Ο θρύλος του Αριστοτέλη Ωνάση στοιχειώνει τον Σκορπιό: Τα μυστήρια περιστατικά στο νησί

Περίεργα είναι όσα συμβαίνουν στο νησί που ταυτίστηκε όσο τίποτα με τον μεγαλύτερο Έλληνα κροίσο και μια από τις σπουδαιότερες επιχειρηματικές προσωπικότητες της παγκόσμιας Iστορίας, τον Αριστοτέλη Ωνάση. Κάτοικοι των περιχώρων, καθώς και μέλη της ασφάλειας του νέου ιδιοκτήτη, Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ, κάνουν λόγο για μυστηριώδη περιστατικά που λαμβάνουν χώρα στον Σκορπιό, διαιωνίζοντας τον μύθο που θέλει τον κροίσο να έχει στοιχειώσει το νησί του.

Από τότε που ο επίγειος παράδεισος, το νησί του Αριστοτέλη Ωνάση και το μέρος όπου έζησε καθοριστικά γεγονότα της ζωής του, πέρασε στα χέρια του Ρώσου μεγιστάνα, Ντμίτρι Ριμπολόβλεφ, μάρτυρες καταθέτουν ότι στο νησί λαμβάνουν χώρα παράξενα περιστατικά, με τους πιο ευφάνταστους εξ αυτών να υποστηρίζουν πως η ψυχή του Έλληνα μεγιστάνα έχει στοιχειώσει πραγματικά το νησί, που έφυγε από τα χέρια της οικογένειας Ωνάση, με απόφαση της μοναδικής εν ζωή κληρονόμου, της Αθηνάς Ωνάση. Της Αθηνάς, η οποία έχει βαλθεί να ξεπουλήσει ό,τι απέμεινε από την αυτοκρατορία του Έλληνα παππού της.

Ανάμεσα σε αυτά που έχουν ακουστεί για τα τεκταινόμενα του τελευταίου καιρού στον Σκορπιό, υπάρχουν μαρτυρίες που κάνουν λόγο για μια απόκοσμη φιγούρα, η οποία πλανάται πάνω από το νησί.

Εργαζόμενοι στο νησί, αλλά και περαστικοί ψαράδες υποστηρίζουν ότι η φιγούρα αυτή μοιάζει με τον Αριστοτέλη Ωνάση.

Σαφώς, κάτι τέτοιο ακούγεται υπερβολικό, ωστόσο είναι αδιαμφισβήτητο ότι η ενέργεια αυτού του τόπου, που έζησε τόσο έντονες δόξες, αλλά και μεγάλη θλίψη, έχει κάτι το ιδιαίτερο, ενώ το αποτύπωμα της οικογένειας Ωνάση είναι αδύνατο να σβήσει, όσα χρόνια και αν περάσουν και από όσα χέρια και αν περάσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς το νησιού.

Η βαριά ιστορική κληρονομιά της οικογένειας του Αριστοτέλη Ωνάση είναι ανεξίτηλη στον Σκορπιό και όσα κατατίθενται από τους παρόντες γιγαντώνουν ακόμη περισσότερο τον μύθο που θέλει τον Αριστοτέλη Ωνάση να μην εγκατέλειψε ποτέ τον Σκορπιό και να συνεχίζει να κάνει αισθητή την παρουσία του στο νησί.

Οι εξιστορήσεις των περίοικων για την εμφάνιση της μορφής του Έλληνας μεγιστάνα στους χώρους που βρίσκονται γύρω από την περίφημη ροζ βίλα, αλλά και τον δρόμο που οδηγεί στους αμπελώνες, στους οποίους ο Αριστοτέλης Ωνάσης είχε προσωπική συμμετοχή, δημιουργούν έντονα ερωτηματικά.

Ένας Ασιάτης υπάλληλος, μέλος της ασφάλειας του Ριμπολόβλεφ, που είχε προσληφθεί όταν ο Σκορπιός πέρασε στα χέρια του Ρώσου μεγιστάνα και ανήκε στα έμπιστα άτομα της οικογένειας, έκανε γνωστά τα παράξενα περιστατικά που λαμβάνουν χώρα στο νησί του Σκορπιού.

