Τα πραγματικά εμπόδια στις μεταρρυθμίσεις

Στο έτος 2024 η παιδεία αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο στην εθνική προσπάθεια να γίνει η χώρα μας ένα νεωτεριστικό κράτος – ένα κράτος ικανό να παρακολουθεί, να αφομοιώνει, να συμμετέχει στις σύγχρονες εξελίξεις που επιδιώκουν να ελαχιστοποιήσουν τις αρνητικές επιπτώσεις των σύγχρονων προκλήσεων – της κλιματικής κρίσης, των ανισοτήτων, του τεχνολογικού διχασμού, της επιβολής συστήματος ηθικών αξιών στην χρήση της τεχνολογίας.

Με παιδεία στην συγκεκριμένη περίπτωση, νοείται σχεδόν το σύνολο του εκπαιδευτικού συνδικαλισμού, σε όλες τις βαθμίδες, που διακατέχεται από μία ξεπερασμένη από τα γεγονότα, οπότε και ανεφάρμοστη, αριστερή ιδεολογία, βοηθούμενη από ομάδες αντιεξουσιαστών-μπαχαλακίδων και υποβοηθούμενη – στην ανώτατη παιδεία – από τον φόβο που ενσπείρουν σε όσους διαφωνούν μαζί τους – όχι πως είναι πολλοί.

Ουσιαστική πρόοδος στον επιδιωκόμενο και αναγκαίο μετασχηματισμό της χώρας δεν θα υπάρξει όσο η παιδεία αποτελεί τροχοπέδη. Η κατανόηση και αποδοχή του νεωτερισμού προϋποθέτει ανοιχτά μυαλά, καλά εκπαιδευμένα. Οι αρνητές θέλουν κλειστά μυαλά – τόσο απλά. Για την κυβέρνηση το θέμα είναι επίσης απλό: η σκόπιμη στρεβλή ερμηνεία του ασύλου. Σήμερα, αυτό έχει αναδειχθεί σε ασυλία της ανομίας. Συγκροτημένη πολιτεία δεν νοείται με αυτές τις συνθήκες. Η πάταξη της ανομίας γίνεται από τα επίσημα κατασταλτικά όργανα του κράτους και δεν απαιτείται κανενός η έγκριση – πέραν της αρμόδιας πολιτικής αρχής. Οι πρυτάνεις και οι πρυτανείες δεν εξαιρούνται.

‘Η το απόστημα θα σπάει ή η μεταρρυθμιστική προσπάθεια θα αποτύχει στο σύνολο της.

Στο έτος 2024, πέρα από την παιδεία, οι μεταρρυθμίσεις αντιμετωπίζουν και άλλες, μεμονωμένες μεν αλλά ισχυρές δε εστίες αντίστασης. Οι δημόσιες επιχειρήσεις παραμένουν ανοιχτή πληγή – όποιος κι αν αναλαμβάνει την διοίκηση τους. Το θέμα είναι ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν γίνονται με φθαρμένα υλικά. Πως αντιμετωπίζεις τον οδηγό λεωφορείου που λύνει σταυρόλεξο ενώ…οδηγεί – όταν στην ουσία εκφράζει την επικρατούσα νοοτροπία; Πως θα ασχοληθεί ο εργατοτεχνίτης της ΕΑΒ π.χ. με τα αναβαθμισμένα F-16, όταν οι γνώσεις του (αν τις έχει) είναι ξεπερασμένες και το ήθος εργασίας του είναι η καθυστέρηση και η καλοπέραση;

Ή, οι δημόσιες επιχειρήσεις θα αναδιαρθρωθούν από την αρχή, με νέους κανονισμούς, νέα δομή αμοιβών, νέες απαιτήσεις για δεξιότητες, νέες προσλήψεις και γενναίες αποχωρήσεις, ή τα ελλείμματα δημοσιονομικά και τεχνολογικά θα φορτώνονται πάντα στην πλάτη της κοινωνίας.

Στο έτος 2024, στην Ευρώπη, η άνοδος της άκρας δεξιάς οφείλει να μας απασχολεί σοβαρά—όσο και ο τρόπος αντιμετώπισης της. Τα αίτια της ανόδου είναι γνωστά: η τεράστια και ανήθικη για φιλελεύθερες δημοκρατίες αύξηση των ανισοτήτων. Η επιβολή της πολυπολικοσμικότητας σε κοινωνίες που είναι ανέτοιμες, ιδιαίτερα μάλιστα όταν οι κοινωνίες της Δύσης δεν βιώνουν εκ μέρους των άλλων πολιτισμών την ανοχή και αποδοχή που ζητείται από αυτές. Η ευρεία αίσθηση ότι οι σημερινές ηγεσίες είναι ανεπαρκείς στην αντιμετώπιση κρίσεων, τη στιγμή μάλιστα που φέρουν μεγάλο μέρος της ευθύνης για το ξέσπασμα τους.

‘Η η φιλοσοφία της ανύψωσης του κέρδους σε θεότητα θα σπάσει ή η άκρα (και λαϊκή) δεξιά θα συνεχίσει την ανοδική της πορεία. Στην Ελλάδα το ερώτημα παραμένει το ίδιο και το αυτό εδώ και περίπου 70 χρόνια: θα αλλάξουμε το μοντέλο ανάπτυξης ή όχι; Αν, π.χ., οι διαμαρτυρίες των αγροτών ερμηνευτούν ορθά υπάρχει ελπίδα. Αν, ερμηνευτούν με την παραδοσιακή σκέψη και τις παραδοσιακές αποκρίσεις, η κρίση δεν θα τελειώσει.

Διαβάστε επίσης:

Πολύ πιο σημαντική απ’ ότι θεωρήθηκε η απόφαση Πάουελ

Η ώρα της κολασμένης σύγκρουσης

Επτά ερωτήσεις για την καθημερινότητα του πολίτη