Άρθρο παρέμβαση: Πώς στέλεχος της Chipita έφυγε στο εξωτερικό λόγω φορολογίας

Σε πραγματικό «πονοκέφαλο» έχει εξελιχθεί η προσέλκυση και διατήρηση ικανών στελεχών για τις μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις. Η κατάσταση, σύμφωνα με ανθρώπους που γνωρίζουν, έχει δυσκολέψει αρκετά τα τελευταία χρόνια λόγω της βαριάς φορολογίας που επιβαρύνει τα εισοδήματα των φυσικών προσώπων, με αποτέλεσμα ένας διόλου ευκαταφρόνητος αριθμός στελεχών να έχει αναζητήσει την τύχη τους εκτός συνόρων.

Υπάρχουν μάλιστα και περιπτώσεις στελεχών, τα οποία εργάζονται σε εταιρείες με διεθνή παρουσία που έχουν μεταφέρει τη φορολογική τους έδρα στο εξωτερικό, προκειμένου να αποφύγουν τους υπερβολικά υψηλούς, σχεδόν παράλογους, φόρους του ελληνικού κράτους. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα φορολογικά έσοδα του Κράτους.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση κορυφαίου στελέχους ελληνικής πολυεθνικής, ο οποίος πήρε την βαλίτσα του και εγκαταστάθηκε σε χώρα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης για φορολογικούς λόγους! Δεν άντεξε, όπως λένε άνθρωποι του περιβάλλοντός του, να πληρώνει άλλο τους υπέρογκους φόρους στην Ελλάδα. Παρ’ ότι εκτιμούσε αφάνταστα την ποιότητα ζωής στην χώρα μας, δεν μπορούσε να μοιράζεται με το Κράτος τα χρήματα που κέρδιζε με το σπαθί του…

Έτσι, συμφώνησε με τον εργοδότη του να συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες στον όμιλο αλλά να πληρώνεται σε χώρα του εξωτερικού, η οποία προσφέρει ένα αρκετά δελεαστικό φορολογικό καθεστώς. Και δεν είναι ο μόνος. Λέγεται πως ανάλογο δρόμο ενδέχεται να ακολουθήσουν και άλλοι, εάν δεν αλλάξει άμεσα η κατάσταση και δεν υπάρξουν γενναίες ελαφρύνσεις.

Η Βουλγαρία, η οποία αποτέλεσε το νούμερο ένα «καταφύγιο» τα προηγούμενα χρόνια λέγεται πως βρίσκεται ξανά ανάμεσα στις πρώτες επιλογές των συγκεκριμένων στελεχών. Με φορολογία στο 1/5 της Ελλάδας φαντάζει ως ιδανικός προορισμός για όσους αρνούνται να καταβάλλουν τα μισά και πλέον από τα εισοδήματά τους στο Κράτος σε φόρους και κρατήσεις, τη στιγμή μάλιστα που οι παροχές δεν είναι αντίστοιχου επιπέδου. Ιδιαίτερα ελκυστική φαντάζει και μεγάλη χώρα της Κεντρικής Ευρώπης με πανίσχυρη οικονομία, η οποία λέγεται πως θέσπισε σημαντικά φορο-κίνητρα για την προσέλκυση στελεχών.

Είναι ενδεικτικό πως με τα σημερινά δεδομένα το σύνολο των κρατήσεων (φόροι και ασφαλιστικές εισφορές) κυμαίνονται στα επίπεδα του 50% επί των μεικτών αποδοχών για τα φυσικά πρόσωπα. Για παράδειγμα, στην περίπτωση που κάποιος έχει μεικτές αποδοχές. 100.000 ευρώ, εισπράττει καθαρά 51.200 ευρώ.

Μάλιστα, όσο ανεβαίνει η μισθολογική κλίμακα τόσο μειώνεται και το καθαρό προς είσπραξη εισόδημα. Έτσι για μεικτές αποδοχές 200.000 ευρώ, το καθαρό εισόδημα διαμορφώνεται σε 98.200 ευρώ ενώ για μεικτές αποδοχές 300.000 ευρώ, το καθαρό εισόδημα πέφτει στα 144.500 ευρώ.

Το μεγαλύτερο «κύμα των βαρών» για τους μισθωτές επήλθε στα χρόνια των Μνημονίων. Ενδεικτικά, για μεικτές αποδοχές 100.000 ευρώ το 2008, το καθαρό εισόδημα ήταν 61.400 ευρώ. Πράγμα που σημαίνει πως στην πορεία των χρόνων «εξατμίστηκε» το 16,6% της συγκεκριμένης μισθολογικής αποδοχής. Για μεικτές αποδοχές 200.000 ευρώ, στην τσέπη μπαίνουν 20% λιγότερα απ’ ότι το 2008.

Εξίσου μεγάλες είναι και οι διαφορές που έχουν επέλθει στις ασφαλιστικές εισφορές, οι οποίες στα χρόνια της κρίσης αυξήθηκαν κατά 12,3% για μεικτό εισόδημα 100.000 ευρώ. Αντίστοιχα, ο φόρος εισοδήματος, δηλαδή η κλίμακα και η εισφορά αλληλεγγύης έχουν αυξηθεί κατά 33,3%! Γεγονός αναμφίβολα εξοντωτικό τουλάχιστον για εκείνους που βρίσκονται στο «πάνω ράφι» των εισοδημάτων.

«Εάν δεν αλλάξει κάτι άμεσα, προβλέπω νέο κύμα φυγής…», ανέφερε εμφανώς προβληματισμένος κορυφαίος επιχειρηματίας μιλώντας σε δημοσιογραφικό πηγαδάκι, ενώ υποστήριξε πως εάν θέλει πραγματικά η χώρα μας να φέρει πίσω τα στελέχη που έφυγαν, οφείλει να ακολουθήσει τα παραδείγματα άλλων χωρών όπως η Ιταλία, η οποία υιοθέτησε σημαντικά φορο-κίνητρα με θεαματικά αποτελέσματα.

Ζητούμενο, όπως είπε, δεν είναι να γίνει η Ελλάδα Βουλγαρία, αλλά να μειωθεί η «ψαλίδα» που είναι υπερβολικά μεγάλη, και τόνισε πως δεν μπορεί τα μισά και πλέον χρήματα του εισοδήματος να καταλήγουν σε φόρους.

Η μείωση των φορολογικών συντελεστών για ένα χρονικό διάστημα (τουλάχιστον επτά χρόνια) σε λογικά αλλά πάντα χαμηλότερα επίπεδα από τα σημερινά εκτιμάται πως θα αποτελούσε δέλεαρ για να επιστρέψουν αρκετά απ’ όσα στελέχη έφυγαν τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και να αποτραπεί η φυγή όσων σκέπτονται να φύγουν. Παρ’ ότι τα δημοσιονομικά περιθώρια είναι περιορισμένα, το όφελος από μια τέτοια πρωτοβουλία ενόψει και των παρεμβάσεων στη φορολογικό καθεστώς που δρομολογεί η κυβέρνηση θα ήταν πολλαπλάσιο από το κόστος. Εκτός του ότι θα μεγαλώσει η φορολογητέα ύλη, θα ενισχυθεί το ανθρώπινο δυναμικό των ελληνικών επιχειρήσεων με ικανά και έμπειρα στελέχη.

Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση