Η ηλεκτροκίνηση έχει αρχίσει να αλλάζει τον τρόπο που μετακινούμαστε, αλλά μαζί της φέρνει και προβλήματα που ενδεχομένως δεν μας είχαν καν περάσει πριν από το μυαλό. Κλασικό παράδειγμα αποτελεί η τοποθέτηση ηλεκτρικού φορτιστή στις πολυκατοικίες, η οποία τον τελευταίο καιρό δημιουργεί ολοένα περισσότερες έριδες μεταξύ των συνιδιοκτητών.

Επιτρέπεται να τοποθετηθεί φορτιστής στο υπόγειο γκαράζ ή την πυλωτή; Μπορεί κάποιος από τους υπόλοιπους συνιδιοκτήτες να μπλοκάρει την εγκατάσταση και τι ισχύει αν ο κανονισμός της πολυκατοικίας απαγορεύει μια τέτοιου είδους παρέμβαση στους χώρους της πολυκατοικίας;

1

Τι ορίζει ο νόμος 4710/2020 για τους ιδιόκτητους και κοινόχρηστους χώρους

Το νομοθετικό πλαίσιο για την ηλεκτροκίνηση καθορίστηκε μεν το 2020, όμως τα βασικά ζητήματα έχουν τώρα αρχίσει να ανακύπτουν, όσο ολοένα περισσότεροι κάτοικοι πολυκατοικιών αγοράζουν ηλεκτρικό αυτοκίνητο.

Η βασική καινοτομία του νόμου είναι ότι επιτρέπει στον ιδιοκτήτη με αποκλειστική θέση στάθμευσης να εγκαταστήσει φορτιστή χωρίς να χρειάζεται τη συναίνεση όλων των υπολοίπων. Ωστόσο, για να ισχύσει αυτή η ελευθερία, θα πρέπει να τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις:

  • Ο ιδιοκτήτης θα πρέπει τουλάχιστον 30 ημέρες πριν την έναρξη των εργασιών να ενημερώσει εγγράφως τον διαχειριστή, ο οποίος θα ενημερώσει τους υπόλοιπους συνιδιοκτήτες.
  • Θα πρέπει ο φορτιστής να συνδεθεί με ιδιόκτητη παροχή ρεύματος, είτε υφιστάμενη είτε νέα προς αυτόν τον σκοπό.

Η διάταξη αυτή έρχεται να διευκολύνει και να προωθήσει την ηλεκτροκίνηση, ωστόσο δεν καλύπτει τις περιπτώσεις όπου η εγκατάσταση πρέπει να γίνει σε κοινόχρηστο χώρο. Εκεί η κατάσταση είναι πιο περίπλοκη, καθώς απαιτείται απόφαση γενικής συνέλευσης με απόλυτη πλειοψηφία. Αυτό σημαίνει ότι οποιοσδήποτε θέλει να βάλει φορτιστή στην πυλωτή, σε κοινόχρηστο υπόγειο ή στην ταράτσα, χρειάζεται την αποδοχή της πλειοψηφίας, μια διαδικασία που συχνά αποδεικνύεται δύσκολη.

Η έννοια του «κοινοχρήστου» είναι εδώ καθοριστική. Η πυλωτή, εκτός αν υπάρχει συμβολαιογραφική παραχώρηση αποκλειστικής χρήσης, θεωρείται κοινόχρηστος χώρος. Το ίδιο ισχύει για τα υπόγεια γκαράζ χωρίς διακριτές θέσεις, τις ταράτσες και τα κλιμακοστάσια.

Μόνο στις περιπτώσεις που ο χώρος έχει παραχωρηθεί νομίμως σε αποκλειστική χρήση με τη σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας, ο ιδιοκτήτης έχει δικαίωμα να εγκαταστήσει φορτιστή χωρίς εμπόδια.

