Η υποψήφια ευρωβουλευτής (ΝΔ) Βασιλική Λαζαράκου εκ βαθέων: Ναι, μπορώ να βοηθήσω τη χώρα μου

Μια υποψηφιότητα όπως έπρεπε να είναι όλες. Η Βασιλική Λαζαράκου, υποψήφια Ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία, δεν είναι γνωστή στο πλατύ κοινό, είναι όμως η κατάλληλη. Επιτυχημένη δικηγόρος, καλά καταρτισμένη, με εμπειρία πλέον των είκοσι ετών στις διαπραγματεύσεις, γνωρίζει τις διαδικασίες και την αγορά και είναι σε θέση να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των Ελλήνων. Ως αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς έχει περπατήσει τους διαδρόμους της Ευρωβουλής και του Συμβουλίου και τα έχει καταφέρει.

Σήμερα που η ανάπτυξη είναι  το ζητούμενο, χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ κατάλληλους και ικανούς ανθρώπους να μας εκπροσωπούν ώστε να αξιοποιήσουμε τις ευκαιρίες που προσφέρει η Ευρώπη. Τους ανθρώπους που  γνωρίζουν τα εργαλεία, το περιβάλλον, τις διαδικασίες και μπορούν να συμβάλουν κατά τη διαμόρφωσή τους, ώστε να ανταποκρίνονται  στην ελληνική πραγματικότητα.

Ψηφίζοντας για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να θυμόμαστε, ότι εκεί γίνεται παραγωγή νομοθεσίας και είναι πολύ σημαντικό, η χώρα μας να  συμμετέχει με ευθύνη.  Και  εμείς να επιλέγουμε με ευθύνη τους εθνικούς μας εκπροσώπους. Η κ. Λαζαράκου μίλησε στο mononews.gr για τη σχέση της με την πολιτική και για το πώς μπορεί να βοηθήσει τη χώρα αν εκλεγεί στο Ευρωκοινοβούλιο.

Πώς υποδεχτήκατε την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για την υποψηφιότητά σας στις Ευρωεκλογές και πώς φαντάζεστε τον ρόλο σας στην Ευρωβουλή;

Πολιτική σημαίνει συμμετοχή στα κοινά, οφείλουμε να συμμετέχουμε όλοι με τις δυνάμεις μας, ιδιαίτερα σε αυτή τη χρονική στιγμή που η Ελλάδα βιώνει την πιο μεγάλη σε διάρκεια οικονομική κρίση, με τις συνέπειες που όλοι μας γνωρίζουμε.

Συνεπώς, όταν μου έγινε η σχετική πρόταση, τη δέχτηκα με υψηλό αίσθημα ευθύνης, πιστεύοντας ότι μπορώ να προσφέρω με την εμπειρία μου, την επαγγελματική και θεσμική μου πορεία, στα ευρωπαϊκά δρώμενα.

Έχω περπατήσει στους διαδρόμους της Ευρωβουλής και του Συμβουλίου. Ως αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς διαπραγματεύτηκα για λογαριασμό της Ελλάδας δύο πολύ σημαντικούς φακέλους, ο ένας εκ των οποίων ήταν το λεγόμενο «Σύνταγμα της Κεφαλαιαγοράς».

Συγκεκριμένα, ήμουν επικεφαλής της Ομάδας Εργασίας του Συμβουλίου, εντός της οποίας διαπραγματεύτηκα αρχικά με τους εκπροσώπους των 28 κρατών –μελών.

Αφού επιτεύχθηκε συμφωνία μεταξύ των 28, ακολούθησαν οι διαπραγματεύσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο πλαίσιο του αποκαλούμενου τριλόγου. Σε μια μακρά διαδικασία, που ήδη μετρούσε 3,5 χρόνια, απέδωσε τελικά μια προσωπική μου απόφαση, καθώς πήρα το ρίσκο, άλλαξα τον τρόπο διαπραγμάτευσης, κι επέτυχα να κλείσω την συμφωνία με γοργούς ρυθμούς.

