Ο Τσίπρας, ο Πούτιν και ένα βιβλίο που θα τυπωθεί σε νομισματοκοπείο

O Αλέξης Τσίπρας συγγραφέας; Τρέμε Βαρουφάκη – έρχονται ονόματα και διευθύνσεις για το πρώτο εξάμηνο του 2015, αν πιστέψουμε την φράση του πρώην πρωθυπουργού, ότι μπορεί να μπει κι αυτός σε συγγραφικούς πειρασμούς…

Το ερώτημα είναι βέβαια, ποιών τα ονόματα και τις διευθύνσεις θα καταγράψει ο Αλέξης Τσίπρας – εν ολίγοις, σε ποιους θα θελήσει να απαντήσει. Μήπως μιλούσε για τις κυρίες Βαρβιτσιώτη και Δενδρινού, που έχουν κάνει τεράστιο σουξέ με την «Τελευταία Μπλόφα»; Μήπως μιλούσε για τον Γιάνη Βαρουφάκη, που το βιβλίο του έγινε και ταινία από κοτζάμ Γαβρά; Ή μήπως είχε στο νου του τις διηγήσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για εκείνες τις ημέρες – και τις νύχτες – του καλοκαιριού του 2015;

Το πιθανότερο είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας είχε στο νου του μόνον τα βιβλία – και όχι τις διηγήσεις. Άλλωστε, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ παίζουν σε ένα άλλο γήπεδο – εσωτερικό – όπου το γκολ είναι η αυτοκριτική για εκείνη την περίοδο, την οποία θέλει πάση θυσία να αποφύγει η ηγεσία της Κουμουνδούρου.

Όμως, τα βιβλία είναι ένα άλλο καπέλο – που δημιουργούν δεδομένα, τα οποία δεν μπορεί να αλλάξει καμία κομματική ηγεσία. Μπορεί , για παράδειγμα, η ταινία του Γαβρά να μην έγινε δεύτερος Τζόκερ, αλλά η αλήθεια είναι ότι η διήγηση δεν κολακεύει τον Αλέξη Τσίπρα και τις ενέργειές του , εκείνες τις κρίσιμες ώρες. Από την άλλη, το βιβλίο των Βαρβιτσιώτη – Δενδρινού , επειδή είναι σχεδόν πλήρως αποστασιοποιημένο από συναισθήματα , δίνει την αίσθηση του ντοκουμέντου – στο οποίο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να αντιπαραβάλει μία επίσημη εκδοχή της ιστορίας. Με την έννοια αυτή, ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε πράγματι να γράψει ένα βιβλίο με τίτλο «Το Καλοκαίρι Εκείνο»…

Βεβαίως, θα μπορούσε να κάνει κάτι πολύ πιο απλό – να δεχθεί δηλαδή την πρόταση Μητσοτάκη και να προτείνει ο ίδιος την σύσταση μίας εξεταστικής επιτροπής της Βουλής για το πρώτο εξάμηνο του 2015. Όμως, το ξεδίπλωμα των αναμνήσεων που γίνεται τις τελευταίες ημέρες από αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει καθαρά ποια θα ήταν η ατμόσφαιρα σε μία τέτοια επιτροπή: Ο Αλέξης Τσίπρας θα βρισκόταν συνεχώς σε άμυνα – μιας και ό,τι και να υποστηρίζει κανείς , δεν υπάρχει αντεπιχείρημα για το ποιος είχε την ευθύνη για την επιλογή
Βαρουφάκη ή την επιλογή Λαφαζάνη στα δύο πιο κρίσιμα υπουργεία.

Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι το καλοκαίρι του 2014, όταν οι περισσότεροι είχαν αρχίσει να διαβλέπουν την επικείμενη , τότε, επέλαση του ΣΥΡΙΖΑ, οι πάντες στο περιβάλλον του Αλέξη Τσίπρα μιλούσαν για τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, όταν η συζήτηση ερχόταν στο πρόσωπο του επομένου υπουργού των Οικονομικών. Και μετά, ήλθε ο Βαρουφάκης.

Στον ΣΥΡΙΖΑ προσπερνούν εκείνη την φάση μέσω της επίκλησης της «αυταπάτης» που τους διακατείχε. Ήταν όμως όλα τόσο απλά; Απλώς είχαν αυταπάτες ότι θα άλλαζαν την Ευρώπη; Ή κάποια στιγμή , λίγο πριν αναλάβουν την κυβέρνηση, θεώρησαν ότι αν δεν περνούσαν το στάδιο Βαρουφάκη ,δεν θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν στο εκλογικό σώμα την αναπόφευκτη «kolotoumba»;

Παρά τα βιβλία, οι γκρίζες ζώνες εκείνης της περιόδου παραμένουν αρκετές . Και η αλήθεια είναι ότι αφού όλα έχουν ειπωθεί, μόνον ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να δώσει αυθεντικά την εκδοχή του. Ας ξεκινήσει λοιπόν διαψεύδοντας ότι ζητήθηκε από τον Πούτιν να μας τυπώσει δραχμές…