Άρθρο-παρέμβαση: Πώς είδα το προεκλογικό πρόγραμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη

Σε κάποιους ο Κυριάκος Μητσοτάκης, χθες, με την  πρωτοποριακή για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα παρουσίαση του προεκλογικού προγράμματος της ΝΔ στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», «θύμισε τον Στηβ Τζομπς».

Ήταν το λευκό πουκάμισο και η άνετη κίνηση στη «σκηνή» με φόντο εξαιρετικά γραφικά. Η «από στήθους», στο μεγαλύτερο μέρος της, παρουσίαση της προηγούμενης και της επόμενης μέρας.

Τα μικρά κείμενα και οι μεγάλες φωτογραφίες μιας εξαιρετικά σκηνοθετημένης επικοινωνιακά εκδήλωσης.

Ωστόσο, ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της ΝΔ, ήταν και ο ίδιος πολύ καλά διαβασμένος. Μίλησε με ξεροκέφαλους αριθμούς αλλά και με αδιαμφισβήτητα γεγονότα από την πραγματικότητα της τετραετίας.

Είπε αλήθειες χωρίς να ωραιοποιήσει την κατάσταση, τουλάχιστον στις περισσότερες αναφορές του.

Απολύτως πειστικός, (απ)έδειξε ότι έχει σχέδιο για τη χώρα, το οποίο περικλείεται στο εύρημα των 5 Ελλάδων (παραγωγική, κοινωνική, πράσινη και ψηφιακή, δίκαιη και ισχυρή).

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε να προτάξει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της ΝΔ και της διακυβέρνησής του: τη μείωση των φόρων, τα πρωτογενή πλεονάσματα, την ενίσχυση των μισθών και του εισοδήματος, τις νέες θέσεις εργασίας, την ανάπτυξη με δημοσιονομική σταθερότητα, τις επενδύσεις, τα μεγάλα έργα που υλοποιούνται ανά τη χώρα κυρίως στις υποδομές, την ψηφιακή και την ενεργειακή μετάβαση, την ασφάλεια και την άμυνα.

Με τον τρόπο αυτό ο Πρωθυπουργός «φωτογράφισε» με τον ευκρινέστερο τρόπο τους Υπουργούς του που παρήγαγαν έργο:

Τον Άδωνι Γεωργιάδη, όταν εκτός από τις επενδύσεις, έδινε έμφαση και στα αποτελέσματα στα ναυπηγεία και τις μαρτυρίες των ίδιων των εργαζόμενων.

Τον Κυριάκο Πιερρακάκη, με την ψηφιακή επανάσταση, από τους εμβολιασμούς έως τις 1,2 δισεκατομμύρια ψηφιακές συναλλαγές το 2022.

Τον Κώστα Καραμανλή, με τα έργα 22,5 δις σε όλη τη χώρα.

Τον Κωστή Χατζηδάκη, με την  ψηφιακή κάρτα εργασίας, τις συντάξεις και τον ΕΦΚΑ.

Τον Βασίλη Κικίλια, με τα ρεκόρ στον τουρισμό.

Τον Νότη Μηταράκη, με τα αποτελέσματα στο Μεταναστευτικό.

Αντίθετα, και παρά το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε στη σοβαρή πρόοδο που συντελέστηκε στην Παιδεία, ουδείς μπορεί να μην αναγνωρίσει ότι τα προβλήματα σε όλα τα επίπεδα, παραμένουν, υπό την υπουργία της κας. Κεραμέως. Και ότι δεν αρκούν οι πολύ χρήσιμοι διαδραστικοί πίνακες και οι ειδυλλιακές εικόνες από το κάμπους του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Διότι, αυτά συνυπάρχουν με τις καταλήψεις στα Πανεπιστήμια, τις άθλιες και απροστάτευτες φοιτητικές εστίες, τους αιώνιους φοιτητές, τις αρνητικές διεθνείς κατατάξεις της χώρας ακόμα και σε δείκτες κατανόησης κειμένου και όλα αυτά που ζουν καθημερινά γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί.

