Ο Καβάκος παίζει για την Ουκρανία, οι Έλληνες καλλιτέχνες δυσκολεύονται

Από τη συναυλία στην Ουάσινγκτον. Λεωνίδας Καβάκος, Εμάνουελ Αξ και Γιο Γιο Μα

«Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε μια φρικτή πράξη επιθετικότητας κατά της κυριαρχίας της Ουκρανίας και του λαού της. Είναι πραγματικά δύσκολο να φανταστεί κανείς, ότι ενώ ακόμα προσπαθούμε να βρούμε τον δρόμο μας από μια πανδημία που έχει προκαλέσει τεράστιες απώλειες ανθρώπινων ζωών, καθώς και μια πολύ σοβαρή οικονομική και ψυχολογική πληγή στον κόσμο, μία κυβέρνηση αποφάσισε να εισβάλει σε μια γειτονική χώρα και να προκαλέσει ακόμα περισσότερες απώλειες ζωής και τραύματα».

Μ’ αυτά τα λόγια ο σπουδαίος Έλληνας βιολονίστας Λεωνίδας Καβάκος εκφράζει τη βαθιά αποδοκιμασία του για «την αποκρουστική πολεμική επίθεση της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας», όπως αναφέρει σε ανάρτησή του στο facebook. Και κάνοντας πράξη την πεποίθησή του, ότι «πρέπει όλοι να σταθούμε απέναντι σε τέτοιες ενέργειες» έκανε έναρξη της sold out συναυλίας του στο Kennedy Center της Ουάσινγκτον στις 7 Μαρτίου, με τον εθνικό ύμνο της Ουκρανίας. Μαζί του, οι διάσημοι καλλιτέχνες, ο τσελίστας Γιο Γιο Μα και ο πιανίστας Εμάνουελ Αξ, το «κλασικό σούπερ τρίο», όπως αποκαλούν και τους τρεις μαζί στο εξωτερικό, καθώς οι εμφανίσεις τους προκαλούν κοσμοσυρροή, αφού είναι πάντα ένα μεγάλο μουσικό γεγονός.

Στην Ουάσινγκτον το κοινό παρακολούθησε όρθιο την εκτέλεση του ουκρανικού εθνικού ύμνου και ξέσπασε σε χειροκροτήματα. Το αντίθετο ακριβώς με τις αντιδράσεις ορισμένων ελλήνων καλλιτεχνών, που επέδειξαν ντροπιαστική συμπεριφορά στην Εθνική Λυρική Σκηνή το περασμένο Σάββατο και την αμέσως προηγουμένη ημέρα, στη συναυλία της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Αθηναίων στο θέατρο Ολύμπια. Από τη μια η μεγαλοσύνη των ανθρώπων που τάσσονται πραγματικά και χωρίς αστερίσκους υπέρ της ειρήνης και κατά του πολέμου, πόσο μάλλον μιας στρατιωτικής εισβολής σε ξένη χώρα και από την άλλη η κομματική μιζέρια, που στεγνώνει τα άτομα από αισθήματα και βάζει παρωπίδες στο μυαλό και στη σκέψη.

Οι δύο όψεις

«Έργο» σε δύο πράξεις είχαν δει οι θεατές της Λυρικής, όταν πριν την έναρξη του «Οθέλλου» ο νεαρός Ελληνο–ουκρανός, Γιάννης Μητράκης, μέλος του μπαλέτου ανακοίνωσε ότι η παράσταση ήταν αφιερωμένη στην Ουκρανία και ζήτησε να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή. Ακολούθησε θερμό χειροκρότημα, χωρίς όμως να λείψουν και κάποια γιουχαΐσματα! Οπότε στη δεύτερη πράξη ομάδα χορωδών «κατέλαβαν» τη σκηνή για να καταγγείλουν την απόφαση της διεύθυνσης της Λυρικής να συμπαρασταθεί στην Ουκρανία… Κι όσον αφορά το δράμα στη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων δεν είχε θεατές, αφού όλο το σκηνικό παίχτηκε νωρίτερα της συναυλίας, με το Δημοτικό Συμβούλιο να αποφασίζει την ανάκρουση του ουκρανικού εθνικού ύμνου αλλά στη συνέχεια τους συνδικαλιστές να διαφωνούν… Ανήκουστα πράγματα, όταν όλος ο κόσμος βλέπει με τα μάτια του το δράμα που εκτυλίσσεται καθημερινά σε βάρος του ουκρανικού λαού.

