_ΖΑΜΕ»
Μια πασίγνωστη φράση, γραμμένη στα Ελληνικά για να είναι από όλους κατανοητή, γνώστες ή μη της Γαλλικής, και ένα hashtag που την ίδια ώρα έκανε θραύση στα social. Με την επισημείωση: «Μήπως ήρθε η ώρα να μάθετε πραγματικά γαλλικά; Ανακαλύψτε το νέο πρόγραμμα μαθημάτων του Γαλλικού Ινστιτούτου…».
Έμπνευση, ευφυία, χιούμορ και άριστη γνώση της τέχνης της επικοινωνίας.
Chapeau!
Σας έχουμε ανάγκη για όλα όσα μας διδάσκετε!
Η επιλογή της «Εύας» να υποκύψει στο φάγωμα του απαγορευμένου -για την πολιτική- «καρπού» την έστειλε στο «πυρ το εξώτερον»… Χωρίς τη δεύτερη ευκαιρία που δόθηκε από τον Δημιουργό στους Πρωτόπλαστους!
Αν και το τεκμήριο της αθωότητας για την Εύα Καϊλή είναι ακόμη στο τραπέζι, το πολιτικό της μέλλον απλώς δεν υπάρχει.
Στο πολιτικό κουτσομπολιό, αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι μίζες είναι το κλειδί για να ξεκλειδώσουν οι καλά «αμπαρωμένες πόρτες» στην πολιτική.
Κατά καιρούς ακούγονται πολλά, για πολλούς. Όταν όμως οι ψίθυροι μετατραπούν σε αποδείξεις, όλοι «πέφτουν από τα σύννεφα» και η κατακραυγή και η τιμωρία είναι πρωτοφανείς…
Η κ. Καϊλή, από εκεί που ήταν έτοιμη να «αγγίξει ταβάνι» στην… τελειότητα, είτε από απληστία και αλαζονεία είτε απλώς από ανοησία, έχασε τα πάντα. Φυλακισμένη σε ένα κελί σύγχρονης σωφρονιστικής αισθητικής στις «οικολογικές» Φυλακές στο Χάρεν των Βρυξελλών, καθημερινά προσπαθεί να συνειδητοποιήσει όχι μόνο τι πραγματικά της έχει συμβεί, αλλά και το μέγεθος της σκανδαλώδους πολιτικής θύελλας που έχει προκαλέσει στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα αυτή και η παρέα της.
«Η Εύα Καϊλή στο ρόλο της αθώας διωκόμενης: Πώς το Qatargate βλάπτει τις Βρυξέλλες» ήταν ο τίτλος στο δημοσίευμα-αφιέρωμα της Süddeutsche Zeitung για την Εύα Καϊλή, το οποίο ξεκινούσε με μια εξίσου σκληρή φράση: «Εγκληματική απληστία και προδομένη αγάπη».
Νέα, όμορφη, λαμπερή, με μια μοναδική ικανότητα να κάνει τις κατάλληλες γνωριμίες, κατάφερε πολύ γρήγορα να περπατήσει με μεγάλη άνεση με τις ψηλοτάκουνες γόβες της στα «γλιστερά» σαλόνια της υψηλής κοινωνίας, εντός και εκτός Ελλάδος.
Ήξερε να κινείται αλλά και να φυλάγεται.
Ήξερε πάντα τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση και κυρίως γνώριζε τον τρόπο πως να τον βρει.
Όμως όσο πιο ψηλά ανέβαινε, τόσο η αυτοπεποίθηση που αποκτούσε την έκανε να αφαιρεί τις δικλείδες ασφαλείας. Ο έρωτας σε συνδυασμό με τη χλιδή, το εύκολο χρήμα και το γεγονός ότι άρχισε να νοιώθει άτρωτη , χαλάρωσε τα ανακλαστικά της επιβίωσης, με αποτέλεσμα να βάλει στο διαβατήριο της ζωής της τη σφραγίδα των φυλακών Χάρεν.
Τι Λωζάνη, τι Κοζάνη ή, για την ακρίβεια, τι Βρυξέλλες, τι… Κορωπί! Ή ακόμα καλύτερα, όταν ο Έλληνας δικηγόρος στην αγωνία του να το παίξει πολίτης του κόσμου, Ευρωπαίος πολίτης, με διασυνδέσεις, μπερδεύει το κοινό στα σκαλιά της Ευελπίδων με τα σκαλιά του δικαστικού μεγάρου στις Βρυξέλλες, στην καρδιά της Ευρώπης, εκεί που οι εισαγγελείς είναι πραγματικοί λειτουργοί και η Δικαιοσύνη δεν έχει μυωπία.
