Άρθρο Παρέμβαση: Δήμαρχοι παρόντες απόντες… αδιάφοροι!

Στην χώρα μας είναι γνωστό ότι κανείς δεν παραιτείται, παρά το γεγονός ότι εύκολα ζητούνται οι παραιτήσεις από τρίτους. Κανείς επίσης δεν βλέπει τα λάθη του. Κυρίως οι δήμαρχοι.

Η παραίτηση δεν είναι στην κουλτούρα τους όταν σχετίζεται με ζητήματα αξιοπρέπειας. Την αξιοπρέπειά τους την έχουν αδιαπραγμάτευτη. Δεν χρειάζεται να την υπερασπίζονται κιόλας.

Όταν, ωστόσο, υπάρχουν εγκλωβισμένοι από τα χιόνια, σε διαμερίσματα δίχως ρεύμα, με μωρά παιδιά, ή άρρωστο που χρειάζεται άμεση μεταφορά στο νοσοκομείο, ή ανήμπορο ηλικιωμένο και υπάρχουν τραγικές ευθύνες παραλήψεων και εγκληματικών αβλεψιών εκ μέρους των εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης, ε, τότε ακόμα κι αν αισθάνονται ότι δεν φταίνε, η στοιχειώδης αξιοπρέπεια, τα ελάχιστα ψήγματα ευθιξίας που μπορεί να διαθέτουν, θα έπρεπε να τους οδηγούν στην παραίτηση.

Στο Μαρούσι για παράδειγμα, ο γνωστός κουμπάρος του Μεϊμαράκη, Θ. Αμπατζόγλου, άφησε όλη την περιοχή του νέου Αμαρουσίου πνιγμένη στο χιόνι, χωρίς να περάσει ένα μηχάνημα για την τιμή των όπλων.

Και όταν πατέρας 15 μηνών παιδιού, κάτοικος της οδού Ευκαλύπτων, τρία λεπτά από την Κηφισίας, κατήγγειλε ότι ζήτησε εκχιονιστικό να περάσει να καθαρίσει τους δρόμους και του απάντησαν ,«είναι αργία κύριέ μου σήμερα, δεν το έχετε καταλάβει;», ο κ. Αμπατζόγλου έβγαλε ολόκληρη ανακοίνωση για να τον …διαψεύσει!

Στην Κηφισιά πάλι, η δημοτική αρχή του δεξιού Θωμάκου, υπήρξε παντελώς απούσα τις ημέρες της χιονοκαταιγίδας, με αποτέλεσμα γυναίκα, επίσης χωρίς ρεύμα, να εγκαταλείψει το σπίτι της με το παιδί στην αγκαλιά και να περπατήσει χιλιόμετρα στον πάγο για να βρει «καταφύγιο» σε συγγενική οικία.

Ίδια και ακόμη χειρότερη η κατάσταση στα Βριλήσσια, όπου ο –Συριζαίος– δήμαρχος Μανιατογιάννης άφησε τον δήμο των βορείων προαστίων στο έλεός του.

Ίδια κατάσταση και στον Βύρωνα του κ. Κατωπόδη, όπου έκλεισαν κεντρικοί δρόμοι.

Στα Μελίσσια δε, ένας 77χρονος που επιχείρησε να πάει στο φαρμακείο, γλίστρησε στον πάγο, έπεσε, χτύπησε το κεφάλι του και πέθανε.

Τα παραπάνω θλιβερά, και κυρίως το τραγικό συμβάν στα Μελίσσια, είναι κάποια από τα εκατοντάδες χιλιάδες περιστατικά που κρατάνε την χώρα μας δέσμια μιας ξεπερασμένης και επικίνδυνης νοοτροπίας. Η προχειρότητα , η αδιαφορία, η πεισματική μας άρνηση να προνοούμε, και μια σειρά άλλων κακοδαιμονιών είναι που έφεραν τη χώρα στην σημερινή κατάσταση αλλά και την κρατά δέσμια αγκυλώσεων και διαστρεβλώσεων.

Το τις πταίει, είναι πολύπλοκη και μεγάλη ιστορία. Για την ακρίβεια απαντάται μόνο μέσα από την συνολική ανάγνωση και κατανόηση της σύγχρονης ιστορίας μας.

Το που πρέπει να αποδοθούν οι ευθύνες λοιπόν είναι μια πολύ δυσκολότερη και απαιτητικότερη από όσο νομίζουμε διαδικασία, δίχως εύκολες λύσεις. Τουλάχιστον πολυπλοκότερη από το να ρίξουν οι δήμαρχοι λίγο αλάτι στους δρόμους και να περάσουν εκχιονιστικά.

Τόσο δύσκολο ήταν; Τόσο απαιτητικό;

Μόνο οργή και απογοήτευση γεννά αυτή η κατάσταση.

Πρόκειται για τοπική αυτοδιοίκηση με σοβαρό πρόβλημα, σχεδόν αγιάτρευτο!