Παράλληλα, τους ισχυρισμούς του Ασιάτη ήρθε να ενισχύσει και η μαρτυρία ενός ψαρά από το Νυδρί, ο οποίος βρέθηκε στον Σκορπιό και, έκπληκτος, διέκρινε στον δρόμο που οδηγεί από τη ροζ βίλα στους αμπελώνες του νησιού μια μαυροφορεμένη μορφή, η οποία έμοιαζε με εκείνη του Αριστοτέλη Ωνάση!

Τον καιρό που η Αθηνά Ωνάση αποφάσισε να παραχωρήσει, μέσω μακροχρόνιας μίσθωσης, τον Σκορπιό στον Ρώσο μεγιστάνα, έναντι αντιτίμου 130.000.000, το 2013, πολλοί πίστεψαν και ισχυρίστηκαν τότε ότι η κίνηση αυτή σήμαινε και το τέλος της ιστορίας της οικογένειας Ωνάση.

Τι όριζε η διαθήκη του Αριστοτέλη Ωνάση για τον Σκορπιό

Ο Έλληνας κροίσος έτρεφε ιδιαίτερα συναισθήματα για το νησί που αγόρασε και στο οποίο δημιούργησε το προσωπικό του καταφύγιο, τον επίγειο παράδεισό του, για να ζει εκεί ήσυχος και ευτυχισμένος. Όταν ήθελε, όμως, ο Αριστοτέλης Ωνάσης μετέτρεπε το συγκεκριμένο κομμάτι γης στον πιο δελεαστικό τόπο κοσμικών γεγονότων, αφού ο Σκορπιός φιλοξένησε μερικά από τα πιο θρυλικά πάρτι της εποχής, με καλεσμένους τους εκλεκτότερους της κοινωνίας.

Αυτόν τον τόπο, λοιπόν, στον οποίο τόσα σημαντικά και όμορφα έζησε ο μεγιστάνας, θέλησε να τον εξασφαλίσει ακόμη και μετά θάνατον, γι΄αυτό και καθόρισε με απόλυτη αυστηρότητα την τύχη του, στη διαθήκη που συνέταξε, ώστε να εξασφαλίσει ότι δεν θα περάσει ποτέ σε ξένα χέρια.

Πιο συγκεκριμένα, στο άρθρο 9 της ιδιόχειρης διαθήκης του Αριστοτέλη Ωνάση ορίζεται με σαφήνεια ότι ο Σκορπιός θα μείνει είτε στην οικογένειά του είτε θα μεταβιβαστεί στο Ελληνικό Δημόσιο και καμία άλλη ενέργεια δεν επιτρέπεται πέρα από αυτές.

Ο απαράβατος αυτός όρος αποτέλεσε μέγα εμπόδιο για την Αθηνά Ωνάση, εγγονή και μοναδική κληρονόμο του Αριστοτέλη, καθώς εκείνη ήθελε πάσει θυσία να απαλλαγεί από τον Σκορπιό. Εν τέλει, οι δικηγόροι της, που έψαχναν απεγνωσμένα να βρουν λύση, κατέληξαν στη διέξοδο της μακροχρόνιας μίσθωσης.

Αξίζει να αναφερθεί ότι η διαδρομή, στην οποία αναφέρουν οι περίοικοι ότι βλέπουν την περίεργη μορφή δεν είναι τυχαία, καθώς είναι ο δρόμος που ακολουθούσε ο κροίσος, μεταξύ άλλων, για να φτάσει στο κοιμητήριο, όπου αναπαυόταν ο πολυαγαπημένος γιος του, Αλέξανδρος, μετά τον θάνατό του.

Οι άνθρωποι που δούλευαν την εποχή εκείνη στο νησί κάνουν λόγο για έναν άνθρωπο μαραζωμένο, που βίωνε την απόλυτη θλίψη και έμοιαζε με φάντασμα.

Η διαδρομή από τη ροζ βίλα μέχρι το κοιμητήριο είναι στοιχειωμένη από τη μορφή ενός πονεμένου ανθρώπου, που έως εκείνες τις ημέρες ήταν από τους ισχυρότερους του πλανήτη. Ακόμα θυμούνται τα βουρκωμένα μάτια του, αλλά και την δυναμική θωριά του, που σταδιακά άρχισε να εξαφανίζεται μετά τον θάνατο του παιδιού του.

