• ΥΓΕΙΑ

    Τα 5 φαρμακευτικά σκευάσματα που «γίνονται» χάπια βιασμού – Ο ρόλος του ιατροδικαστή

    WarningExclamation mark in a circleΑπαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
    Θεσσαλονίκη: Σε κακούργημα αναβαθμίστηκε νέα υπόθεση εκδικητικής πορνογραφίας


    «Φουντώνει» η συζήτηση για τα χάπια βιασμού, με αφορμή την καταγγελία της 24χρονης κοπέλα στη Θεσσαλονίκη.

    Όπως φαίνεται, υπάρχουν τέσσερα – πέντε φαρμακευτικά σκευάσματα, που «γίνονται» χάπια βιασμού και τα οποία χορηγούνται αυστηρά με φαρμακευτική συνταγή.

    Οι επίδοξοι κακοποιητές, ωστόσο, τα προμηθεύονται από το Dark Web έναντι χαμηλής αμοιβής και εκμεταλλεύονται ανυποψίαστες κοπέλες.

    Τα πιο δημοφιλή χάπια είναι το GHB (Γ-υδροξυβουτυρικό οξύ) και αυτά που περιέχουν την ουσία  φθοριονιτραζεπάμη, που αποτελεί τη βάση γνωστών υπνωτικών φαρμάκων. Υπνωτικών τόσο ισχυρών (Vulbegal, Rohypnol, Hipnosedon), που όταν αναμιγνύονται με αλκοόλ, προκαλούν ταχύτατα άρση αναστολών και απώλεια συνείδησης.

    «Πρέπει να διευκρινίσουμε ότι το λεγόμενο χάπι βιασμού είναι μια σειρά ουσιών, δεν υπάρχει ένα και αποκλειστικό. Κάποιες ουσίες είναι φαρμακευτικές, κάποιες χρησιμοποιούνται για εντελώς διαφορετικές χρήσεις», εξηγεί ο πρόεδρος της Ελληνικής Ιατροδικαστικής Εταιρείας Γρηγόρης Λέων.

    «Αυτές οι ουσίες αίρουν τις αναστολές του θύματος, δεν έχει, δηλαδή, το θύμα τη δυνατότητα να αντιδράσει απέναντι στον δράστη. Δημιουργούν, λοιπόν, μια ύπνωση, μια μυοχάλαση. Οι ουσίες αυτές είναι ικανές να προκαλέσουν και απώλεια μνήμης στο θύμα κατά τη στιγμή της δράσης τους», προσθέτει.

    Χάπια βιασμού – Η επιστροφή

    Το Γ-υδροξυβουτυρικό οξύ ήταν «της μόδας» στη δεκαετία του ’90. Τότε που «άνθιζαν» τα ολονύχτια πάρτι σε απομακρυσμένες αποθήκες. Οι αποθήκες, πλέον, έχουν αντικατασταθεί με σουίτες πολυτελών ξενοδοχείων…

    Το εν λόγω ναρκωτικό είχε φανατικούς χρήστες, που έλεγαν ότι τους προκαλεί ευφορία και δρούσε και σαν αφροδισιακό. Ακόμη και αθλητές το έπαιρναν, σαν αναβολικό, για να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους…

    Οι δραστικές ουσίες, που εντοπίζονται  στα χάπια βιασμού, είναι άοσμες, άχρωμες και άγευστες. Διατίθενται σε μορφή σκόνης όσο και σε υγρή μορφή. Η δράση τους ξεκινά περίπου 20 λεπτά μετά τη λήψη τους, προκαλώντας, μεταξύ άλλων, συμπτώματα όπως ψευδαίσθηση ευφορίας, υπνηλία, μειωμένο άγχος, απώλεια αισθήσεων, υποθερμία, ναυτία.

    Σε μεγάλες ποσότητες και σε συνδυασμό με αλκοόλ το χάπι βιασμού μπορεί να επιφέρει ακόμη και θάνατο. Συνήθως προκαλεί σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα, σε άτομα που έχουν προδιάθεση ή κάποια πάθηση στο ανώτερο αναπνευστικό.

    Το χάπι βιασμού επιδρά στον οργανισμό από 6 έως 8 ώρες. Όπως μας έχει εξηγήσει ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας, Διευθυντής του Εργαστηρίου Φαρμακολογίας του Ιατρικού Τμήματος του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (ΔΠΘ) στην Αλεξανδρούπολη και του Τμήματος Κλινικής Φαρμακολογίας του Ακαδημαϊκού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, Ευάγγελος Μανωλόπουλος:

    «Κάποιες φορές παρατηρείται μια περίεργη άρση των αναστολών: το θύμα συμπεριφέρεται λίγο «έξαλλα» και έχει έντονη δραστηριότητα. Για παράδειγμα μπορεί να χορεύει πάρα πολύ ή να κάνει στριπτίζ, αλλά στην πραγματικότητα χωρίς να έχει συνειδητό έλεγχο της συμπεριφοράς του. Όταν, πια, περάσει η επίδραση του φαρμάκου, η μνήμη επανέρχεται και μετά το θύμα μπορεί να κοιμάται όλη μέρα».

    Ο ρόλος του ιατροδικαστή

    Συστήνεται στα θύματα να μεταβαίνουν άμεσα στο αστυνομικό τμήμα και να καταγγέλλουν το περιστατικό. Στη συνέχεια η αστυνομία εκδίδει εντολή ιατροδικαστικής εξέτασης.

    Είναι καταλυτικής σημασίας η εξέταση από τον ιατροδικαστή. Ο ιατροδικαστής εξετάζει κλινικά το θύμα και προχωρά σε γενετικές και σε τοξικολογικές εξετάσεις. Προηγείται λήψη αίματος και ούρων, τα οποία αποστέλλονται στο τοξικολογικό εργαστήριο για ανάλυση.

    Μετά την επεξεργασία των δειγμάτων αίματος και ούρων, συντάσσεται μια ιατροδικαστική έκθεση, με τα εκάστοτε ευρήματα. Η διαδικασία αυτή είναι σχετικά χρονοβόρα.

    Το σημαντικό, κατά τους ιατροδικαστές, είναι το θύμα να μπορέσει να μεταβεί το ταχύτερο στην αστυνομία, καθώς μετά από 48 ώρες τα αποδεικτικά στοιχεία τίθενται σε κίνδυνο, καθώς μπορεί να αλλοιωθούν.

    Διαβάστε επίσης

    Καθηγητής Μανωλόπουλος: Τι είναι το χάπι βιασμού και πώς δρα



    ΣΧΟΛΙΑ