Ο Ρουβίκωνας… το βιολί του: Απευθύνει κάλεσμα για οικονομική ενίσχυση

Κάλεσμα για οικονομική ενίσχυση απευθύνει ο «Ρουβίκωνας». Μετά το κάλεσμα για ενίσχυση σε ανθρώπινο δυναμικό, ο Ρουβίκωνας χρειάζεται και οικονομική βοήθεια και έτσι έκανε μια ανάρτηση στο Indymedia με κείμενο και στα ελληνικά και στα αγγλικά! Για ευνόητους λόγους, όπως αναφέρεται στη σχετική ανάρτηση, δεν δίνεται στη δημοσιότητα κάποιος τραπεζικός λογαριασμός, αλλά ένα τηλέφωνο και ένα e-mail, τα οποία δεν παραθέτουμε στο παρακάτω κείμενο της ανάρτησης από το Indymedia.

Το κείμενο:

Ο Αμερικάνος συγγραφέας Τζων Στάϊνμπεκ είχε γράψει στο παρελθόν «Αν έχεις πρόβλημα, είσαι πληγωμένος ή έχεις ανάγκη, πήγαινε στους φτωχούς ανθρώπους. Είναι οι μόνοι που θα βοηθήσουν, οι μόνοι». Ως Ρουβίκωνας έχουμε βρει τρόπο να αντιπαρερχόμαστε των προβλημάτων, να τα επιλύουμε με χίλιους δυο ευφάνταστους τρόπους, τις δε πληγές μας μάθαμε να τις γλύφουμε, να τις επουλώνουμε, να τις γιατρεύουμε και κάθε τραύμα να μας κάνει πιο έμπειρους και δυνατούς. Τη δεδομένη χρονική στιγμή όμως παραμένει η ανάγκη της οικονομικής ενίσχυσης της συλλογικότητας και γι’αυτό δημοσιεύουμε σήμερα το παρόν κείμενο.

Η αισχρή εξουσιαστική προπαγάνδα μιλά για ατιμωρησία των μελών του Ρουβίκωνα, ενώ δεν λείπει και η χυδαία ρητορική, κυρίως από την αντιπολίτευση, περί της συνεργασίας της ομάδας μας με κέντρα εξουσίας, η οποία μας εξασφαλίζει κάποιου είδους ασυλίας. Η πραγματικότητα, βέβαια, κάνει θρύψαλα όλα αυτά τα ασύστολα ψεύδη και τις συκοφαντίες. Σε όποιες περιπτώσεις τεθήκαμε αντιμέτωποι με την δικαστική εξουσία, είτε εκείνες αφορούσαν τις ελάχιστες φορές που οι διωκτικές αρχές κατάφεραν να μας συλλάβουν (όχι εξαιτίας της ανικανότητάς τους, αλλά εξαιτίας του άρτιου σχεδιασμού), είτε αφορούσαν τις περιπτώσεις που επιλέξαμε οι ίδιοι να θέσουμε τους εαυτούς μας στα χέρια τους μετά από καταλήψεις, οι καταδίκες «ξεχείλωσαν» τα διόλου ελαστικά όρια του ποινικού κώδικα. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους. Μόνο για 4 πρωτόδικες υποθέσεις, 31 μέλη μας καταδικάστηκαν σε 482 μήνες εξαγοράσιμης φυλάκισης, 12 μήνες με αναστολή και 14.400 Ευρώ πρόστιμο. Στη δε περίπτωση της επίθεσης στα διόδια του δρόμου της ντροπής, στο Κιάτο, θα ήταν μάλλον προτιμότερο κατά τους δικαστές, αντί να σπάγαμε τα τζάμια από τα γκισέ, να τα ληστεύαμε.