Το θέμα δεν είναι αν ο κ. Μιχάλης Δημητρακόπουλος γνωρίζει απταίστως την Γαλλική. Το ζήτημα είναι ότι, για μία ακόμα φορά, ακόμη ένας δικηγόρος θέλησε να παρασύρει την κοινή γνώμη, δυστυχώς τους αδαείς Έλληνες που συγκλονίστηκαν από την υπόθεση της Εύας Καϊλή, ότι η πελάτισσά του είναι αθώα και ότι θα έπρεπε να αποφυλακιστεί. Όχι επειδή δεν διέπραξε το αδίκημα, που η Δικαιοσύνη ούτως ή άλλως θα ανακαλύψει αν το διέπραξε και τι ευθύνες έχει η ίδια, αλλά για το ότι είναι μάνα. Και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Ελλάδα αναπαρήγαγαν για τουλάχιστον δέκα μέρες μέσα στις γιορτές ότι η Εύα Καϊλή είναι μάνα! Κι από τη στιγμή που είναι μάνα, διερωτάται κάποιος αφελής, για ποιο λόγο δεν προστάτεψε το παιδί και την οικογένειά της από την λαίλαπα των αποκαλύψεων; Και το βασικότερο, ως μάνα και οικογενειάρχης για ποιον λόγο δεν προνόησε ή δεν σκέφτηκε να μην παρασυρθεί;
Οι εξελίξεις στη συνέχεια άφησαν άφωνο τον Έλληνα νομικό εκπρόσωπο της εγκλεισθείσης κυρίας Καϊλή στη φυλακή πρότυπο της βελγικής πρωτεύουσας. Διότι η επιχειρηματολογία του φάνηκε ότι δεν έγινε δεκτή, ούτε καν οι ισχυρισμοί του, από τη Δικαιοσύνη. Και, τέλος πάντων, αν μία μάνα σκοτώσει, κλέψει, παρανομήσει πρέπει να μείνει ελεύθερη; Τι είδους ασυλία είναι αυτή; Ας μιλήσουμε καλύτερα για την υπέροχη ρετσίνα που παράγεται στο… Κορωπί!
Μέσα σε 10 μήνες που έχει αναλάβει ως επικεφαλής του ομίλου της ΕΧΑΕ (Ελληνικά Χρηματιστήρια) ο κ. Γιάννος Κοντόπουλος, είναι αλήθεια, έχει ανεβάσει τον πήχη. Τον πήχη των προσδοκιών. Ο στόχος του είναι μεγάλος. Ο πήχης που καλείται να ξεπεράσει ο ίδιος και η ομάδα του, κι εδώ έγκειται η ανησυχία της αγοράς, μάλλον ξεπερνάει τον ίδιο.
Οι σχέσεις με αυτήν την υποτονική χρηματιστηριακή αγορά των 130 εισηγμένων και των χρηματιστηριακών εταιρειών, που μαζί με τα remote members δεν ξεπερνούν τις 40, δεν είναι και οι καλύτερες για έναν επικεφαλής χρηματιστηρίου που θεωρείται ακόμα νέος στο πόστο του.
Οι χρηματιστές πνέουν μένεα εναντίον του διότι δεν τους δίνει λογαριασμό και δεν τους συναναστρέφεται καν, αποκλείοντάς τους ακόμα και από χρηματιστηριακές εφαρμογές που οι ίδιοι χρησιμοποιούσαν για τις εταιρείες και τους πελάτες τους εδώ και δεκαετίες.
Έχει θέσει σαφώς τον στόχο να ανοίξει τη χρηματιστηριακή αγορά στον έξω κόσμο με φρέσκα κεφάλαια και δυνητικούς πελάτες, χωρίς να εξασφαλίζει το να πάρουν και οι ελληνμικές χρηματιστηριακές ένα κομματάκι από την πίτα που θέλει να δημιουργήσει ο κ. Κοντόπουλος.
Μιλάει για επαφές και συναντήσεις με δυνητικά remote members που έχουν 20 χιλιάδες Έλληνες πελάτες, όταν οι κωδικοί που παίζουν καθημερινά είναι δεν είναι 12 χιλιάδες, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Αποθετηρίου.