Εξάλλου, όπως τόνισε με νόημα ο κ. Μητσοτάκης, «η επόμενη τετραετία στην παιδεία είναι σε μεγάλο βαθμό η τετραετία της υλοποίησης μίας σημαντικής δέσμης θεσμικών παρεμβάσεων που ψηφίστηκαν αυτή την τετραετία». Το μεγάλο ερώτημα βεβαίως παραμένει τι θα γίνει με το άρθρο 16 και το «καρκίνωμα» που απαγορεύει στη χώρα να έχει μη κρατικά εκπαιδευτικά Ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Το αυτό και για την Δικαιοσύνη, η οποία, υπό την υπουργία του κ. Τσιάρα, μάλλον έμεινε «ανεξεταστέα». Διότι, η δίκαιη Ελλάδα δεν είναι μόνο αυτή που «δεν αφήνει κανέναν πίσω», αυτή που προστατεύει τα δικαιώματα μειονοτήτων κοινωνικών και άλλων, αυτή που αμβλύνει φαινόμενα έμφυλης και ενδοικογενειακής βίας.

Είναι και αυτή που απονέμει ταχύτερα και αποτελεσματικότερα δικαιοσύνη. Που δεν «συντηρεί» «Κουτσολιούτσους», δεν ψάχνει αίθουσες για μείζονος σημασίας δίκες, όπως αυτή για το Μάτι ή τη Χρυσή Αυγή και τόσα άλλα που προκάλεσαν και εξακολουθούν να προκαλούν το δημόσιο αίσθημα.

Άλλωστε ο κ. Μητσοτάκης το είπε καθαρά: Η Δικαιοσύνη αυτή καθαυτή, από τα μεγαλύτερα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουμε. Το ξέρετε καλά, η Δικαιοσύνη καθυστερεί, καθυστερεί υπερβολικά».

Και ο νοών νοείτω.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη χθεσινή του παρουσίαση χτύπησε στο «μαλακό υπογάστριο» και τον Αλέξη Τσίπρα.

Έχει δίκαιο όταν λέει ότι η ανάπτυξη είναι ο τροφοδότης της παραγωγικής Ελλάδας και ότι αυτή πρέπει να γίνει με τη διαφύλαξη της δημοσιονομικής σταθερότητας και μέσα από επενδύσεις.

Καταλυτικό είναι και το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός απέδειξε τι σημαίνει «προοδευτισμός στον 21^ο αιώνα. Με μέτρα- εκτός από τα παραπάνω- όπως οι παρεμβάσεις στη φορολογία (τέλος επιτηδεύματος, αύξηση του αφορολόγητου, μείωση ασφαλιστικών εισφορών, τεκμήρια διαβίωσης), το κοινωνικό κράτος, την υγεία (από τις προσλήψεις και την ευρύτερη ενίσχυση του ΕΣΥ μέχρι τις προληπτικές εξετάσεις για όλους), τη στεγαστική πολιτική για νέους και μονογονεϊκές οικογένειες, το έμφυλο μισθολογικό χάσμα, όπως αποκάλεσε το γεγονός ότι οι γυναίκες πληρώνονται λιγότερο από τους άνδρες.

Όμως, η νέα κυβέρνηση, εφόσον οι πολίτες τον εμπιστευτούν εκ νέου, πρέπει να παρέμβει και στο επίπεδο των αιτιών που εκτοξεύουν τις τιμές στα ύψη στη στέγη, γιατί όχι και στη λειτουργία του περίφημου Airbnb.

Στα ζητήματα της προσβασιμότητας των ΑμεΑ, διότι ασφαλώς, δεν είναι μόνο η Ακρόπολη και οι αρχαιολογικοί χώροι…

Στα ζητήματα της εκμετάλλευσης των υδρογονάνθρακες, διότι το τοπίο είναι νεφελώδες, όχι μόνο αναφορικά με τις εξελίξεις στο εσωτερικό.

Την εξωτερική πολιτική και την ενίσχυση της χώρας, η οποία ασφαλώς, δεν εξαντλείται στην ομιλία στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, εικόνα που προτίμησε ο κ. Μητσοτάκης, καταχειροκροτούμενος, αλλά αδικώντας, ενδεχομένως, δεκάδες άλλες πρωτοβουλίες στην ελληνική εξωτερική πολιτική.

Τους δημόσιους διαγωνισμούς και τις διαδικασίες προμηθειών που καθυστερούν.

Και τόσα άλλα για τα οποία οι πολίτες περιμένουν απαντήσεις και προτάσεις από αυτόν στον οποίο αναγνωρίζουν ότι μπορεί να κρατήσει σταθερά το τιμόνι της χώρας και να την οδηγήσει τολμηρά μπροστά.

Διαβάστε επίσης

Μητσοτάκης: Αύξηση του μέσου μισθού στα 1500€ την τετραετία – Μείωση τεκμηρίων διαβίωσης κατά 30% μεσοσταθμικά

Δημοσκόπηση Marc: Στις 6 μονάδες η διαφορά ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου