Ο Μάρδας, ο Λαφαζάνης και ένα διαφορετικό ραντεβού στα γουναράδικα

Ο Δημήτρης Μάρδας ήταν αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών στην πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα – έμεινε σε αυτή τη θέση ως τον τρομερό Αύγουστο του 2015. Μέχρι χθες, είχε μείνει στην Ιστορία για την ατυχή ιδέα που είχε σχετικά με την διοργάνωση ενός «θερινού Νταβός» – τώρα όμως, έχουν αλλάξει όλα…

Ήταν ο ίδιος ο Μάρδας που άνοιξε το χρονοντούλαπο της Ιστορίας – όταν θυμήθηκε τους διαλόγους στο υπουργικό συμβούλιο μετά από το δημοψήφισμα: Σύμφωνα με τα όσα είπε ο καθηγητής, ο Αλέξης Τσίπρας τους είπε ότι οι επιλογές ήταν είτε τρίτο μνημόνιο, είτε επιστροφή στη δραχμή – αλλά αυτό το ξέραμε.

Εκείνο που δεν γνωρίζαμε ήταν η ενημέρωση που έκανε ο Μάρδας  στα μέλη του υπουργικού συμβουλίου για τα λεφτά που υπήρχαν στο Νομισματοκοπείο – δίπλα στην ομώνυμη στάση του Μετρό: Επιχείρησε να τους εξηγήσει – λέει – ότι τα χρήματα δεν ήταν δικά τους και δικά μας. Και ότι αν τα απαλλοτρίωνε η κυβέρνηση, θα μπορούσε να κατηγορηθεί για κλοπή.

Το πιο ωραίο όμως ήταν η – κατά Μάρδα – αντίδραση του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ο οποίος τον κατηγόρησε ότι είχε αποκρύψει την ύπαρξη εκείνων των χρημάτων , τα οποία – προφανώς – θα γύριζαν την παρτίδα υπέρ του «όχι» στο δημοψήφισμα!

Γενικώς, οι άνθρωποι ήταν μία ωραία ατμόσφαιρα ενηλίκων στο δωμάτιο – και καθώς τα στόματα άρχισαν να ανοίγουν , η ταινία του Κώστα Γαβρά συμπληρώνεται με περιστατικά που θα ήταν για γέλια, αν δεν ήταν εμφανώς για κλάματα…

Ο Δημήτρης Μάρδας ήταν μόνον ένας από τα στελέχη εκείνης της κυβέρνησης που άρχισε αίφνης να θυμάται τι συνέβη εκείνο το καλοκαίρι του 2015. Είχαν προηγηθεί – και ασφαλώς θα ακολουθήσουν και άλλοι – αρκετοί από τους πρωταγωνιστές ή τους δευτεραγωνιστές εκείνης της περιόδου.

Για την ακρίβεια, μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να απέρριψε τελικά την ιδέα της συγκρότησης μίας εξεταστικής επιτροπής που θα έψαχνε τα πεπραγμένα της περήφανης διαπραγμάτευσης του πρώτου εξαμήνου του 2015, αλλά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ξεσπούν μπροστά στα μικρόφωνα , σαν να καταθέτουν σε μία τέτοια επιτροπή.

Και ας μην πιστέψει κανείς ότι τους έχει χτυπήσει κάποιος ιός αυτοκριτικής – αντίθετα, αν τους ακούσει κανείς θα διαπιστώσει ότι περιγράφουν τα πράγματα αρκετά αποστασιοποιημένα. Όμως, δεν μπορεί να είναι μόνον η ανάγκη τους να τοποθετήσουν τους εαυτούς τους στην Ιστορία , που τους οδηγεί σε αυτό το συνεχές γαϊτανάκι των αναμνήσεων.

Σίγουρα, για κάποιους είναι μία ευκαιρία επιστροφής στο πεντάλεπτο της δημοσιότητας. Αλλά ακόμα πιο σίγουρα, για άλλους είναι ένας τρόπος να μιλήσουν για το σήμερα – και να υπενθυμίσουν στον Αλέξη Τσίπρα ότι όντας κομμάτια εκείνου του καλοκαιρινού σήριαλ, έχουν πολλά και διάφορα να θυμηθούν, όχι πάντοτε ευχάριστα για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Έτσι εξηγείται και η αντίδραση Τσίπρα – ο οποίος υπενθύμισε ότι  είναι ο ίδιος ο πρωταγωνιστής εκείνων των ημερών – και ενδέχεται να θυμηθεί «διευθύνσεις και ονόματα».

Συνήθως , όταν κάποιος κάνει τέτοιες αναφορές για διευθύνσεις και ονόματα, θέλει να στείλει ένα μήνυμα σε αυτούς που έχουν τα συγκεκριμένα ονόματα, να σιωπήσουν διότι υπάρχουν «ράμματα για τη γούνα τους». Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο τέως πρωθυπουργός δίνει στα στελέχη του ένα διαφορετικό  ραντεβού στα γουναράδικα…