Ο ίδιος ο κ. Κοντόπουλος μοιράζεται με τους συνομιλητές του το όραμά του ότι θα έχει πετύχει στη θέση του αν μπει έστω και μία εταιρεία στο Χ.Α. επί των ημερών του και την ίδια στιγμή ένας επιχειρηματίας της μεσαίας κεφαλαιοποίησης, ο Γιώργος Γεράρδος του Πλαισίου, παίρνει την απόφαση να βγάλει το «μαγαζί» του από το Χρηματιστήριο.
Ο ίδιος θεωρεί, επίσης, ότι η εικόνα της αγοράς θα αλλάξει από τη στιγμή που θα περάσει και πάλι το κατώφλι των ώριμων χρηματιστηρίων, εντασσόμενη στους δείκτες MSCI, S&P και FTSE, εκεί που ανήκε δηλαδή πριν από 13 χρόνια.
Και, τέλος πάντων, ο κ. Κοντόπουλος, με περγαμηνές από ξένους οίκους όπου δούλεψε κατά το παρελθόν καλείται να αντιληφθεί μετά από 10 μήνες στο τιμόνι του Χ.Α. ότι κάθε αγορά έχει την ιδιαιτερότητά της. Τους ανθρώπους της, τα μέλη της και τις ιδιορυθμίες της. Και πως χρειάζεται να συνεργαστούν όλοι μαζί για να ξεπεραστεί ο πήχης…
Μόνο ο Τάσος Αστυφίδης κρίνει ως επιτυχία την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Λαβιφάρμ. Η αύξηση κεφαλαίου έγινε στα 34 λεπτά και τρεις εβδομάδες μετά την αύξηση κεφαλαίου η μετοχή δεν έχει περάσει καν ούτε τα 38! Από τα 58 εκατ. ευρώ (σ.σ. μέχρι 58 εκατ. ευρώ για να είμαστε ακριβείς…) που ζητούσε η Lavipharm, τα 34 τα εισέφερε ο βασικός μέτοχος, Τηλέμαχος Λαβίδας, η οικογένεια έβαλε άλλο ένα εκατομμύριο, δηλαδή 35 εκατ. ευρώ και από τα 23 εκατ. ευρώ οι ξένοι θεσμικοί έβαλαν τα 17, αλλά ζητούνται ακόμα 6 εκατ. ευρώ.
Οι κακές γλώσσες λένε ότι ο Τάσος Αστυφίδης, εμπνευστής της απόπειρας αύξησης κεφαλαίου της Lavipharm, έτρωγε τη μία πόρτα μετά την άλλη από ξένα funds. Τους πουλούσε το story του growth της εταιρείας, ότι θα αλλάξει κατηγορία και από την επιτήρηση όπου βρισκόταν θα περνούσε στην Κύρια Αγορά του Χ.Α. (όπως κι έγινε), ότι οι προοπτικές ανάπτυξης από τα κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης θα αλλάξουν το πρόσωπο της εισηγμένης, αλλά οι «ξένοι» δεν τον εμπιστεύτηκαν. Ποιoι ξένοι; Ο… George Elliott του Orasis, δηλαδή ένας ακόμα Έλληνας.
Το ζήτημα είναι ότι δεν του βγήκε του κ. Αστυφίδη η αύξηση κεφαλαίου της Λαβιφάρμ και ποιος ξέρει τι «πούλησε» στον Τηλέμαχο Λαβίδα, ο οποίος ήδη κάνει τα πάντα, ό,τι περνάει από το χέρι του, για να βελτιώσει τόσο το προσωπικό του όσο και το comeback της πολύπαθης φαρμακευτικής εταιρείας, της μόνης πια εκπροσώπου ενός κλάδου της οικονομίας, αυτού της φαρμακοβιομηχανίας, στο ελληνικό Χρηματιστήριο.
Η αγορά αντιμετωπίζει με καχυποψία τον «fund manager» της μικρομεσαίας κεφαλαιοποίησης του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Από την Ιντρακάτ στην Premia και πολύ πιο πριν στον… Κυριακούλη (;).
Tο να λύνεις προβλήματα είναι ένα σπουδαίο ταλέντο. Αλλά και το να δημιουργείς προβλήματα, ταλέντο είναι κι αυτό, παρ΄ότι με αρνητικό πρόσημο. Και είναι γεγονός ότι η Νίκη Κεραμέως το ΄χει!