Οι διαπραγματεύσεις είναι άλλωστε η δουλειά μου στην 20ετή πορεία μου στη δικηγορία.

Αν μου επιτρέπετε μια σύντομη προσωπική σύσταση, τελείωσα τη Νομική στην Αθήνα, έκανα Μεταπτυχιακό μου στις Διεθνείς Σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στις ΗΠΑ και στη συνέχεια Διδακτορική Διατριβή στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων υπό τον τίτλο «Συγκριτική Επισκόπηση των αποκρατικοποιήσεων με επίκεντρο την Ελλάδα».

Εργάσθηκα ως δικηγόρος στις ΗΠΑ και εν συνεχεία στην Ελλάδα στη δικηγορική εταιρεία Ζέπος και Γιαννόπουλος από το 1996 ως το 2012. Κοιτάζοντας πίσω το παρελθόν, διαπιστώνω ότι εκεί μου δόθηκαν πολλές ευκαιρίες να μυηθώ στα μυστικά των διαπραγματεύσεων, κλείνοντας σειρά συμφωνιών και μάλιστα σε ένα πιο διεθνοποιημένο περιβάλλον.

Πολυσύνθετη διαδικασία, είναι σημαντικό να γνωρίζεις την αγορά και να είσαι σε θέση να υπερασπίζεσαι τα συμφέροντα αυτών που εκπροσωπείς.

Γιατί ειδικά τώρα βρίσκετε ενδιαφέρουσα μια θέση στην Ευρωβουλή;

Είναι σημαντική πρόκληση, ειδικά στη σημερινή κρίσιμη συγκυρία τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Θεωρώ αναγκαίο να θυμίσει η Ευρώπη τις αξίες της, απέναντι στην απειλή του λαϊκισμού, ώστε να εμπνεύσει τους λαούς της και πάλι, ακολουθώντας ένα μοντέλο αλληλεγγύης.

Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση έχει λειτουργήσει ως μοχλός προόδου και ανάπτυξης. Αυτό πρέπει να ενισχυθεί, με έμφαση σε θέματα βιώσιμης ανάπτυξης ώστε να δημιουργηθούν νέες ευκαιρίες για τους λαούς της Ευρώπης. Ειδικά η Ελλάδα έχει ανάγκη ένα τέτοιο πλαίσιο, αν θέλει να εξέλθει επιτέλους από τη μακρά, 10ετή κρίση που τόσο την έχει καταπονήσει.

Και αυτό, όπως εύστοχα λέει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την Ανάπτυξη, η συζήτηση για την οποία έχει διευρυνθεί – να θυμίσω – στους κόλπους της Ευρώπης.

Η πρόκληση είναι  να ξεκλειδώσουμε αυτό το θησαυρό, αλλά και να μείνουμε συντονισμένοι με όσους δρουν στην κατεύθυνση αυτή.

Αν δεν το επιτύχουμε, να αξιοποιήσουμε τα ευρωπαϊκά εργαλεία, θα χάσουμε το στοίχημα, δεν έχουμε τέτοιο περιθώριο. Και σε αυτό εκτιμώ ότι μπορώ να συμβάλλω.

Ποια είναι αυτά τα εργαλεία και πώς πιστεύετε ότι θα μπορούσατε να βοηθήσετε;

Στην Ευρώπη έχει τεθεί η ατζέντα για την Ανάπτυξη, από το δεύτερο εξάμηνο του 2014 και η Ένωση Κεφαλαιαγορών έχει αναζητήσει πολλαπλώς τρόπους ενίσχυσης της, μεταξύ άλλων τη χρηματοδότηση μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Το πιο σημαντικό στο σημείο αυτό, είναι να προβάλλει η χώρα τις δικές της ιδιαιτερότητες, ώστε να μην προσδεθεί σε ένα άρμα που θα της είναι ξένο, αλλά και να σταθμιστούν τα ευρωπαϊκά εργαλεία στην ελληνική πραγματικότητα. Πρόκειται για αμφίδρομη διαδικασία, στην οποία μπορούν να παίξουν ρόλο μόνο γνώστες των αναγκών των επιχειρήσεων και του ευρωπαϊκού περιβάλλοντος. Θεωρώ μεγάλη μου τύχη ότι ανήκω σε αυτούς.