Αυτήν τη θωριά, όσο περίεργο και να ακούγεται, περιέγραψε και ο Ασιάτης σεκιούριτι του Ριμπολόβλεφ, που έως εκείνη την ώρα δεν γνώριζε και πολλά για το παρελθόν του νησιού. Μάλιστα, ο ίδιος εξομολογήθηκε ότι μετά το περίεργο βίωμα που είχε στο νησί, αναγκάστηκε να απομακρυνθεί από τον Σκορπιό, πιστεύοντας ότι έχει χάσει τα λογικά του.

Πιο συγκεκριμένα, ο υπάλληλος του Ρώσου επιχειρηματία εξήγησε ότι, σε μια βάρδια που είχε, πριν από τρία χρόνια, κατά της διάρκεια της επιτήρησης που πραγματοποιούσε σε εξωτερικούς χώρους γύρω από την ροζ βίλα του νησιού, είδε ξαφνικά μπροστά του μια ανδρική φιγούρα την οποία δεν είχε ξαναδεί ποτέ.

Στην περιγραφή που έδωσε, η φιγούρα έμοιαζε απόλυτα με τον εμβληματικό Έλληνα κροίσο.

Όπως είπε ο υπάλληλος, η ανδρική φιγούρα φορούσε μαύρο κουστούμι, περπατούσε σκυφτή, κρατούσε πούρο στο ένα χέρι του και το άλλο το είχε στην τσέπη του παντελονιού του. Μέχρι να πλησιάσει ο Ασιάτης για να δει ποιος ακριβώς ήταν, ο άνδρας με το χαρακτηριστικό βάδισμα είχε εξαφανιστεί από μπροστά του. Όταν ρώτησε αν κάποιος είχε επισκεφτεί το σπίτι χωρίς εκείνος να το γνωρίζει, η αρνητική απάντηση που πήρε τον έβαλε σε σκέψεις.

Λίγο καιρό μετά, ο υπάλληλος βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα ακόμη παρόμοιο περιστατικό. Αυτό ήταν ο καθοριστικός παράγοντας που τον έπεισε να αναζητήσει την ιστορία του προηγούμενου ιδιοκτήτη του νησιού. Μόλις είδε τις αμέτρητες φωτογραφίες του Αριστοτέλη Ωνάση, διαπίστωσε πως η ανδρική φιγούρα που έβλεπε να περπατά σκυφτά είχε πλέον για εκείνον «ταυτότητα»!

Αυτά όμως τα δύο περιστατικά δεν ήταν τα μοναδικά που βίωσε ο Ασιάτης στον Σκορπιό.

Μια άλλη νύχτα, την ώρα που περιπολούσε και πάλι τους εξωτερικούς χώρους γύρω από τη βίλα, είδε τα φώτα μέσα στο σπίτι να τρεμοσβήνουν και αμέσως έτρεξε στο σημείο για να δει τι ακριβώς συμβαίνει. Οταν, όμως, μπήκε στο σπίτι, όλα έδειχναν ήσυχα. Τα φώτα δεν είχαν κανένα πρόβλημα, αλλά δεν υπήρχε και κανείς που θα μπορούσε να πειράζει τους διακόπτες.

Μάλιστα, όταν ανέφερε το περιστατικό στους ανωτέρους του, κλήθηκε στο νησί ηλεκτρολόγος, ο οποίος έλεγξε εξονυχιστικά τα πάντα και δεν βρήκε καμία απολύτως βλάβη. Αυτό για τον σεκιούριτι ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Θορυβημένος από όλα όσα είχε ζήσει, αποκάλυψε τα πάντα στους προϊσταμένους του και τους ζήτησε ευγενικά να αποχωρήσει από το νησί.

Οι εκμυστηρεύσεις του Ασιάτη έφτασαν, θέλοντας και μη, και στο Νυδρί, όπου άρχισαν να συζητιούνται έντονα, με αποτέλεσμα να τις ακούσει ένας ντόπιος ψαράς, που αποφάσισε να εξιστορήσει και αυτός τη δική του μεταφυσική εμπειρία. Όπως διηγήθηκε, είδε τη μαυροφορεμένη μορφή του Αριστοτέλη Ωνάση να ανεβαίνει τον δρόμο που οδηγεί από τη ροζ βίλα στους αμπελώνες του Σκορπιού.

Τότε νόμιζε πως τον γελούσαν τα μάτια του, όμως μετά και τη μαρτυρία του Ασιάτη είναι σίγουρος ότι το φάντασμα του Αρίστου έχει στοιχειώσει το νησί.