Κατέχοντας μία αναμφιβόλως ηλεκτρική καρέκλα στην κυβέρνηση και δεχόμενη σφοδρά πυρά για καλώς και κακώς κείμενα, θα έλεγε κανείς όμως ότι πλέον θα ήταν περισσότερο προσεκτική όταν εξαπολύει βόμβες. Γιατί έχουν τις συνέπειές τους. Ξαφνικά και στα καλά καθούμενα ωστόσο, κατόρθωσε να βγάλει στους δρόμους τους ανθρώπους του θεάτρου, του κινηματογράφου, της μουσικής, του χορού, όλους τέλος πάντων όσοι ασχολούνται με τις τέχνες. Αυτό κι αν είναι.. κατόρθωμα, όπως και να το κάνουμε! Το οποίο μάλιστα επ΄ουδενί χρειαζόταν η κυβέρνηση, που έχει βρεθεί συχνά στο στόχαστρο από τον κόσμο των καλλιτεχνών.
Η διαβάθμιση της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης δεν αποτελεί νέο αίτημα, αντίθετα σοβεί επί δεκαετίες, έτσι αν κάποιος δημόσιος λειτουργός ήθελε να σκύψει πάνω στο πρόβλημα θα ήταν μία καλή ευκαιρία για να αποδείξει το ενδιαφέρον του κράτους προς μία αξιόλογη και προβεβλημένη μερίδα επαγγελματιών. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, όχι μόνον δεν επιλύεται το συγκεκριμένο ζήτημα αλλά αντίθετα απαξιώνεται η καλλιτεχνική εκπαίδευση, παρ΄ότι παρέχεται από εγκεκριμένες από την πολιτεία ανώτερες σχολές τέχνης. Κι αυτό, γιατί σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα, που υπεγράφη πριν από λίγες μέρες, το πτυχίο που θα αποκτούν οι καλλιτέχνες, οι οποίοι θα αποφοιτούν από αυτές τις σχολές, θα είναι ισότιμο με αυτό του Λυκείου. Με ό,τι σημαίνει αυτό στην περαιτέρω εξέλιξή τους στον επαγγελματικό στίβο. Παρ’ ότι προϋπόθεση εγγραφής σε σχολή καλλιτεχνικής εκπαίδευσης είναι το… απολυτήριο Λυκείου! Πρόκειται για μία απαξίωση, χωρίς κανένα δικαιολογητικό, που ήρθε να επιτείνει την ήδη κακή κατάσταση, όσον αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα των καλλιτεχνών.
Η δημιουργία Πανεπιστημιακής Σχολής Παραστατικών Τεχνών, που είναι πάγιο αίτημά τους, είναι αυτό που θα έπρεπε να σκεφτεί πρώτα απ΄όλα η υπουργός Παιδείας κυρία Κεραμέως. Επίσης το γεγονός ότι από το έτος 2003 παραμένει αρρύθμιστο το ζήτημα της ισοτιμίας των χορηγούμενων πτυχίων. Εφ΄όσον βεβαίως η ίδια είχε σκοπό να αντιμετωπίσει με τη δέουσα προσοχή όλη αυτήν την ανακολουθία και αδικία. Κι αν στην υπόθεση εμπλέκονται φυσικά το υπουργείο Πολιτισμού και το υπουργείο Εσωτερικών ως εκ του ρόλου τους, τον πρώτο λόγο έχει η ίδια. Το να πετάει ο ένας το μπαλάκι στον άλλον μόνον σοβαρό δεν είναι.
Είναι υποκριτική, από την άλλη μεριά όμως, και η αντιπολιτευτική χροιά, που αμέσως δόθηκε ως μία ακόμη ευκαιρία διαξιφισμών και υποτιθέμενης υπεράσπισης των αδικημένων. Απέχει πολύ από την πραγματικότητα όλη αυτή παραπλανητική καταγγελία, καθώς ούτε η προηγούμενη κυβέρνηση είχε δώσει λύσεις -το αντίθετο- όλοι συμμέτοχοι ήταν.
Το μόνο καλό είναι, ότι έστω και εκ των υστέρων, μπορεί να γίνει μια συνεργασία με τα σωματεία των καλλιτεχνών, ένας καλός διάλογος, που να οδηγήσει σε χρήσιμο αποτέλεσμα κι όχι στην απαξίωση που επιφυλάχθηκε τώρα.
The people below could make any list of influencers, anytime, which is why we've given them their own.