Το σημαντικό είναι να μπορέσει η Ελλάδα να αναδείξει, στη συζήτηση αυτή, τις δικές της ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες και τις δικές της ανάγκες. Προσωπικά, ως Ελληνίδα και άνθρωπος της αγοράς, βιώνω αυτές τις ανάγκες των επιχειρήσεων και ξέρω τι πραγματικά χρειάζονται για να βοηθηθούν.

Εμείς πρέπει να προσπαθήσουμε να προσαρμόσουμε τα ευρωπαϊκά εργαλεία ώστε να είναι επωφελή και για την Ελλάδα.

Ένα τέτοιο εργαλείο είναι για παράδειγμα τα επενδυτικά κεφάλαια. Στόχος της ΕΕ είναι να μην έχουν κανονιστικούς περιορισμούς, ώστε να μπορούν να βρίσκουν εφαρμογή σε όλες τις χώρες της. Αυτό όμως που έχει σημασία, είναι οι προϋποθέσεις για να αποδώσουν τα κεφάλαια αυτά.

Και η διαφάνεια και οι κίνδυνοι είναι σημαντικές παράμετροι, ειδικά σε χώρες όπως η δική μας, στην οποία οι επενδυτές είναι φυσικά πρόσωπα και όχι νομικά, όπως συνήθως στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Να σταθούμε και στο παράδειγμα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, το οποίο οφείλουμε να έχουμε συστηματικά στο μυαλό μας, όταν μιλάμε για χρηματοδοτικά εργαλεία. Είναι μείζονος σημασίας η προσαρμογή των ευρωπαϊκών εργαλείων στις ανάγκες των εγχώριων μικρών επιχειρήσεων.

Οι ευρωπαϊκές μικρομεσαίες έχουν το μέγεθος δικών μας μεγάλων επιχειρήσεων, τα προβλήματά τους είναι πολύ λιγότερα. Ως εκ τούτου, εμείς οφείλουμε να παρουσιάσουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο προτάσεις, για την επίλυση των ζητημάτων, που μας αφορούν.

Όταν με άλλα λόγια μιλάμε στο Ευρωκοινοβούλιο για τις μικρομεσαίες, δεν έχει σημασία μόνο η συμφωνία με το πλαίσιο, αλλά και η ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτων της δικής μας αγοράς.

Η ανάπτυξη είναι το ζητούμενο. Πώς όμως μπορεί να επιτευχθεί, κατά τη γνώμη σας;

Δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη αν δεν έχουμε μικρότερη φορολόγηση, αν δεν προσελκύσουμε επενδύσεις και δεν έχουμε χρηματοδότηση.

Πρέπει να αυξήσουμε τις δυνατότητες χρηματοδότησης και να βελτιώσουμε το πλαίσιο επενδύσεων. Η γραφειοκρατία, η πολυνομία, η καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης, όλα όσα δημιουργούν προσκόμματα σε μια επένδυση, πρέπει να αλλάξουν. Οφείλουμε να μεταβούμε γρήγορα στην ψηφιακή εποχή.

Το χειρότερο είναι η έλλειψη συντονισμού και στον αντίποδα, το πλέον σημαντικό, η ενορχήστρωση των όποιων προσπαθειών, όχι κατ’ εξαίρεση αλλά σε επίπεδο κανόνα. Να συντονίζονται οι υπηρεσίες ώστε να επιτυγχάνεται το αποτέλεσμα στο συντομότερο χρόνο.

Σε σχέση με τις φορολογικές ελαφρύνσεις, η Νέα Δημοκρατία έχει κάνει εμπεριστατωμένη μελέτη, και πιστεύουμε ότι μπορεί να γίνει μείωση του φόρου νομικών προσώπων.

Πέρα όμως από τη μείωση των επιβαρύνσεων, πρέπει να δοθεί έμφαση στα φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις.

