• Άρθρα

    Πιστεύει κανείς πραγματικά ότι ο Καραμανλής θέλει εμφύλιο;

    Αντώνης Κεφαλάς

    Αντώνης Κεφαλάς


    Κανένας σώφρων δεν περίμενε ότι και το Μαξίμου και οι «συνεργάτες» του Κώστα Καραμανλή θα λέγανε κάτι διαφορετικό.

    Δηλαδή, τι θα περίμενε κανείς; Να πει η πλευρά του πρώην πρωθυπουργού ότι επιτίθεται στον Μητσοτάκη; Ή, να πει ο νυν πρωθυπουργός ότι ο Καραμανλής τα έβαλε μαζί του; Οι εκατέρωθεν διαψεύσεις, λοιπόν, ήταν και αναμενόμενες και επιβεβλημένες όποιο και να είναι το κίνητρο του πρώην.

    Πιστεύω ότι, στο παρόν στάδιο, ελάχιστοι γνωρίζουν τα κίνητρα. Γι’ αυτό και δεν υιοθετώ τις ex cathedra διαπιστώσεις, τις δήθεν σίγουρες πηγές, τα αποφθεγματικά συμπεράσματα. Μπορούμε να μιλήσουμε για σενάρια και τίποτα περισσότερο.

    Ένα σενάριο είναι ότι ο Καραμανλής δεν συνειδητοποίησε τι έκανε. Ήθελε να μιλήσει και τα είπε σταράτα. Σ’ αυτό, όμως, οφείλει να αντιταχθεί ότι, όποια τα ελαττώματα του και τα λάθη του, ο πρώην πρωθυπουργός χαζός δεν είναι. Ικανότατο πολιτικό ζώο είναι.

    Δεύτερο σενάριο, ότι πράγματι επιτέθηκε στον Μητσοτάκη. Η παρουσία της Όλγας Κεφαλογιάννη στην πρώτη σειρά με χαμόγελο ενίσχυσε την τάση για τέτοιες ερμηνείες.  Γιατί, όμως, τώρα;  Βλέπει επερχόμενη καταστροφή της Ν.Δ. και παίρνει απόσταση? Οι δημοσκοπήσεις δεν το υποστηρίζουν. Θεωρεί ότι ο Μητσοτάκης τελείωσε; Τότε όμως, δεν είναι πολύ νωρίς για να εκδηλωθεί; Παλαιότερα, όταν σχεδίαζε να πάρει την αρχηγία της Ν.Δ. και είχε την Ντόρα ως πιθανό αντίπαλο, μίλησε με πολλούς και  για μήνες πριν πάρει την τελική απόφαση. Οι ξαφνικές κινήσεις σε τόσο σοβαρό επίπεδο δεν συνάδουν με τον χαρακτήρα του και το παρελθόν του.

    Μία παραλλαγή σεναρίου είναι πως θέλει να πλήξει τώρα τον Μητσοτάκη γιατί θέλει τον έλεγχο του κόμματος στην μετά-Μητσοτάκη εποχή. Αλλά, και πάλι, ούτε η χρονική στιγμή είναι κατάλληλη, ούτε και το θέμα των υποκλοπών το λιγότερο επώδυνο για το κόμμα– εκτός κι αν θέλει  ταυτόχρονα να πλήξει το ίδιο το κόμμα. Η οικογενειακή πολιτική παράδοση και ο σεβασμός που έχει ο ίδιος προς τον κομματικό μηχανισμό της Ν.Δ, δεν δείχνει προς αυτήν την κατεύθυνση, όμως.

    Ένα διαφορετικό σενάριο είναι αυτό της θεσμικής παρέμβασης. Ο Καραμανλής, δηλαδή, αντιδρά με αναφορά στο δικό του εμπειρικό παρελθόν – όπου οι μυστικές υπηρεσίες κόντεψαν να τον «κάψουν». Αυτή είναι η ερμηνεία που προωθείται από το περιβάλλον του (πέρα από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γ. Οικονόμου τα ίδια υποστήριξε ο Θ. Ρουσσόπουλος)  και αυτήν στηρίζει και το Μαξίμου. Στην περίπτωση αυτή, όμως, δεν θα όφειλε να είχε προηγηθεί μία συνεννόηση με το γραφείο του Πρωθυπουργού; Κατά τα φαινόμενα, πάντως,  ούτε ο Μπρατάκος ούτε ο Γεραπετρίτης, είχαν ιδέα.

    Στην ιστορία αυτή εντύπωση προξενεί όχι μόνο η ίδια η παρέμβαση αλλά και η οξύτητα της φρασεολογίας. Ξαφνικά, μετά από 13 χρόνια απόλυτης σιωπής (εξαίρεση μόνο το 2015) ο Καραμανλής μίλησε. Και όχι μόνο μίλησε. Το έκανε με τρόπο που μπορεί να ερμηνευτεί πως βλάπτει το κόμμα και υπονομεύει τον πρωθυπουργό.

    Ταυτόχρονα, άφησε ανοιχτό τον εαυτό του στην κατηγορία πως δεν μπορεί ο Καραμανλής για μιλά για διαφάνεια όταν ο ίδιος βαρύνεται για τα Greek statistics.  Τι μπορεί, λοιπόν,  να σημαίνουν όλα αυτά, συνδυαστικά;

    Μία ερμηνεία είναι ότι ο Καραμανλής έχει διαβεβαιώσεις πως ο Μητσοτάκης δεν εμπλέκεται, οπότε βάζει πλάτη στην παράταξη. Η επίθεση του είναι ουσιαστικά κατά της ΕΥΠ και μπορεί να έχει δύο άξονες, όπου ο ένας δεν αποκλείει τον άλλο. Συγκεκριμένα, μπορεί να έχει την πληροφόρηση ότι κάποιες φράξιες της ΕΥΠ θέλουν να στηρίξουν το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και σκαρφίστηκαν το τέχνασμα της υποκλοπής Ανδρουλάκη για να θίξουν τον Μητσοτάκη. Ή, ταυτόχρονα, έχοντας πικρή εμπειρία για την ανικανότητα της ΕΥΠ, επέλεξε να στηρίξει την κάθαρση αυτού του οργανισμού, εκφραζόμενος κατ’ αυτόν τον τρόπο.

    Η σκληρή γλώσσα που χρησιμοποίησε ο πρώην πρωθυπουργός, στην συγκεκριμένη στιγμή, δεν μπορεί, τότε, να ερμηνευτεί ως επίθεση κατά του νυν πρωθυπουργού ή/και του κόμματος. Η βιασύνη με την οποία ακούστηκαν οι αλαλαγμοί του ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται έτσι να αντανακλούν την πολιτική πραγματικότητα του εμφυλίου πολέμου στη Ν.Δ, που τόσο θέλουν και τόσο θα τους βόλευε. Αντίθετα, είναι αλαλαγμοί που θα τους φέρουν ακόμη πιο κοντά σε μία παγίδα.

    Πολύ πιθανό οι διάφοροι συνωμοσιολόγοι να βρουν και άλλα σενάρια. Στη φάση που βρισκόμαστε αυτό της επίθεσης Καραμανλή δεν φαίνεται να ευσταθεί. Η αναζήτηση οφείλει να στραφεί προς άλλες κατευθύνσεις.

    Διαβάστε επίσης  

    Ο υπεύθυνος Ευρωπαϊκός Βορράς να πληρώσει



    ΣΧΟΛΙΑ