Ο Χρυσοχοΐδης, οι δημοσκοπήσεις και τα χτυπήματα από δεξιά και αριστερά

Όπως είναι γνωστό, ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Για τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, ο δρόμος προς την προσωπική του αμφισβήτηση ήταν στρωμένος με υψηλά νούμερα δημοτικότητας…

Όταν μαθεύτηκε ότι θα αναλάμβανε και πάλι το υπουργείο Προστασίας του πολίτη, κάποιες καταλήψεις άρχισαν να αδειάζουν εθελοντικά.

Αμέσως μετά, ξεκίνησε η επιχείρηση «Εξάρχεια» – ανεβάζοντάς τον στα δημοσκοπικά Ιμαλάια. Αλλά μετά άρχισαν να αυξάνονται οι μεταναστευτικές ροές στο Αιγαίο , ενώ φούντωσε κι ένας «ανταρτοπόλεμος» από τους αντιεξουσιαστές. 

Οι αυξημένες μεταναστευτικές ροές έκαναν υποχρεωτική την μετακίνηση των πιο ευάλωτων κατηγοριών προσφύγων και μεταναστών στην ηπειρωτική Ελλάδα – πράγμα που προκαλεί έντονες αντιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες. Την ίδια στιγμή, γινόταν σαφές ότι τα Εξάρχεια δεν θα γίνονταν μία «κανονική γειτονιά» μέσα σε έναν ή δύο μήνες. Και οι δημοσκοπήσεις άρχισαν την κατάβαση από τα Ιμαλάια…

Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δεν ανήκει στη Νέα Δημοκρατία –  αυτό είναι γνωστό ακόμα και σε αυτούς που μετέχουν στα μπάρμπεκιου με χοιρινό και αλκοόλ. 

Είναι μία από τις «μετεγγραφές» του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και ως τέτοιος, ήταν μάλλον αναμενόμενο ότι σε κάθε δυσκολία, θα αντιμετώπιζε καχυποψία, είτε από τα δεξιά, είτε από τα αριστερά. 

Όμως, ο Χρυσοχοΐδης ξέρει να δίνει απαντήσεις δεξιά κι αριστερά: μέσα στο σαββατοκύριακο , η Αστυνομία έκανε δύο κινήσεις ματ – εξάρθρωσε μία τρομοκρατική Οργάνωση και ξεκαθάρισε το «επαναστατικό στέκι» στο υπόγειο του Οικονομικού Πανεπιστημίου. 

4.000 ασυνόδευτα παιδιά

Είχε προηγηθεί η παρουσία του στο ευρωκοινοβούλιο – όπου παρά τα όσα κυκλοφόρησαν στην χώρα μας, ο υπουργός Προστασίας του πολίτη μάλλον εντυπωσίασε: έχοντας να αντιμετωπίσει μία επιτροπή ευρωβουλευτών στην οποία κυριαρχούν οι «δικαιωματικοί» – οι οποίοι τον περίμεναν με το δάκτυλο στην σκανδάλη λόγω των τραγικών συνθηκών που επικρατούν στα hot spot – τους άφησε άφωνους όταν δήλωσε ότι δεν μπόρεσε να βρει αλληλεγγύη από καμία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης  για 4000 ασυνόδευτα παιδιά. 

Ωστόσο, το προσφυγικό – μεταναστευτικό είναι μία υπόθεση που χτυπά στην αχίλλειο πτέρνα της Νέας Δημοκρατίας: καθώς – λόγω των αναγκαστικών μετακινήσεων στην ηπειρωτική Ελλάδα – το πρόβλημα αρχίζει να διαχέεται σε διάφορες περιοχές της χώρας , ο σκληρός πυρήνας του κυβερνώντος κόμματος χρειάζεται έναν στόχο – και αυτός δεν είναι άλλος από τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. 

Βέβαια, ο ίδιος ο υπουργός δεν είχε την παραμικρή σχέση με τα όσα έλεγε η Νέα Δημοκρατία ως αντιπολίτευση – όταν παρουσίαζε το προσφυγικό ως μία μεγαλειώδη υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ , ζητώντας αυστηρή φύλαξη των συνόρων ,προκειμένου να αντιπαρατεθεί στο «λιάζονται και εξαφανίζονται» της Τασίας Χριστοδουλοπούλου. 

Ήταν μία γραμμή ανέφικτη – καμία ευρωπαϊκή κυβέρνηση δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος μίας απάνθρωπης πολιτικής που θα μπορούσε να φτάσει μέχρι και στο να βουλιάζουν τις βάρκες στο Αιγαίο. 

Ωστόσο, οι προσδοκίες είχαν καλλιεργηθεί – ότι με την έλευση της κυβέρνησης της ΝΔ θα λυνόταν ως δια μαγείας το προσφυγικό…  

Ο Χρυσοχοΐδης επιχειρεί να διαχειριστεί το πρόβλημα – αλλά δεν έχει την πολυτέλεια του χρόνου: για να μεταλλαχθούν τα παλιά στρατόπεδα σε χώρους φιλοξενίας χρειάζονται χρήματα – αλλά κυρίως χρειάζεται χρόνος. 

Για να πεισθούν οι τοπικές κοινωνίες ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις , χρειάζονται αντισταθμιστικά – αλλά κυρίως χρειάζεται χρόνος, που δεν υπάρχει, καθώς οι νέες αφίξεις είναι καθημερινές. 

Όπως και οι δημοσκοπήσεις…