ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Γεωργιάδης για «Ιθάκη»: «Παραμυθάς» ο Τσίπρας, τα 3/4 όσων επέλεξε τότε ήταν ανίκανοι και άχρηστοι και θέλει να ξανα γίνει πρωθυπουργός
Στην Ιθάκη, ο Αλέξης Τσίπρας αφιερώνει ένα από τα πιο σύντομα αλλά φορτισμένα κεφάλαια στην καταστροφή στο Μάτι, την οποία χαρακτηρίζει ως το πιο δύσκολο και επώδυνο σημείο της πρωθυπουργικής του θητείας. Παρά τη δραματική χροιά της αφήγησής του, για ακόμη μία φορά απορρίπτει κατηγορηματικά ότι η κυβέρνησή του γνώριζε τον πραγματικό αριθμό των νεκρών προτού αυτός ανακοινωθεί επίσημα.
Ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται σε όσους τον κατηγόρησαν, κάνοντας λόγο για «διεστραμμένη προπαγάνδα», σχολιάζοντας ότι παρουσιάστηκε η τραγωδία «λες και οι νεκροί είναι μολυβένια στρατιωτάκια». Στο βιβλίο σημειώνει: «Δεν μπορώ να μη σημειώσω την απόσταση που χωρίζει τη δική μου στάση εκείνες τις δύσκολες ώρες από τη στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη στα Τέμπη. Κανέναν σταθμάρχη δεν υπέδειξα ως υπεύθυνο. Αντίθετα, υπερασπίστηκα τους πυροσβέστες, τους λιμενικούς, τους αστυνομικούς, τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής. Εκεί ήμουν και δεν είχα σκοπό να αποδράσω από τις ευθύνες μου».
Το συγκεκριμένο κεφάλαιο, με τίτλο «Μια ανείπωτη τραγωδία», κινείται κυρίως γύρω από το πώς βίωσε ο ίδιος εκείνες τις ώρες, κάτι που ήδη έχει προκαλέσει οργή σε συγγενείς θυμάτων, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι επιχειρεί να παρουσιάσει πως η κυβέρνηση δεν είχε ξεκάθαρη εικόνα για το μέγεθος της καταστροφής.
Στο κείμενο περιγράφει λεπτομερώς την κατάσταση στο Κέντρο Επιχειρήσεων:
«Μόλις προσγειωθήκαμε, πήγα απευθείας στο Κέντρο Επιχειρήσεων. Έφτασα εκεί λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Η ατμόσφαιρα ήταν σιωπηλή και αποπνικτική. Η ενημέρωση που ζήτησα ήταν αποσπασματική, δυσοίωνη, αλλά χωρίς καθαρή εικόνα της καταστροφής και χωρίς τον ειρμό και τη σιγουριά που πιστοποιούν ότι ο συντονισμός λειτουργεί. Θεώρησα κάποια στιγμή ότι αυτό που τους εμπόδιζε να μιλήσουν καθαρά ήταν η παρουσία ενός συνεργείου της ΕΡΤ, που κατέγραφε τη συζήτηση. Αλλά και όταν το συνεργείο έφυγε, δεν άλλαξε κάτι στην ατμόσφαιρα, λες και οι άνθρωποι κρύβονταν από την αλήθεια και τον ίδιο τον εαυτό τους».
«Κάποιος μόνο χαμηλόφωνα είπε: “Πρόεδρε… τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα”. “Υπάρχει περίπτωση να έχουμε νεκρούς;” “Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε σαφή εικόνα, αλλά ζήτησαν σάκους πριν από λίγο”. Η φράση αυτή με πάγωσε. Εκείνη την ώρα, βέβαια, η προσοχή όλων είχε στραφεί στη μάχη για να σωθούν όσοι κυνηγημένοι από τη φωτιά είχαν βγει στη θάλασσα. Ο Νεκτάριος Σαντορινιός, που ήταν τότε Υφυπουργός Ναυτιλίας, έκανε ό,τι μπορούσε για να σταλούν σκάφη και να τους περισυλλέξουν. Ωστόσο, κανείς εκεί μέσα, στο επιτελείο της επιχείρησης, δεν φαινόταν να έχει ολοκληρωμένη και ξεκάθαρη εικόνα».
Στη συνέχεια, τονίζει:
«Κατάλαβα με φόβο ότι το σύστημα είχε παραλύσει από την αδυναμία να αντιμετωπίσει τη μανία και την ταχύτητα μιας καταστροφής που κανείς δεν είχε φανταστεί και προβλέψει. Ο συντονισμός είχε χαθεί και ο καθένας έκανε ό,τι του επέτρεπαν τα μέσα και οι δυνάμεις του. Δεν υπήρχε ενιαίος έλεγχος, γι’ αυτό δεν υπήρχε και ενιαία εικόνα. Και το πιο ανησυχητικό: δεν υπήρχε βεβαιότητα για τίποτα».
Τέλος, σημειώνει πως λίγο αργότερα έφτασε η πρώτη διασταυρωμένη πληροφορία για τους νεκρούς και έδωσε αμέσως εντολή στον Τζανακόπουλο να την ανακοινώσει γύρω στις 2.30 το πρωί, τονίζοντας πως η χώρα έπρεπε να ενημερωθεί, ενώ η έκταση της τραγωδίας μεγάλωνε συνεχώς:
«Γινόταν ασήκωτη. Οι νεκροί ήταν πολλοί, πόσοι ακριβώς δεν μπορούσε ακόμη να πει κανείς».
Διαβάστε επίσης
Κρίσιμες επαφές Πιερρακάκη στο Βερολίνο – Ποιους θα δει και τι θα συζητήσουν