Οι δύσκολες νίκες είναι αυτές που φέρνουν τα μεγαλύτερα χρηματιστηριακά έπαθλα

Όπως λένε οι ψυχαναλυτές, κανένας ποτέ δεν είναι τόσο δυστυχισμένος ή τόσο ευτυχισμένος, όσο ο ίδιος φαντάζεται…

Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα και με τους επενδυτές του ελληνικού χρηματιστηρίου. Αν όχι για όλους, τουλάχιστον για ένα σημαντικό τους κομμάτι. Δείχνουν στριφνοί και μίζεροι. Παρά το γεγονός ότι οι επιδόσεις της αγοράς δεν δικαιολογούν κάτι τέτοιο. Από την αρχή της εφετινής χρονιάς μέχρι και τη χθεσινή μέρα, ο Γενικός Δείκτης καταγράφει άνοδο 42,79%. Γεγονός που έχει οδηγήσει τον αθηναϊκό «ναό του χρήματος» σε μια από τις κορυφαίες θέσεις των αποδόσεων, παγκοσμίως…

Είναι επίσης χαρακτηριστικό, ότι με αυτήν την εφετινή άνοδο, η ελληνική αγορά έχει τα περισσότερα κέρδη στη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών. Δηλαδή από το 1999, όταν και ο βασικός χρηματιστηριακός δείκτης είχε ενισχυθεί κατά 102,19% σε ετήσια βάση. Κάτω από τη «βαριά σκιά» βέβαια, της μεγάλης «φούσκας», που ήδη είχε αρχίσει να τρυπά…

Έκτοτε η μεγαλύτερη χρηματιστηριακή άνοδος, ήταν εκείνη του 2012, όταν και τα ετήσια κέρδη του Γενικού Δείκτη ήταν 33,24%. Στη μέχρι τώρα διαδρομή της εφετινής χρονιάς, η οποία ολοκληρώνεται σε 32 συνεδριάσεις, τα κέρδη έχουν διαχυθεί στη συντριπτική πλειονότητα των εισηγμένων εταιρειών. Και τούτο γιατί από τις συνολικά 152 μετοχές, μόνο 16 ακολουθούν πτωτική τροχιά. Το υπόλοιπο 89,5% του χρηματιστηριακού «ταμπλό» κινείται ανοδικά. Και μάλιστα 61 μετοχές έχουν κέρδη μεγαλύτερα από αυτά του Γενικού Δείκτη.

Σαφώς όμως, το πλέον ουσιαστικό από όλα αυτά είναι το γεγονός, ότι ύψος των υπεραξιών στους 10 μήνες του 2019 ανέρχεται σε 14,3 δις ευρώ. Χωρίς να υπολογίζονται οι χρηματικές διανομές από εισηγμένες επιχειρήσεις (μερίσματα και επιστροφές κεφαλαίου) που ανέρχονται στα επίπεδα των 2,3 δις ευρώ.

Προς τι λοιπόν η μεμψιμοιρία που διακατέχει τους επενδυτές;

Αν κοιτάξει κάποιος την πορεία της χρηματιστηριακής αγοράς θα διακρίνει ότι η ανοδική της φάση συντελέστηκε σε δύο «κύματα». Το πρώτο ήταν από την αρχή της χρονιάς μέχρι τις Ευρωεκλογές που έγιναν στις 26 Μαΐου. Διάστημα κατά το οποίο η αγορά κατέγραψε κέρδη 19,36%. Στη συνέχεια, η ένταση της ανόδου έγινε ισχυρότερη, καθώς μέχρι τις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου, ο Γενικός Δείκτης αναρριχήθηκε στις 894,66 μονάδες, διευρύνοντας τα κέρδη της χρονιάς στο 45,88%.

Ορατά τα σημάδια κόπωσης και κορεσμού.

Από τότε και για περίπου ένα τετράμηνο, η αγορά εμφανίζει σημάδια κόπωσης και κορεσμού. Ο βασικός και συνάμα πιο αναγνωρίσιμος χρηματιστηριακός δείκτης είναι ακόμη κάτω από τα επίπεδα των εθνικών εκλογών, ενώ το ποθούμενο μετεκλογικό «ράλι» δεν έχει ακόμη λάβει σάρκα και οστά. Διότι προφανώς οι «παίκτες» πόνταραν στη φήμη (της αλλαγής του πολιτικού σκηνικού και της ανάληψης της κυβερνητικής εξουσίας από τη Νέα Δημοκρατία), αλλά όταν αυτό κατέστη γεγονός, σιώπησαν… Με την έννοια ότι η ροή «φρέσκου» χρήματος, από ξένους κυρίως, αλλά και από Έλληνες επενδυτές, δεν είναι τέτοια που να μπορεί να συνεγείρει την αγορά. Εκτός από ορισμένες μεμονωμένες περιπτώσεις, όπως είναι οι τράπεζες (κυρίως η Εθνική), η ΔΕΗ και ο ΟΤΕ.

Η φιλοεπενδυτική πολιτική της νέας κυβέρνησης δεν έχει εκφραστεί ακόμη στο χρηματιστήριο. Ούτε οι φορολογικές ελαφρύνεις για τα κέρδη των εισηγμένων και τα διανεμόμενα μερίσματα. Το ίδιο συμβαίνει και με τις αναιμικές αποδόσεις των καταθέσεων και των ομολόγων, που αναμφίβολα πριμοδοτούν τις μετοχές. Ενδεχομένως το χρηματιστήριο, που λειτουργεί σαν προεξοφλητικός μηχανισμός, να…φοβάται το μέλλον. Σχετιζόμενο με τους κινδύνους που ελλοχεύουν στις μεγάλες, διεθνείς αγορές, αλλά και τις γεωπολιτικές αναταράξεις.

Τα έχουν αυτά οι «ναοί του χρήματος», καθώς είναι πάντα υποχρεωμένοι να σκαρφαλώνουν πάνω στους τοίχους των φόβων. Και βεβαίως για τους επενδυτές, οι δύσκολες νίκες είναι αυτές που φέρνουν τα μεγαλύτερα έπαθλα…