Στην πρόσφατη δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας που παρουσιάστηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ δεν ήταν τόσο τα ποσοστά των κομμάτων στην πρόθεση ψήφου που τράβηξαν την προσοχή (παρά τη διαφορά των 6,5 μονάδων υπέρ της Νέας Δημοκρατίας), αλλά τα ποσοστά δημοτικότητας των πολιτικών αρχηγών. Το γεγονός ότι κανένας από τους πολιτικούς αρχηγούς δε συγκεντρώνει ποσοστό θετικών απόψεων που να ξεπερνά έστω το 25% (δηλαδή, στην καλύτερη περίπτωση ούτε ένας στους τέσσερις πολίτες δεν έχουν θετική γνώμη) είναι ενδεικτικό της απαξίωσης του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα.

Ποιος όμως είναι αυτός που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ποσοστό θετικών απόψεων; Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι αυτός είναι ο πρωθυπουργός της χώρας, που έχει σχετικά νωπή λαϊκή εντολή από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου – αλλά όχι, ο Αλέξης Τσίπρας έρχεται τρίτος και καταϊδρωμένος με μόνο το 18,5% των πολιτών να εκφράζεται θετικά γι΄αυτόν.

Τότε ίσως να είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο φρέσκος ηγέτης του κόμματος που πλέον προηγείται με διαφορά σε όλες τις δημοσκοπήσεις και προαλείφεται για να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός – αλλά φευ, ο πρόεδρος της ΝΔ έρχεται δεύτερος με ποσοστό 22,5%.

Ποιος βρίσκεται λοιπόν στην κορυφή, με ποσοστό αποδοχής που φτάνει το 24%; Κι όμως: είναι ο Βασίλης Λεβέντης!

na-sugkubernisei-me-ton-tsipra-thelei-o-basilis-lebentis.w_hr

Αλήθεια, πώς εξηγείται αυτό; Μιλάμε για έναν άνθρωπο που για δεκαετίες ολόκληρες βρισκόταν στο περιθώριο της πολιτικής ζωής του τόπου, στιγματισμένος ως «γραφικός» και με το κόμμα του, την Ένωση Κεντρώων, να αποσπά τραγικά χαμηλά ποσοστά – πώς κατάφερε να φέρει τα πάνω κάτω;

Ένας προφανής παράγοντας είναι η απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Με τα παραδοσιακά κόμματα να έχουν καταρρεύσει από τα τεράστια εκλογικά ποσοστά που συγκέντρωναν παλιότερα, ο κόσμος αναζήτησε κάποιον άλλο εκφραστή, και πολλοί οδηγήθηκαν στην «αγκαλιά» του Βασίλη Λεβέντη, γοητευμένοι από την πιστή ρητορική του κατά του «συστήματος», μία ρητορική μάλιστα που δεν προέκυψε ξαφνικά μετά την κρίση (όπως συνέβη με πολλούς αυτόκλητους «σωτήρες», που μόνο μετά την κρίση συνειδητοποίησαν πως τίποτα δεν πήγαινε καλά σε αυτή τη χώρα), αλλά την ακολουθεί πιστά από τότε που στην εξουσία βρισκόταν ακόμα ο Ανδρέας Παπανδρέου.

kammenos_leventis

Σημαντικό ρόλο στην άνοδο του Βασίλη Λεβέντη έπαιξαν και οι «προφητείες» του για την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος και την οικονομική κρίση, προφητείες που τα τελευταία χρόνια χάρη στο Διαδίκτυο διαδόθηκαν ευρύτατα, αποφέροντας πολλούς υποστηρικτές στον πρόεδρο της Ένωσης Κεντρώων, που μπορεί να υπερηφανεύεται πως «τα ‘λεγα εγώ»…

Όμως δεν είναι μόνο αυτά τα στοιχεία που κάνουν ελκυστικό τον Βασίλη Λεβέντη. Είναι και η ιδιαίτερη προσωπικότητά του. Ο αυθόρμητος χαρακτήρας του, χάρη στον οποίο οι τοποθετήσεις του στη Βουλή και οι συνεντεύξεις του στα κανάλια ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα και κάθε άλλο παρά βαρετές είναι. Οι θεατρινίστικες κινήσεις και εκφράσεις του, που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού. Πραγματικά, στις καλές του στιγμές ο Βασίλης Λεβέντης μοιάζει με ταλαντούχο κωμικό που σατιρίζει εύστοχα τα κακώς κείμενα της πολιτικής, χωρίς να γίνεται λαϊκιστής, και αυτό είναι κάτι που έχει απήχηση στον κόσμο.

Λεβέντηςsk-lebentis-me-dika-tou-logia-etsi-tha-kubernisw.w_l

Σκεφτείτε το λίγο: αν μπορούσατε να επιλέξετε εσείς ποιον πολιτικό αρχηγό  θα φιλοξενούσε το βράδυ ένα talk show, ποιον θα προτιμούσατε να δείτε; Πιθανότατα θα επιλέγατε τον Βασίλη Λεβέντη, ξέροντας πως μία συνέντευξη μαζί του μπορεί να μη βγάζει πάντα νόημα, όμως σίγουρα δε βαριέται ποτέ κανείς βλέποντάς την – κάτι που δεν μπορεί να πει κανείς για τους περισσότερους πολιτικούς αρχηγούς…

Όμως είναι προφανές ότι οι επικοινωνιακές ικανότητες του Βασίλη Λεβέντη είναι απλώς ένα «όπλο» του στην προσπάθειά του να εξελιχθεί σε σημαντικό πολιτικό παράγοντα της χώρας. Άλλωστε, ποιος θα ψήφιζε στις εκλογές κάποιον που απλά έχει πλάκα να παρακολουθείς τις συνεντεύξεις του; Πάντως όχι το 4% των ψηφοφόρων…