Τώρα που τελείωσε ο μύθος με τις πρόωρες εκλογές –αν και ο Αλέξης Τσίπρας εμμένει στον χαβά του—η αντιπολίτευση, τούτη τη φορά με πρώτο και καλύτερο το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ στράφηκε στον πληθωρισμό.

Ευτυχώς, κι εδώ θα αποδειχθεί ότι είναι άνθρακες ο θησαυρός.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί, βέβαια, να αντέξει πολιτικά την ψυχρολουσία στην οποία τον υπέβαλε ο Μητσοτάκης και τώρα έχει ανακαλύψει …συνομωσία: οι εκλογές θα γίνουν το φθινόπωρο, αλλά ο πρωθυπουργός ψεύδεται. Προσπαθεί να αποκοιμίσει τους αντιπάλους του και, την κατάλληλη στιγμή, θα τους την φέρει, προκηρύσσοντας ξαφνικά εκλογές.

Επομένως, ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει σε εκλογική ετοιμότητα για τους επόμενους εννέα μήνες. Επομένως, το κλίμα τοξικότητας θα συνεχίσει να βασιλεύει.

Θα έλεγα πως αυτό βολεύει τη Ν.Δ. και την κυβέρνηση. Πολύ. Πόσο μπορεί μία κοινωνία να ακούει από το πρωί  μέχρι το βράδυ ότι η χώρα καταρρέει, η κυβέρνηση είναι απελπισμένη, ο λαός πεινά, οι ξένοι δεν μας στηρίζουν, η Τουρκία θα μας πάρει τα νησιά.

Για πόσο καιρό μπορούν οι υποψήφιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να είναι σε ετοιμότητα; Δηλαδή, να πηγαινοέρχονται στις περιφέρειες τους και να ζητούν την ψήφο, όταν οι ημέρες και οι μήνες θα φεύγουν και εκλογές δεν θα βλέπουν;

Η ιστορία με τον βοσκό και τον λύκο έχει βάση.

Τελικά, για μία ακόμη φορά, ο Αλέξης Τσίπρας και το επιτελείο του κατάφερε να κάνει ένα μεγάλο δώρο στον Μητσοτάκη, στην κυβέρνηση, στη Ν.Δ.

Όσο για το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ που χαρακτηρίζει τα μέτρα της κυβέρνησης κατά του πληθωρισμού  λίγα και αποσπασματικά, θα έλεγα «κρίμα», γιατί στις τάξεις του έχει καλούς οικονομολόγους.

Δυστυχώς, η μορφή της κρίσης που αντιμετωπίζουμε οδηγεί στην γνωστή θυμοσοφία «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα». Ανώδυνη, έγκαιρη και αποτελεσματική λύση δεν υπάρχει.

Το θέμα είναι απλό: ο πληθωρισμός είναι εισαγόμενος. Επομένως, η όποια κυβέρνηση έχει δύο λύσεις. Η μία είναι να προσπαθήσει να απαλύνει τις επιπτώσεις του στους πιο αδύναμους. Η δεύτερη είναι να καλύπτει το κόστος του πληθωρισμού για όλους μέσω της αύξησης των εισοδημάτων.

Η δεύτερη λύση οδηγεί υποχρεωτικά σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό, σε μνημόνια,  περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων, ακόμη και σε χρεοκοπία. Αυτά πολύ θα ήθελε να δει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η κυβέρνηση δεν του κάνει την χάρη.

Η πρώτη λύση είναι αυτή που έχει επιλέξει η κυβέρνηση. Τα παράπονα και οι κατηγορίες για αργοπορία και ανεπάρκεια δεν έχουν θέση – απλά διότι τα μέτρα πρέπει να είναι στοχευμένα και η ευνοϊκή επίπτωση τους αναπόφευκτα καθυστερημένη και αργή.

Το θέμα είναι νομοτελειακό.

Αν κάποιος στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έχει καλύτερη λύση που δεν θα συνεπάγεται δημοσιονομικό πρόβλημα, δεν έχει παρά να την προτείνει. Είναι βέβαιο ότι θα βρει ευήκοα ώτα.

Βέβαια, ο κ. Ανδρουλάκης μπορεί να συνεχίσει κι αυτός τον χαβά του. Για τη Ν.Δ. θα είναι ένα ακόμη δώρο.

Διαβάστε επίσης

Ο μαθητευόμενος μάγος και η σκούπα του