Ο Ελληνο-ουκρανός χορευτής Γιάννης Μητράκης ενώ ανακοινώνει την αφιέρωση της παράστασης της Λυρικής Σκηνής στην Ουκρανία

Στην απέναντι όχθη ο Λεωνίδας Καβάκος αφιέρωσε και τη συναυλία του στο Παρίσι με την Orchestre Philharmonique de Radio France στα θύματα της Ουκρανίας και στους ανθρώπους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τις οικογένειές τους. «Αρκετές χώρες κλιμακώνουν την αντίδραση με τις κυρώσεις τους, κάτι που είναι ένα μήνυμα που φέρνει ελπίδα», όπως σημειώνει. «Δυστυχώς η ελπίδα δεν είναι αρκετή και δεν τερματίζει την αδικία και τις επιθετικές ενέργειες με συνέπειες που εξαπλώνονται στο χρόνο με τρόπο, που όχι μόνο αλλοιώνει τη γεωγραφία και τα σύνορα, αλλά πάνω από όλα, τους ανθρώπους που καταστρέφονται από διχασμό και μίσος, καθιστώντας πολύ δύσκολο ή αδύνατο να μοιραστούμε κοινό έδαφος και να ευημερήσουμε με ειρήνη για το καλό όλων».

Και η Κύπρος

Υπογραμμίζοντας παράλληλα μια ανοιχτή πληγή, που μας αφορά: «Θέλω να αναφέρω», όπως λέει «ότι μια πολύ παρόμοια επιθετική ενέργεια που συνέβη στην Κύπρο πριν από μισό αιώνα δεν έχει ακόμη επιλυθεί. Το βόρειο τμήμα αυτής της χώρας, μέλος της ΕΕ εξακολουθεί να είναι κατεχόμενο από Τούρκους εισβολείς και αποκομμένο από την υπόλοιπη χώρα. Θεωρητικά ο ΟΗΕ και κάθε διεθνής συμμαχία έχει καταδικάσει τόσο την εισβολή όσο και την κατοχή. Για «ηγέτες» όπως ο Πούτιν, θα μπορούσε αυτό να είναι σημάδι μιας «ανοιχτής πόρτας;». Για να καταλήξει με την ελπίδα ότι η Ευρώπη, ενωμένη θα βρει επιτέλους το δρόμο της προς τον ρόλο που της αξίζει να διαδραματίσει στη διεθνή πολιτική σκηνή «εστιασμένη στην ανθρωπιά και στο σπουδαίο ανθρώπινο πνεύμα».

Παρόμοια η στάση του παγκοσμίου φήμης τσελίστα Γιο Γιο Μα, που επέλεξε μία επιπλέον μορφή διαμαρτυρίας, αυτή τη φορά μπροστά στη ρωσική πρεσβεία στην Ουάσινγκτον. Πριν τη συναυλία της Δευτέρας στο Kennedy Center ο μεγάλος βιρτουόζος στάθηκε με το τσέλο του στο πεζοδρόμιο έξω από την πρεσβεία και άρχισε να παίζει, δίπλα σε μια αυτοσχέδια πινακίδα που έγραφε «Zelensky Way».

***Οι τρεις σπουδαίοι μουσικοί, Γιο Γιο Μα, Εμάνουελ Αξ και Λεωνίδας Καβάκος***

Συνομίλησε μάλιστα με κάποιους περαστικούς. Και όπως σημειώνουν τα αμερικανικά Μέσα Ενημέρωσης η ρωσική διπλωματική αποστολή θα λάβει άλλο ένα μήνυμα υπέρ της ειρήνης σήμερα, όταν το ξενοδοχείο Glover Park, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι, θα αποκαλύψει μια τεράστια ουκρανική σημαία στο πλαίσιο του εράνου για την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στους Ουκρανούς που επλήγησαν από τη ρωσική εισβολή.