Πρέπει να σκεφτούμε στρατηγικά πώς θα καταφέρουμε μέσω φορολογικών κινήτρων να δώσουμε οξυγόνο στην οικονομία.

Υπάρχουν τέτοιες προτάσεις με κίνητρα επενδύσεων;

Προσωπικά, έχω ήδη υποβάλει πρόταση για τα Αμοιβαία Κεφάλαια Καινοτομίας, μια ιδέα που έχει εφαρμοστεί στη Γαλλία. Ουσιαστικά, πρόκειται για κίνητρο μείωσης φόρου ως προς τα ποσά που δεσμεύονται σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο, προοριζόμενο σε επιχειρήσεις Καινοτομίας.

Βασική προτεραιότητα, σήμερα, θα πρέπει άλλωστε να είναι η προώθηση των επενδύσεων στην Καινοτομία, και δεν εννοώ μόνο τις startups, αλλά και τις υφιστάμενες επιχειρήσεις, στις οποίες οφείλουμε να προσδώσουμε χαρακτηριστικά καινοτομίας, ώστε να γίνουν ανταγωνιστικές, ισχυρές στο παγκόσμιο περιβάλλον. Είναι το μοναδικό μονοπάτι που μπορεί να μας οδηγήσει σε νέες θέσεις εργασίας και φορολογικά έσοδα.

Η επένδυση στην καινοτομία πρέπει να είναι στόχος και η τεχνολογία πρέπει να είναι στο επίκεντρο. Ο κόσμος τρέχει και η 4η βιομηχανική επανάσταση είναι εδώ.

Η τεχνητή νοημοσύνη, το blockchain και η τεχνολογία που εξελίσσεται, αλλάζει τα πάντα. Αλλάζει τις αγορές τις επιχειρήσεις και τους όρους στην αγορά εργασίας. Και εμείς, έχουμε δύο επιλογές: ή να τηρούμε ηττοπαθή στάση και να βλέπουμε τις θέσεις εργασίας να χάνονται ή να βρούμε νέες ευκαιρίες και να διοχετεύσουμε τις πολιτικές και την ενέργειά μας ώστε οι νέες τεχνολογίες να γίνουν πιο προσιτές, αξιοποιώντας τις με στόχο να αποκτήσουμε νέες δεξιότητες και ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα.

Υπάρχουν πάρα πολλές ευκαιρίες. Το πιστεύω ακράδαντα, κι έχω κάθε λόγο ξέρετε, καθώς συμμετέχω λόγω της Κεφαλαιαγοράς, άλλοτε παρακολουθώ στενά, διαβουλεύσεις που γίνονται για το blockchain, τεχνολογία που εφαρμόζεται σε πολλά και διαφορετικά πεδία, τα οποία άπτονται και των θεμάτων της Κεφαλαιαγοράς.

Είναι δυνατή η ενίσχυση των ελληνικών επιχειρήσεων, είναι εφικτή η εξειδίκευσή τους και σε τέτοια θέματα.

Σημασία έχει να τους παράσχουμε κίνητρα ώστε να καταπιαστούν με τις νέες τεχνολογίες, τα ευρωπαϊκά αναπτυξιακά εργαλεία είναι «εδώ» για να παίξουν τον δικό τους σημαίνοντα ρόλο για την προώθηση της τεχνολογίας.

Η δέσμευση για τα πρωτογενή πλεονάσματα λειτουργεί ως τροχοπέδη στην προσπάθεια για ανάπτυξη της οικονομίας;

Ναι, η δέσμευσή μας για τόσο υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, για τόσο πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, λειτουργεί αποτρεπτικά στην ανάπτυξη και είναι πολύ σημαντικό το να διαπραγματευτούμε να αλλάξει. Αν πετύχουμε αυτά τα πλεονάσματα, θα έχουμε άλλες αρνητικές επιπτώσεις όπως για παράδειγμα τη διατήρηση της υψηλής φορολόγησης.

