Συμφωνία στον OPEC+ για μεγαλύτερη αύξηση της παραγωγής, στα 648.000 βαρέλια την ημέρα

Σε συμφωνία για την αύξηση της παραγωγής πετρελαίου κατά περίπου 50%, κρατώντας ωστόσο τη Ρωσία εντός του καρτέλ, προχώρησαν οι χώρες του OPEC+, λαμβάνοντας υπόψη τις πιέσεις από τους μεγάλους καταναλωτές, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ.

Οι υπουργοί των χωρών μελών ενέκριναν αυξήσεις της παραγωγής πετρελαίου κατά 648.000 βαρέλια την ημέρα για τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, σε αντίθεση με τις αυξήσεις κατά 432.000 βαρέλια την ημέρα τους προηγούμενους μήνες.

Η Ρωσία υποστήριξε το σχέδιο και οι συνομιλίες ολοκληρώθηκαν σε χρόνο ρεκόρ μόλις 11 λεπτών, είπαν οι εκπρόσωποι.

Οι τιμές του πετρελαίου είχαν υποχωρήσει πριν από τη συνάντηση μετά από αναφορές ότι η Σαουδική Αραβία και άλλα μέλη ήταν έτοιμες να καλύψουν το κενό στην αγορά που δημιουργήθηκε από την πτώση της ρωσικής παραγωγής ή ακόμη και να αφαιρέσουν τη χώρα από το σύστημα ποσοστώσεων OPEC+. Πλέον, μετά την παραμονή της Ρωσίας στο καρτέλ, επέστρεψαν σε θετικό έδαφος.

Η αύξηση της παραγωγής, πάντως, θα κατανεμηθεί αναλογικά μεταξύ των μελών με τον συνήθη τρόπο. Οι χώρες που δεν μπόρεσαν να αυξήσουν την παραγωγή, όπως η Αγκόλα, η Νιγηρία και η Ρωσία, θα εξακολουθήσουν να λαμβάνουν υψηλότερη ποσόστωση. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι η πραγματική αύξηση της προσφοράς είναι μικρότερη από την επίσημη τιμή, όπως συμβαίνει συχνά τους τελευταίους μήνες.

Μόνο η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα διαθέτουν σημαντικούς όγκους πλεονάζουσας χωρητικότητας που θα μπορούσαν να αυξηθούν γρήγορα. Η παραγωγή της Ρωσίας έχει μειωθεί σημαντικά μετά την εισβολή στην Ουκρανία λόγω ενός συνδυασμού δυτικών κυρώσεων, δυσκολιών ναυτιλίας και απόρριψης από ορισμένους παραδοσιακούς πελάτες.

Η παραγωγή της ήταν 1,3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα κάτω από τον στόχο του OPEC+ τον Απρίλιο, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας.

Υπενθυμίζεται πως μέχρι σήμερα ο OPEC+ , υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας, επέμενε σταθερά στο σχέδιό του για σταδιακές μηνιαίες αυξήσεις της προσφοράς ακόμη και μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, υποστηρίζοντας πως η κρίση των τιμών ήταν θέμα πολιτικής και όχι αγορών.