Μπορεί η πολυκατοικία να βάλει φρένο στην εγκατάσταση φορτιστή σε ιδιόκτητο χώρο;

Όπως προαναφέρθηκε, σε χώρους αποκλειστικής χρήσης ο ιδιοκτήτης μπορεί να εγκαταστήσει φορτιστή χωρίς να απαιτείται συναίνεση της πολυκατοικίας. Ωστόσο, αυτή η ελευθερία δεν είναι απεριόριστη.

Συγκεκριμένα, η πολυκατοικία, με απόλυτη πλειοψηφία της Γενικής Συνέλευσης, μπορεί να εναντιωθεί στην εγκατάσταση, προσκομίζοντας τεχνική έκθεση αρμόδιου ηλεκτρολόγου μηχανικού που πιστοποιεί ότι:

  • Η εγκατάσταση φορτιστή παρεμποδίζει ουσιωδώς τη χρήση των υπόλοιπων χώρων στάθμευσης ή κοινόχρηστων χώρων του κτιρίου.
  • Δεν τηρούνται οι ουσιώδεις προδιαγραφές ασφαλούς κατασκευής και λειτουργίας της εγκατάστασης.

Στην πράξη, σπάνια συμβαίνει να εναντιωθεί η πολυκατοικία και να συγκεντρωθεί η απαιτούμενη πλειοψηφία, ωστόσο ο ιδιοκτήτης του ηλεκτρικού αυτοκινήτου, για να είναι καλυμμένος, θα πρέπει να μεριμνά για την σωστή εγκατάσταση του φορτιστή και να λαμβάνει όλα τα απαιτούμενα πιστοποιητικά ασφαλείας.

Απαιτείται τροποποίηση του Κανονισμού για φορτιστή σε κοινόχρηστο χώρο;

Ο Κανονισμός της πολυκατοικίας μπορεί να κάνει τα πράγματα ακόμα πιο περίπλοκα από όσο ήδη είναι αναφορικά με τους κοινόχρηστους χώρους. Ενώ, δηλαδή, κανονικά απαιτείται πλειοψηφία της Γενικής Συνέλευσης για την εγκατάσταση φορτιστή σε κοινόχρηστους χώρους, αν ο Κανονισμός απαγορεύει τέτοια εγκατάσταση, τότε απαιτείται τροποποίησή του.

Βέβαια, οι περισσότερες πολυκατοικίες, επειδή κτίστηκαν προ της ηλεκτροκίνησης, δεν περιέχουν τέτοια πρόβλεψη καν στον Κανονισμό, ενώ οι καινούριες που χτίζονται τώρα περιλαμβάνουν διάταξη που επιτρέπει την εγκατάσταση σε κοινόχρηστους χώρους.

Αν, πάντως, ο Κανονισμός απαγορεύει την εγκατάσταση φορτιστή, τότε δεν είναι δυνατόν με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης να επιτραπεί. Θα πρέπει να γίνει τροποποίηση του Κανονισμού, κάτι που απαιτεί ομοφωνία.

Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και ένας συνιδιοκτήτης μπορεί να εναντιωθεί, οπότε στην πράξη σχεδόν ποτέ δεν επιχειρείται τροποποίηση του Κανονισμού, αφού είναι ένα εγχείρημα προορισμένο να αποτύχει.

Το συμπέρασμα γενικά είναι ότι κάποιος κάτοικος σε πολυκατοικία έχει νόημα να προβεί σε εγκατάσταση φορτιστή μόνο αν διαθέτει χώρο αποκλειστικής χρήσης. Διαφορετικά, θα συναντήσει δυσθεώρητα εμπόδια, πολλά εκ των οποίων δεν είναι απολύτως αβάσιμα. Διότι το ζήτημα μεν της ασφάλειας λύνεται, όμως άλλα ζητήματα στους κοινόχρηστους χώρους, όπως το ποιος θα πληρώνει την παροχή και πώς θα κατανέμεται η χρήση, αποτελούν σημεία έριδας που πολύ δύσκολα ξεπερνιούνται.