Πόσο αρνητικά επηρεάζει η διαφθορά το επενδυτικό ενδιαφέρον;

Η αλήθεια είναι ότι η διαφθορά στην Ελλάδα σημειώνει υψηλά νούμερα και δεν βοηθά στην καλλιέργεια κλίματος εμπιστοσύνης για τους ξένους επενδυτές. Πρέπει οπωσδήποτε να παταχθεί, όσο πιο πολύ μειώνουμε τη γραφειοκρατία και εισάγουμε την ψηφιοποίηση, αυξάνεται η διαφάνεια και μειώνονται οι δυνατότητες διαφθοράς.

Όσο πιο θεσμικά λειτουργεί ένα Κράτος, όσο καλύτερα λειτουργούν οι θεσμοί, τόσο πιο εύκολα μπορείς να πατάξεις τη διαφθορά.

Μιλώντας για διαφθορά, πιστεύετε ότι η λειτουργία των lobby στην ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να αποτελεί εστία διαφθοράς;

Αναμφίβολα, η όποια μη θεσμοθετημένη και αδιαφανής παρέμβαση από οποιαδήποτε ομάδα μπορεί να αποτελέσει λόγο για την εμφάνιση διαφθοράς.

Για τον λόγο αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δημιουργήσει συγκεκριμένο μητρώο (Transparency register) στο οποίο καταχωρίζονται όλες οι «οντότητες» που έρχονται σε επαφή με τα ευρωπαϊκά όργανα.

Δεν πρέπει συνεπώς να συγχέουμε τη λειτουργία των lobby σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με την αρνητική έννοια που έχουμε προσδώσει στον όρο, στην Ελλάδα. Μιλάμε για θεσμοθετημένη επιρροή εκπροσώπων συγκεκριμένων συμφερόντων, κάτω από κανόνες, και όχι σε «παραθεσμικό» πλαίσιο.

Εξάλλου, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουμε να κάνουμε με εξαιρετικά σύνθετες διαδικασίες λήψης αποφάσεων, και πολυεπίπεδες, ως εκ τούτου δεν θα ήθελα να προβώ σε εύκολες κρίσεις περί διαφθοράς.

Θεωρείτε τελικά ότι λειτουργεί δημοκρατικά η Ευρώπη και ότι δεν έχει χάσει την επαφή της με τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των πολιτών;

Είναι αλήθεια ότι η χαμηλή συμμετοχή στις ευρωεκλογές αποδίδεται εν μέρει στην αίσθηση απόστασης μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και πολιτών, παρά το γεγονός ότι εκεί αποφασίζονται σημαντικά θέματα.

Η αίσθηση ελλείμματος δημοκρατικότητας εντοπίστηκε στο παρελθόν, και για τον λόγο αυτό το 1979 δημιουργήθηκε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το οποίο είναι το ουσιαστικότερο δημοκρατικό όργανο.

Η συνθήκη της Λισσαβόνας έδωσε περισσότερες αρμοδιότητες, αυξάνοντας την επιρροή του Κοινοβουλίου. Συνεπώς, η Ευρώπη έχει δημοκρατική βάση η οποία ασφαλώς μπορεί να βελτιωθεί και υπάρχουν διάφορες προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση.

Εν κατακλείδι, μπορεί να υπάρχει η αίσθηση μιας γραφειοκρατίας που αποτιμάται αρνητικά, όμως πρέπει να αναγνωρίσουμε πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και οι Ευρωβουλευτές έχουν φωνή και μπορούν να διαμορφώσουν πολιτικές, π.χ. σε θέματα ενεργειακής μετάβασης και προστασίας του περιβάλλοντος, συνεπώς έχει πολύ μεγάλη σημασία ποιος είναι εκεί και πώς αξιοποιεί αυτή τη δυνατότητα.

Είναι καίριος ο ρόλος του Ευρωβουλευτή.

Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο γίνεται παραγωγή νομοθεσίας, άρα είναι πολύ σημαντικό να συμμετέχουμε με ευθύνη αλλά και να επιλέγουμε με ευθύνη τους εθνικούς μας εκπροσώπους.