Διαφορετικά δεν εξηγείται η ποινή που ακουμπά τα όρια του κακουργήματος. Υπάρχει και η κωμικοτραγική απόφαση στην ειρηνική κατάληψη της ισπανικής πρεσβείας όπου ο εισαγγελέας ελλείψει μηνύσεων και λοιπών στοιχείων, ανέσυρε τον νόμο περί της «διασάλευσης της οικιακής ειρήνης», όπου και βάσισε τους 6 μήνες φυλάκισης μετά της συμβουλής «αν θέλουμε να διαμαρτυρόμαστε, να στεκόμαστε έξω από τα κτίρια….». Εν πάση περιπτώσει, δεν αναζητούμε λογική από την εξουσία γιατί δεν υπάρχει λογική. Δεν ψάχνουμε ούτε την επιείκεια. Γνωρίζουμε ότι απεργάζονται σχέδια να κατηγοριοποιήσουν το Ρουβίκωνα είτε στις εγκληματικές οργανώσεις, είτε σε εκείνες που εμπίπτουν στο τρομονόμο 187 Α. Ας το πράξουν. Δική τους θα’ναι η απόφαση, ολόδικές τους και οι συνέπειες. Γνωρίζουμε ότι όποτε στεκόμαστε απέναντι από την έδρα δικαστηρίων, μας καταδικάζουν για την ιδεολογία μας και αυτό είναι τίτλος τιμής. Ας κάνουν τη βρώμικη δουλειά τους και εμείς θα συνεχίζουμε το δικό μας αγώνα και η ιστορία θα κάνει το ταμείο στο μέλλον.

Τους προσεχείς μήνες πρόκειται να εκδικαστούν τα εφετεία των τεσσάρων υποθέσεων απ’όπου προήλθαν οι εκατοντάδες μήνες φυλάκισης, παράλληλα με την εισαγωγή άλλων πρωτοείσακτων. Η πληρωμή των ποινών είναι το ελάχιστο τίμημα που καλείται κάθε αγωνιστής να καλύψει για να αποφύγει τα κάτεργα της αστικής δημοκρατίας. Ως συλλογικότητα, από το κείμενο της πολιτικής μας ταυτότητας κιόλας, έχουμε δηλώσει ότι παρέχουμε απόλυτη κάλυψη και νομική προστασία σε όλα τα μέλη μας και τούτο θα πράξουμε ξανά. Έως σήμερα οι οικονομικοί πόροι για τις δράσεις της ομάδας και τη πληρωμή των ποινών εξασφαλίζονταν από τη συνεισφορά των μελών μας και από έκτακτες συναυλίες ή άλλες εκδηλώσεις αλληλεγγύης.

Τώρα, με δεδομένη την ανάγκη συγκέντρωσης αρκετά μεγαλύτερου ποσού, τόσο για την αποπληρωμή των ποινών που θα τελεσιδικήσουν όσο και για τη συνέχιση και όξυνση του αγώνα (γιατί αυτό σκοπεύουμε να πράξουμε), απευθύνουμε πλατύ κάλεσμα στη ταξική μας οικογένεια. Στους φτωχούς, όπως έλεγε ο Στάϊνμπεκ, στους καταπιεσμένους, στους ανήκοντες στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, σε όσους/ες βιώνουν τη καταπίεση και την εκμετάλλευση, σε όλους εκείνους/ες που συναντούν στο λόγο και τη δράση μας μέρος από τα δικά τους όνειρα για ένα αλλιώτικο κόσμο, στους συντρόφους/ισσες ανά τον κόσμο που έχουν διαλέξει πλευρά και πολεμούν καθείς με τον τρόπο του το κτήνος της εξουσίας.

Ζητάμε λίγα από πολλούς λοιπόν. Και πράγματι, για να επανέρθουμε στην εισαγωγή του κειμένου, γνωρίζουμε ότι είναι οι μόνοι που θα μας βοηθήσουν. Οι μόνοι! Ξέρουν οι ίδιοι το γιατί…

Ο αγώνας συνεχίζεται, το ποτάμι θεριεύει…

Αναρχική Συλλογικότητα Ρουβίκωνας